Ήταν 8 Μάρτη του 1857, όταν κατέβηκαν σε απεργία οι γυναίκες εργάτριες της Κλωστοϋφαντουργίας, απαιτώντας μείωση των ωρών εργασίας, αύξηση του μισθού στα επίπεδα των ανδρών, και συνολικά την καλυτέρευση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας.
Από τότε η ημερομηνία αυτή έχει συνδεθεί με τους διαχρονικούς αγώνες των γυναικών, τις φεμινιστικές οργανώσεις, και με το εργατικό κίνημα γενικότερα.
Τα αιτήματα των γυναικών παραμένουν επίκαιρα. Το κυρίαρχο παραγωγικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού γεννά κοινωνικές ανισότητες, αδικίες και διακρίσεις ιδιαίτερα σε βάρος των γυναικών. Το σύστημα χρησιμοποιεί την γυναίκα ως τον πιο αδύναμο κρίκο, την υπερεκμεταλλεύεται και την φτωχοποιεί.
Είναι ανάγκη οι γυναικείες οργανώσεις και κάθε γυναίκα ξεχωριστά, να συνεχίσουν να αγωνίζονται για ισότητα, χειραφέτηση, ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρέπεια, αύξηση μισθού, ανθρώπινα ωράρια εργασίας.
Η γυναίκα σήμερα έχει να δώσει πολλές μάχες. Οι πατριαρχικές αντιλήψεις και η επικράτηση σεξιστικών προτύπων κερδίζουν έδαφος. Όλο και περισσότερες είναι οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση σε χώρους δουλειάς και αλλού, βιασμοί, σεξουαλική κακοποίηση και έμφυλη βία μέσα στο σπίτι.
Οι δολοφονίες γυναικών από τους άνδρες τους που τις θεωρούν κτήμα τους έχει γίνει μάστιγα. Η πολιτεία πρέπει να σταματήσει να κλείνει τα μάτια, να γίνουν θεσμικές και νομικές αλλαγές, και να καθιερωθεί για τέτοια εγκλήματα ο όρος γυναικοκτονία, έτσι ώστε να μπει το πρόβλημα στη σωστή του διάσταση, να διαπιστωθούν τα πραγματικά αίτια αυτών των εγκλημάτων, και να αποτρέπεται κάθε προσπάθεια απενοχοποίησης του θύτη κάτω από την ομπρέλα της πατριαρχίας και των κυρίαρχων στερεοτύπων.
Η γυναίκα πρέπει να πρωταγωνιστεί στο δημόσιο βίο, σε θέσεις ευθύνης, στη πολιτική, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να βρίσκεται σε διοικητικά πόστα, να συμμετέχει και να εξελίσσεται, και η πολιτεία αντί να κλείνει τον δρόμο θα πρέπει να δίνει ευκαιρίες και να ανοίγει τις πόρτες στη γυναίκα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε αυτή τη λογική της απόλυτης ισότητας των φύλων, καθιερώνει το 50/50 σε όλα τα όργανα και τις επιτροπές του κόμματος. Έτσι κάνει πράξη την ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών σε όλα τα επίπεδα, σώματα και όργανα του κόμματος, αλλά και στη συγκρότηση ψηφοδελτίων για δημόσια αξιώματα. Με αυτό το τρόπο ενισχύει την πολιτική συμμετοχή των γυναικών και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γενικότερα στο πολιτικό σκηνικό.
Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τιμούμε την ημέρα της γυναίκας, γνωρίζουμε ότι δεν είναι γιορτή αλλά είναι υπενθύμιση πως πρέπει να συνεχιστούν οι αγώνες των γυναικών για ισότητα, δικαιοσύνη, σεβασμό, και κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Το βάθεμα της ουσιαστικής ισότητας είναι προϋπόθεση για μια κοινωνία που θέλει να λέγεται δημοκρατική.
Η 8η του Μάρτη είναι μια μέρα αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών σε όλο τον κόσμο για ισότητα, δικαιώματα, δικαιοσύνη, κάποιες φορές για τα
στοιχειώδη και αυτονόητα.
Τιμούμε όλες τις γυναίκες που αγωνίστηκαν πριν από εμάς και συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί είναι πολλά αυτά που πρέπει να κατακτήσουμε, είναι πολλά αυτά που κατακτήσαμε και απειλούνται.
Tιμούμε τις εργάτριες στις βιομηχανίες - κάτεργα της Νέας Υόρκης που το 1857, για πρώτη φορά οργανωμένες, ύψωσαν τη φωνή τους και με διαδηλώσεις στους
δρόμους της πόλης διεκδικούσαν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μικρότερο ωράριο, ίσα μεροκάματα με τους άνδρες.
Σήμερα, 8 του Μάρτη, η σκέψη μας, το ενδιαφέρον μας, η καρδιά μας στρέφεται στις γυναίκες κάθε ηλικίας, κάθε χώρας, βιοτικού επιπέδου, κοινωνικής προέλευσης, θρησκεύματος ή γλώσσας, σε εκείνες που στερούνται δικαιωμάτων όλο και συχνότερα, ακόμα και της ίδιας της ζωής, λόγω φύλου.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα όλο και πιο συχνά γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών έμφυλης βίας, κακοποίησης, εκμετάλλευσης, διακρίσεων και δολοφονιών με θύματα γυναίκες, εξαιτίας μιας νοοτροπίας και στερεοτύπων που θέλουν την γυναίκα υποδεέστερη, υπόλογη, αντικείμενο ιδιοκτησίας.
Η Ελένη στη Ρόδο, η Καρολάιν στην Αθήνα, η Γαρυφαλιά στην Φολέγανδρο, η Μόνικα στην Κυπαρισσία, είναι μόνο κάποιες υποθέσεις γυναικοκτονίας που μας συγκλόνισαν ως άτομα και ως κοινωνία από μια λίστα 17 δολοφονιών μέσα στο 2021.
Έμφυλα εγκλήματα κατά θεμελιωδών δικαιωμάτων και πανανθρώπινων αξιών.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας υπέρ της ισότητας των φύλων ως απάντηση στη βία, στον συντηρητισμό, στον ρατσισμό, στον φασισμό.
Για μια κοινωνία πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, χωρίς διακρίσεις, αποκλεισμούς, ανισότητες, βία και γυναικοκτονίες.
Καλούμε όλες τις γυναίκες και όλα τα νέα κορίτσια να ενώσουμε τις φωνές μας στην εκδήλωση που θα πραγματοποιήσουμε το Σάββατο 12 Μαρτίου, στις 11 η ώρα στην Απλωταριά, με πικετοφορία και τη συμμετοχή της μπάντας κρουστών BATALA για να ακουστεί δυνατά «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ».
Φανατισμένη δεν είμαι όμως πότε θα πάψω πια να ακούω
ειδήσεις παράλογες και βίαιες
πότε θα πάψω να διαβάζω για γυναικοκτονίες
πότε θα πάψω πια να μαθαίνω λεπτομέρειες των φόνων.
Πότε θα πάψω πια να πιστεύω
πως γυναίκα σημαίνει απάρνηση
Μην βγαίνεις, μην ντύνεσαι, μην είσαι.
Πως αν τολμήσεις ν αντισταθείς
σε υποχρεώνουν σε σιωπή, σε χτυπούν, σε σκοτώνουν
και στο τέλος σε ενοχοποιούν.. ΠΙΛΑΡ ΑΡΑΝΤΑ
facebook
youtube
instagram
X
