Μπορεί να απέφυγε τις ευθύνες ενός καπετάνιου, προτιμώντας την ειδικότητα του Ασυρματιστή ή Μαρκόνι, ως είθισται να αποκαλείται στη γλώσσα των ναυτικών, ο αείμνηστος Αντώνης Αγγελικούσης πάντως, έθεσε τις στέρεες βάσεις, ώστε οι απόγονοί του σήμερα να κατέχουν τη μεγαλύτερη ελληνική ναυτική αυτοκρατορία και βεβαίως μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως.
Όπως η πλειονότητα των συμπατριωτών του, των Καρδαμυλιτών, στις αρχές του 20ου αιώνα, ξεκίνησε από το τίποτα ή καλύτερα ξεκίνησε «παλεύοντας τα κύματα» για να καταστεί κραταιός επιχειρηματίας, όσο και κορυφαίος Έλληνας, με μια διαδρομή όμως διάσπαρτη δυσκολίες, πολέμους, ναυάγια, αλλά και ηρωικά ανδραγαθήματα. Η οικογένεια Αγγελικούση, πάντα φειδωλή σε δημόσιες τοποθετήσεις, συνεντεύξεις ή έστω εμφανίσεις, για κοσμικές ούτε λόγος, διατηρεί πάνω από ένα αιώνα, χαμηλό προφίλ και ως εκ τούτου οι διαδικτυακές πηγές πληροφοριών παραμένουν ελάχιστες.
Από ασυρματιστής
Στην ιστοσελίδα GREEK SHPPING HALL OF FAME (ΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ) συναντάμε τη βιογραφία μιας από τις πλέον ενδιαφέρουσες μορφές, ενός ανθρώπου που από τα πατρογονικά Καρδάμυλα βρέθηκε στις διεθνείς ναυτιλιακές αγορές. Αναφέρει γι’ αυτόν το αφιέρωμα:
-
Αξιωματικός ασυρμάτου που έγινε μεγάλος εφοπλιστής
-
Κορυφαίος σε συμβόλαια κατασκευής νέων, πολλαπλού σκοπού, φορτηγών πλοίων
-
Πρόδρομος στο συμφέρον της ναυτιλίας να καταχωρηθεί στο χρηματιστήριο αξιών,
για να συνεχίσει: Ο Αντώνης Αγγελικούσης γεννήθηκε στα Καρδάμυλα της Χίου. Ο παππούς του ήταν ιδιοκτήτης ενός ιστιοφόρου και εμπορευόταν ανάμεσα στα λιμάνια της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες για τον παππού, ο οποίος όμως πέθανε απογοητευμένος αφού ο γιος του Ιωάννης, ο πατέρας του Αντώνη, δεν μπόρεσε να διατηρήσει την οικογενειακή επιχείρηση. Όταν αποφοίτησε από το Λύκειο, ο Αγγελικούσης επιθυμούσε να συνεχίσει της σπουδές του στο Πανεπιστήμιο. Η οικογένεια του όμως αδυνατούσε να τον στηρίξει σε περαιτέρω σπουδές, και έτσι ακολούθησε τη ναυτιλία- ακριβώς όπως οι υπόλοιποι συγχωριανοί του. Ενώ η μεταπολεμική ελληνική ναυτιλία έχει πολλά παραδείγματα καπεταναίων οι οποίοι έκαναν αξιοσημείωτη σταδιοδρομία στην ξηρά, ο Αγγελικούσης είναι μια σπάνια περίπτωση ενός σημαντικού εφοπλιστή ο οποίος στην καριέρα του στην θάλασσα ήταν ένας ‘Μαρκόνης’, το γενικό παρατσούκλι των αξιωματικών ασυρμάτου. Ο Αγγελικούσης έγινε χειριστής ασύρματου απλά γιατί δεν ήθελε τις ευθύνες καπετάνιου.
