Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση - 40 χρόνια μετά

Mε μεγάλη χαρά συμμετείχαμε στο "4o Forum Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος - Διάλογοι Κοινωνικής Ψυχιατρικής & Ψυχικής Υγείας" που διοργάνωσε η Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π.Σακελλαρόπουλος . Με επιστήμονες του χώρου της ψυχικής υγείας συζητήσαμε ενδιαφέροντα ζητήματα πάνω στο όραμα και την εξέλιξη της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας, τις κατακτήσεις που έχουν επιτευχθεί, αλλά και τα σοβαρά ελλείμματα ή προβλήματα που υπάρχουν ακόμα σε διάφορους τομείς.

Η Ηλιάνα Φύλλα , Ψυχίατρος & Επιστημονικά Υπεύθυνη της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Χίου του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου γράφει τις σκέψεις της:

Με αφορμή το 4ο FORUM Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος

Πριν από 40 χρόνια η Ελλάδα έμπαινε στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση και μέσα στις απαιτούμενες δεσμεύσεις που είχε να υλοποιήσει ήταν και ο εκσυγχρονισμός των ψυχιατρικών της υπηρεσιών, η λεγόμενη «Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση».

10 χρόνια αργότερα, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης των τροφίμων στη Λέρο η επιστημονική κοινότητα αλλά και όλοι οι προοδευτικοί Έλληνες χρειάστηκε να αναγνωρίσουν ότι αυτή η δέσμευση ήταν κάτι παραπάνω από κοινοτική υποχρέωση, ήταν ανθρωπιστικό και επιστημονικό χρέος της ελληνικής κοινωνίας.

Μία μεγάλη μερίδα ειδικών ψυχικής υγείας από την Ελλάδα και την Ευρώπη, νομικοί, κοινωνικοί επιστήμονες, δημοσιογράφοι και αλληλέγγυοι πολίτες συνεισέφεραν σε αυτή την επαναστατική κίνηση με ένα μεγάλο και κοινό όραμα: οι ψυχιατρικοί ασθενείς να μπορούν να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και ανθρωπισμό, όντας ενεργοί μέσα στην κοινότητα που ζούσαν.

Σταδιακά δημιουργήθηκαν δομές ψυχικής υγείας εναλλακτικές προς το άσυλο κοντά στους τόπους ζωής και κατοικίας των ασθενών που θα μπορούσαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε κάθε φάση της ψυχιατρικής νόσου και θα προήγαγαν την ψυχική υγεία συνολικότερα.

30 χρόνια μετά, στην σημερινή εποχή, το όραμα της σύγχρονης κοινοτικής ψυχιατρικής περίθαλψης με εύκολα προσβάσιμες υπηρεσίες ψυχικής υγείας για όλους παραμένει μετέωρο, με πολλές μονάδες ψυχικής υγείας που έχουν δημιουργηθεί να λειτουργούν υποστελεχωμένα χωρίς κεντρικό συντονισμό, έλεγχο και αξιολόγηση, κατακερματισμένες μέσα στο διαλυμένο τοπίο της δημόσιας υγείας.

Ο πάσχων, που μπορεί πάντα να είναι ένας από εμάς σε μία φάση της ζωής μας, εγκαταλείπεται σε ένα λαβύρινθο διαδικασιών και πολύ συχνά κακοποιείται κατά την πορεία της «θεραπείας» του. Η κοινότητα έχει χάσει τα παλαιότερα δίκτυα συνοχής της και κάτω από τις συνθήκες του συνεχούς φόβου, γίνεται βίαια και στρέφεται εναντίον των πιο αδυνάτων μελών της: των παιδιών, των γυναικών, των ψυχικά πασχόντων, των διαφορετικών…

Αυτή την εποχή είναι σημαντικό να μην ξεχάσουμε αυτά τα οράματα που έρχονται από το παρελθόν. Να τα δούμε μέσα στο πλαίσιο του σήμερα και να τα μετασχηματίσουμε. Χωρίς να ξεχνάμε τις βασικές ιδέες: κάθε Γενικό Νοσοκομείο χρειάζεται να έχει και κάποιες κλίνες για ψυχιατρικούς ασθενείς! Πόσο μάλιστα αν βρίσκεται σε ένα απομακρυσμένο νησί της παραμεθορίου, όπως η Χίος.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.