Η γοητεία των φάρων, είναι γνωστή, ειδικά το βράδυ. Είναι όμως μόνο αυτή που έλκει τους ψαράδες, μαζί με τους ρομαντικούς στον Πράσινο φάρο του λιμανιού μας; Τον έχουν κάνει στέκι. Μήπως υπάρχει κάποιο μυστικό;
Μας το αποκαλύπτουν ο Άγγελος Τζούμας, ο Μαρκέλλος Σκαπινάκης και ο Βασίλης Ντάμπος, που περνάνε στο στέκι αρκετά από τα βράδια τους.
«Εδώ, στο φάρο είναι πέρασμα, μπαίνουν μέσα στο λιμάνι, γι’ αυτό ψαρεύουμε στους δύο φάρους, από εδώ περνάνε. Τώρα που είναι η εποχή τους οι τσιπούρες μπαίνουν μέσα στο λιμάνι το βράδυ για βοσκή και προστασία», λένε ο Άγγελος και ο Μαρκέλλος.
«Ερχόμαστε από τις τρείς με τέσσερις το απόγευμα και καθόμαστε όσο θέλουμε, ανάλογα με το χρόνο και την όρεξη που έχουμε, ακόμη και μέχρι να ξημερώσει. Καλές ώρες είναι όταν σουρουπώνει και όταν ξημερώνει. Εκείνη η ώρα είναι σχετική με τη διάθεση των ψαριών, την επηρεάζει. Έχουν διάθεση για φαϊ, είναι πιο επιθετικά. Στη διάθεση τους παίζει ρόλο και το φεγγάρι. Όταν γεμίζει κοντά στις μέρες της Πανσέληνου, τέσσερις – πέντε μέρες πριν και μετά, είναι καλύτερα για το ψάρεμα στη στεριά . Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγρότες. Σκάβουν τα χωράφια όταν γεμίζει, όχι ”στο λίγος”, όπως το λένε. Γι’ αυτούς που ψαρεύουν με βάρκες ισχύουν άλλα, το κάθε είδος ψαρέματος έχει διαφορές».
Η τεχνική ψαρέματος του Άγγελου ονομάζεται serf casting.
« Είναι για μεγάλα ψάρια, για τα πάντα, τσιπούρες, σαργούς, συναγρίδια, κακαρίδια, ότι έχει. Από το τέλος του Οκτώβρη έως το τέλος του Γενάρη, είναι η εποχή που γεννάνε. Είναι απάνεμα,. Καλές συνθήκες και έρχονται εδώ, στα Μεστά και στην Ιχθυόσκαλα, όπου τα καΐκια ρίχνουν τα υπολείμματα τους και βρίσκουν τροφή».
Ο Άγγελος ψαρεύει πάνω από είκοσι χρόνια.
«Κάνω το χόμπι μου, δεν μπορώ να το κόψω. Αν δεν πάω τουλάχιστον δύο με τρείς - ίσως και περισσότερες - φορές την εβδομάδα για ψάρεμα, δεν ευχαριστιέμαι. Αν μπορούσα και κάθε μέρα θα πήγαινα. Ειδικά τους τρείς μήνες του χειμώνα, ψαρεύω κάθε μέρα».
Πάντα έχει στο κεφάλι του το φακό για να κάνει τη δουλειά του πιο εύκολα, να βλέπει καλά να δέσει τα αγκίστρια, να δολώσει, να παρατηρεί το καλάμι, να είναι έτοιμος να αντιδράσει γρήγορα όταν τσιμπήσει το ψάρι.
Άλλες τεχνικές
Ο Βασίλης και ο Μάρκελλος ψαρεύουν με άλλες τεχνικές, oι οποίες ονομάζονται speening, ψάρεμα στον αφρό και short gunning που γίνεται και στο βυθό.
«Εμείς κάνουμε ένα άλλο είδος ψαρέματος με τεχνητό δόλωμα, ψεύτικο ψαράκι, με το οποίο ψαρεύουμε «κυνηγάρικα» ψάρια, όπως αποκαλούνται. Ψάρια επιθετικά. Το δόλωμα είναι ψεύτικο χρωματιστό ψαράκι, με τις κατάλληλες κινήσεις, προσπαθούμε να το κάνουμε να φαίνεται ότι κινείται, για να του επιτεθεί και να το αρπάξει κάποιο μεγαλύτερο επιθετικό ψάρι. Το κάνουν πολλοί, αλλά λίγοι πιάνουν ψάρια. Χρειάζεται πολύ περπάτημα, δυνατά χέρια, κρυφά, απόκρημνα “κοφτά” κάθετα μέρη, βαθειά νερά». Aυτή τη φορά όμως, κάνουν παρέα στον Άγγελο, τα τέσσερα μεγάλα, δυνατά καλάμια που είναι στημένα και περιμένουν τα θύματα, είναι δικά του.