Θύμα πολεμικού ναυαγίου
Με το που ξεκινά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Α. Αγγελικούσης ταξιδεύει με το πλοίο ενός Καρδαμυλίτη πλοιοκτήτη, ως είθισται. Το πλοίο τορπιλίζεται κοντά στην Κέρκυρα, το 1939. Συνέχισε να ταξιδεύει με άλλα πλοία για τα επόμενα δύο χρόνια μεταφέροντας υλικό σε Βρετανικές βάσεις μέχρι το 1942, όταν τορπιλίστηκε ξανά έξω από τη Χάιφα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, το πλοίο βυθίστηκε σχεδόν αμέσως και οι επιζώντες που βούτηξαν από το πλοίο είχαν να αντιμετωπίσουν μια θάλασσα που φλεγόταν από τα καύσιμα. Ο 24χρονος ασυρματιστής ήταν ανάμεσα στους 17 επιζώντες, όταν το ένα τρίτο του πληρώματος χάνεται. Τον περισυλλέγουν οι Βρετανοί, των οποίων οι μυστικές υπηρεσίες τον έστειλαν στην Αλεξάνδρεια και τον εκπαίδευσαν ως αλεξιπτωτιστή. Σκοπός ήτανε να πέσει μαζί με άλλους στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Κρήτη. Τελικά η αποστολή αυτή ακυρώθηκε και η ομάδα στάλθηκε στην Κρήτη με υποβρύχιο καθώς ο διοικητής είχε σπάσει το πόδι του εξασκούμενος.
Κομάντος στην περιβόητη απαγωγή Κράιπε
Στην Κρήτη παραμένει επί διετία και συμμετέχει στην απαγωγή του Γερμανού στρατιωτικού διοικητή του νησιού, Στρατηγού Χάινριχ Κράιπε, του «Χασάπη της Κρήτης», όπως αναφέρεται στις πηγές. Παρασημοφορείται δύο φορές από την Ελληνική κυβέρνηση για τη γενναιότητά του και δύο φορές από τη Βρετανική για τις υπηρεσίες του. Οι μυστικές υπηρεσίες επιθυμούσαν να συνεχίσει να εργάζεται για αυτούς και μετά τον πόλεμο, αλλά φυσικά ο Αγγελικούσης αρνήθηκε. Το 1946 παντρεύτηκε τη Μαρία Παπαλιού, επίσης από τα Καρδάμυλα. Ο αδελφός της Νικόλας ήταν ένας μικρός πλοιοκτήτης βασισμένος στην Αλεξάνδρεια και χρειαζόταν τις υπηρεσίες ενός πράκτορα στην Ελλάδα. Ο Αγγελικούσης ένωσε τις δυνάμεις του με το φίλο του Δημήτρη Ευθυμίου, ιδιοκτήτη ενός μικρού ναυτικού πρακτορείου στον Πειραιά. Ήταν τότε το 1947, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η σύζυγός του Μαρία, δυναμική και με τη στόφα της Καρδαμυλίτισσας συζύγου ναυτικού, μάνας, αδελφής ή θυγατέρας, τον ενθάρρυνε να γίνει και αυτός πλοιοκτήτης, όπως πολλοί Καρδαμυλίτες της εποχής. Το 1953 ο Αγγελικούσης αποκτά το πρώτο του πλοίο, το ηλικιωμένο ατμόπλοιο «Αστυπάλαια», μαζί με δύο φίλους, τον προαναφερθέντα Δ. Ευθυμίου και τον Π. Καλούδη. Σύντομα προστέθηκε το «Πάρνων», 1.500 τόνων. Το τριφύλλι στο φουγάρο τους συμβόλιζε τους δεσμούς φιλίας των τριών συνεταίρων.
