ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Ο Μικές Φρεζούλης γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1940 στο χωριό Θυμιανά του νησιού Χίος και κουβαλούσε σε όλη του τη ζωή το πνεύμα της πολυαγαπημένης του πατρίδας. Η ζεστασιά, οι παραδόσεις και η υπερηφάνεια των Θυμιανών διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του και τον καθοδήγησαν σε ό,τι έκανε. 

Η ιστορία αγάπης του με τη λατρεμένη του σύζυγο, Ελένη, ξεκίνησε με τον πιο ταπεινό και όμορφο τρόπο. Σε ηλικία 24 ετών, ενώ εργαζόταν ως εισπράκτορας σε ένα λεωφορείο στη Χίο, γνώρισε την 16χρονη Ελένη — μια συνάντηση που θα άλλαζε για πάντα τις ζωές τους. Παντρεύτηκαν το 1966 και μοιράστηκαν 60 χρόνια ζωής γεμάτα αγάπη, αφοσίωση και συντροφικότητα.

Το 1967, ο Μικές μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με ελπίδα, αποφασιστικότητα και το όνειρο για ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένειά του. Εργάστηκε ακούραστα, αρχικά ως ζωγράφος, στη συνέχεια ως ιδιοκτήτης εστιατορίου και αργότερα ως σεβαστός προϊστάμενος στη Volmar. Η ακεραιότητα, η εργατικότητα και η υπερηφάνεια του για ό,τι έκανε άφησαν ανεξίτηλη εντύπωση σε όλους όσοι τον γνώρισαν.

Βαθιά αφοσιωμένος στην κληρονομιά του, ο Μικές υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Συλλόγου Θυμιανών "Αγία Εριμιόνη" για πάνω από 30 χρόνια. Οργάνωνε ταξίδια στο Atlantic City, χορούς και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για να διατηρήσει τις παραδόσεις του χωριού του. Ένα από τα πιο περήφανα επιτεύγματά του ήταν η αποκατάσταση της εκκλησίας της Αγίας Ελένης στη Χίο, εξασφαλίζοντας ότι θα παραμείνει τόπος πίστης και ιστορίας για τις μελλοντικές γενιές. Αφιέρωσε επίσης πολλά χρόνια υπηρεσίας στην εκκλησία Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, συμμετέχοντας στο διοικητικό συμβούλιο και στηρίζοντας την αποστολή της με αμέτρητους τρόπους.

Η εκπαίδευση ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πάθη του Μικές. Πίστευε ακράδαντα στη δύναμη της μάθησης και έκανε κάθε θυσία για να διασφαλίσει ότι τα παιδιά του θα λάμβαναν την καλύτερη δυνατή μόρφωση — από το Παρθεναγωγείο Α. Φάντη μέχρι το λύκειο και το πανεπιστήμιο. Η υπερηφάνεια του για τα επιτεύγματά τους ήταν απεριόριστη.

Ο Μικές ζούσε με χαρούμενο και γενναιόδωρο πνεύμα. Του άρεσε το ψάρεμα, ιδιαίτερα τα ταξίδια στο Long Island με τον κουμπάρο του Τζίμι, όπου τα λαβράκια και τα γέλια ήταν πάντα εξασφαλισμένα. Κοινωνικός, χαλαρός και με αστείρευτο σαρκαστικό χιούμορ, είχε το χάρισμα να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ευπρόσδεκτοι. Στη Χίο έγινε γνωστός ως ο απόλυτος ξεναγός, περήφανα δείχνοντας στους επισκέπτες το νησί που αγαπούσε. Επίσης, ήταν διάσημος για τα περισσότερα από 100 κορναρίσματα του στο δρόμο, καθένα συνοδευόμενο με ένα χαμόγελο.

Ήταν ο αξιόπιστος "οδηγός ταξί" της οικογένειας, πάντα πρόθυμος να μεταφέρει συγγενείς και φίλους στο αεροδρόμιο, στην εκκλησία ή σε οποιαδήποτε εκδήλωση, χωρίς ποτέ να παραπονιέται. Η αξεπέραστη φράση του — «Yo, man!» — έφερνε χαμόγελα σε αμέτρητα πρόσωπα.

Η οικογένεια ήταν η μεγαλύτερη χαρά του Μικές. Μαζί με την Ελένη, μεγάλωσαν τα παιδιά τους — Μαρία (και ο σύντροφός της Τόμι), Ιωάννης και Ευαγγελίνα (με τον σύζυγό της Τζίμι). Μερικές από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του ήταν οι γεννήσεις και οι βαπτίσεις των αγαπημένων του εγγονών: Γιώργος Μικές και Κωνσταντίνος Παρασκευάς. Τίποτα δεν τον έκανε πιο ευτυχισμένο από το να τους βλέπει να κάνουν τα πρώτα τους βήματα και να μαθαίνουν νέα πράγματα.

Ο Μικές θα μείνει αξέχαστος για τη γενναιοδωρία, το χιούμορ, το δυνατό πνεύμα και την αγάπη που μοιραζόταν τόσο ελεύθερα. Η κληρονομιά του ζει στην οικογένεια που αγάπησε, στις παραδόσεις που διατήρησε, στην κοινότητα που ενίσχυσε και στις αμέτρητες ζωές που επηρέασε.

Αιωνία του η μνήμη.

Αντί στεφάνων, η οικογένεια παρακαλεί θερμά για δωρεές στη μνήμη του Μικές στην Καθεδρική Εκκλησία Αγίου Κωνσταντίνου & Ελένης.

Για όσους επιθυμούν να συνεισφέρουν στην Ελλάδα, οι δωρεές μπορούν να γίνουν στην Αγία Ελένη.

Η κηδεία θα πραγματοποιηθεί στο αγαπημένο του χωριό Θυμιανά, Χίος, την Κυριακή 21/12/2025 και ώρα 13:00 μ.μ.