Σχετικές έννοιες
Η επιτυχία ή η αποτυχία στο ψάρεμα είναι σχετικές έννοιες, ανάλογα και με το ψάρεμα. Τα περισσότερα εξαρτώνται από το είδος και την ποιότητα των εργαλείων.
«Ο Άγγελος έχει καλά εργαλεία και δολώματα, ξοδεύει αρκετά χρήματα για να κάνει το χόμπι του, γι’ αυτό πιάνει εύκολα τα ψάρια που θέλει. Για άλλους θεωρείται κατόρθωμα να πιάσουν τα ψάρια που πιάνει, αλλά γι’ αυτόν είναι κάτι συνηθισμένο», λέει ο Μάρκελλος.
Επισημαίνει όμως, ότι το ψάρεμα είναι 50% ικανότητα και 50% τύχη
Οι παραμυθατζήδες
Οι ιστορίες πολλές, και οι τρείς παραδέχονται ότι το κυνήγι και το ψάρεμα “σηκώνουν το παραμύθι”.
“Το ίδιο πράγμα είναι ψαράδες και κυνηγοί, έχει φύγει από εδώ ψάρι δύο κιλά και την άλλη μέρα έχει γίνει πέντε…. Πιάστηκε ένα τεράστιο ψάρι στο φάρο…κι’ ας ήταν μόνο δύο κιλά”.
Η καθαριότητα
Ο Μάρκελλος επισημάνει και ένα πρόβλημα που γνωρίζουν όλοι αυτοί που συχνάζουν στον πράσινο φάρο. Είναι κοινωνικό φαινόμενο, δεν έχει άμεση σχέση με το ψάρεμα, αλλά με την προστασία του χώρου.
«Τα τελευταία πέντε χρόνια εμείς ερχόμαστε εδώ σχεδόν μέρα παρά μέρα. Ο χώρος γύρω από τον παλιό στρογγυλό μόλο μέχρι το φάρο είναι γεμάτος σκουπίδια. Δεν έχει καλάθια απορριμμάτων, αλλά και οι οδοκαθαριστές καθαρίζουν μόνο μέχρι τον παλιό. Ο κόσμος πετάει γύρω από το φάρο και μέσα στα βράχια ότι σκουπίδια έχει. Ειδικά το καλοκαίρι η κατάσταση είναι απερίγραπτα κακή. Δεν υπάρχουν καλάθια, αλλά δεν υπάρχει και παιδεία. Εμείς καθαρίζουμε πάντα ότι μπορούμε, αλλά αυτό δεν αρκεί. Γράψτε σας παρακαλώ ότι η αρμόδια υπηρεσία πρέπει να καθαρίζει και αυτό το χώρο, είναι πολυσύχναστος».
Ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη δημιουργία αυτής της απαράδεκτης κατάστασης φέρουν και οι ερασιτέχνες ψαράδες, στους οποίους στέλνει το παρακάτω μήνυμα.
«Όταν πάμε κάπου και ψαρεύουμε, παίρνουμε τα πράγματα μας πίσω, δεν αφήνουμε σκουπίδια. Είναι και αυτό το καθήκον ένα μέρος του ψαρέματος. Σε συνεντεύξεις και κουβέντες που γίνονται όλοι αναλύουν τι έκαναν πως το έκαναν , αλλά δεν λένε και για άλλα θέματα που πρέπει να σεβόμαστε».
Η ζημιά
Η συνέντευξη κόπηκε κάπως απότομα. Ένα ψάρι τσίμπησε, το καλάμι κουνήθηκε, ο Άγγελος προσπάθησε να το βγάλει και την προσπάθεια του, έγινε το κακό. Το αγκίστρι και το νήμα έμπλεξαν στα βράχια και στην προσπάθεια του να τα ανασύρει, έσπασε το καλάμι. Μεγάλη ζημιά, αλλά ο ιδιοκτήτης δεν χάνει ποτέ την αισιοδοξία του.
«Δεν είναι τίποτα, δεν χάθηκε άνθρωπος, ένα καλάμι ψαρέματος χάλασε, θα αγοράσω άλλο»…
facebook
youtube
instagram
X