Προς την κορυφή μέσω Σιγκαπούρης
Στα μέσα της 10ετίας του ’50 είχε δημιουργηθεί ένας μικρός στόλος, αλλά οι προοπτικές για τα πλοία αυτά ήταν πολύ καλύτερες στην Νοτιοανατολική Ασία. Έτσι ο Αγγελικούσης εγκαθίσταται στην Σιγκαπούρη για να βρίσκεται πιο κοντά στα καράβια του και στους ναυλωτές. Στην 10ετία του ’60 έχει εν μέρει καταστήσει έδρα του το Λονδίνο, ως εξέχων μέλος ενός κύκλου Ελλήνων εφοπλιστών οι οποίοι θα δημιουργούσαν πολλούς συνεταιρισμούς προμηθειών καθώς επίσης τον όμιλο Pegasus Ocean Services. Το 1968 ο Αγγελικούσης και ο παλιός συνεταίρος του ο Δημήτρης Ευθυμίου ιδρύουν την ναυτιλιακή εταιρεία Agelef. Η κοινοπραξία διαρκεί περίπου τρία χρόνια, πριν γίνει ξεκάθαρο πως οι δύο εφοπλιστές είχαν πολύ διαφορετική οπτική, ώστε να ακολουθήσουν ανεξάρτητους δρόμους, με την πλειονότητα των κοινόκτητων πλοίων να κρατούνται από τον Αγγελικούση, ο οποίος ίδρυσε την Anangel Shipping Enterprises, ενώ διατήρησε την εταιρία Agelef, η οποία συνέχισε να είναι ο βραχίονας του Λονδίνου σε θέματα ναυλώσεων, μεσιτείας και ασφαλειών για τον όμιλο που ίδρυσε. Παραγγέλλει το 1965 το πρώτο νεότευκτο «Άφοβος», Panamax 65.000 τόνων, ενώ στη συνέχεια μπαίνει δυναμικά στην αγορά των νεότευκτων, παραγγέλλοντας έντεκα Freedom (αντικαταστάτες των Liberty), συμπεριλαμβανομένου ενός για τον αδελφό του. Συνολικά ο Αγγελικούσης είχε παραγγείλει σε διάστημα 17 χρόνων 42 πλοία, όλα σχέδια του George Campbell. Το 1973 ο γιός του Ιωάννης προσχωρεί στην εταιρία και τελικώς, το 1987, το όραμα πραγματοποιείται με την είσοδο της Anangel-American Shipholdings στο Χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου και με συνέταιρο την Τράπεζα American Express. Τον Ιούνιο του 1989, η Anangel-American συγκεντρώνει 107 εκατομμύρια δολάρια σε μια δευτερογενή δημόσια προσφορά, για να εισαχθεί στο Αμερικανικό Χρηματιστήριο του Nasdaq. Είναι ο ίδιος μήνας που ο οραματιστής ιδρυτής του Ομίλου φεύγει από τη ζωή.
Ο Αντώνης Αγγελικούσης έχει αναγνωρισθεί ως ένας εκ των ηγετικών εφοπλιστών της γενιάς του, και ως ένας σθεναρός υποστηρικτής της Ελληνικής σημαίας, παράλληλα με την ποιότητα, την ασφάλεια και την εκπαίδευση για τους ναυτικούς. Ήταν ευρέως γνωστός στην ναυτιλιακή βιομηχανία για την ακεραιότητα του στην δουλειά και για το πρότυπο λειτουργίας της. Πάντως, ήταν επίσης ισχυρή προσωπικότητα που διεκδικούσε το καλύτερο και ήταν απαιτητικός αλλά δίκαιος στις διαπραγματεύσεις.
Ο σεβασμός στους ανθρώπους
Σύμφωνα με τον γιο του Ιωάννη Αγγελικούση, ο πατέρας του τον δίδαξε πάντα να αφήνει κάτι και για την άλλη πλευρά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο κ. Αγγελικούσης, ο οποίος σήμερα έχει αναπτύξει την εταιρία στην μεγαλύτερη παγκοσμίως ιδιωτικής ιδιοκτησίας εφοπλιστική, έχει πει πως έμαθε πολλά μαθήματα δουλεύοντας δίπλα στον πατέρα του, ο οποίος έλεγε: «Θα υπάρξουν καλές και κακές στιγμές. Θα αντιμετωπίσουμε προκλήσεις από πολλές διαφορετικές και απροσδόκητες κατευθύνσεις. Αλλά το θεμελιώδες μάθημα που με δίδαξε, είναι πως δείχνοντας σεβασμό στους ανθρώπους μας, δημιουργούμε μια βαθιά και αμοιβαία αφοσίωση».
Ο Ιωάννης Αγγελικούσης έχει επίσης πει πως «το να δουλεύεις δίπλα στον πατέρα σου είναι πολύ δύσκολο, αλλά ήταν ένας αληθινός τζέντλεμαν και δεν κριτίκαρε ποτέ τα λάθη μου».
facebook
youtube
instagram
X
