Η μόνη μεγάλη επένδυση στον αγροτικό τομέα τα τελευταία χρόνια δέχεται τις συνέπειες της έλλειψης σοβαρής αγροτικής βάσης στο νομό. Οι πολλαπλές απόπειρες του εργοστασίου χυμών να πείσει τους εσπεριδοκαλλιεργητές του Κάμπου να μην αφήνουν να σαπίζει η παραγωγή έπεσαν στο κενό.
Ακόμα και οι διπλάσιες ως πενταπλάσιες τιμές σε μανταρίνι και πορτοκάλι, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν απέδωσαν, οι παραγωγοί θεωρούν μη συμφέροντες τους οικονομικούς όρους και πλέον το εργοστάσιο του Κάμπου στρέφεται, υποχρεωτικά, για να συντηρηθεί και να μην αφήσει στο δρόμο τους εργαζόμενους του στην αναγκαστική λύση μεταφοράς φρούτων από άλλα μέρη της Ελλάδας!
Η τακτική της ηγεσίας του ΑΣΕΧ να υποδαυλίζει τη συνεργασία με τους «Χυμούς Χίου» και να ετοιμάζει, εν έτει 2013, με τις ευλογίες της δημοτικής αρχής, νέες επιχειρήσεις με δημοτικές πλάτες, υποχρεώνει τη διεύθυνση του εργοστασίου να ανακοινώσει επίσημα ότι κλείνει το τμήμα παραλαβής μανταρινιού και πορτοκαλιού, σταματά να τρέφει ελπίδες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στη συμπεριφορά των παραγωγών και στρέφεται σε αγορές εκτός Χίου για προμήθεια πρώτης ύλης, την οποία μάλιστα θα αγοράσει πολύ φθηνότερα!
Η επίσημη ανακοίνωση διαζυγίου των Χυμών Χίου από τις πρώτες ύλες του νησιού (δημοσιεύεται ακριβώς δίπλα) είναι ένα μεγάλο υποχρεωτικό ρίσκο για την Εταιρεία. Οι χυμοί Χίου παραμένουν τοπικό προϊόν, καθώς στη σύγχρονη παραγωγή τέτοιο θεωρείται ό,τι προσλαμβάνει πρόσθετη αξία σε ένα τόπο.
Ωστόσο η αδυναμία μια τόσο μεγάλη για τα δεδομένα του νησιού επένδυση στον πρωτογενή τομέα να οδηγήσει σε αντίστοιχη ανάταξη την εσπεριδοκαλλιέργεια πρέπει να μας προβληματίσει έντονα και να μας κάνει να αναρωτηθούμε τι επιτέλους προσδοκούμε από τις επενδύσεις. Όσοι πάντως ονειρεύονται ένα άκοπο κέρδος, η εξέλιξη με τους χυμούς θα τους απογοητεύσει.
Χρέος της τοπικής κοινωνίας είναι να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις το εργοστάσιο. Η λάσπη που πιθανά θα δεχτεί ότι οι χυμοί Χίου εκμεταλλεύονται μόνο την ονομασία προέλευσης δε λαμβάνει υπόψη ούτε τις δεκάδες χιώτικες θέσεις εργασίας, ούτε την τεχνογνωσία που αναπτύσσεται τα τελευταία 4 χρόνια στο νησί μας.
Η Χίος θα συνεχίσει να αισθάνεται περήφανη για τους χυμούς της και στο εξής να καταβάλει επιπλέον προσπάθεια να ανασυστήσει εσπεριδοκαλλιεργτική βάση, ικανή να ανταποκριθεί σοβαρά στις απαιτήσεις μιας μεγάλης επένδυσης.
Η ανακοίνωση των Χυμών Χίου Α.Ε.
"Τέσσερις (!!!) ολόκληρες χρονιές συγκομιδής των Χιώτικων Εσπεριδοειδών από τους αγρότες, συμπληρώνονται σε λίγες εβδομάδες από την έναρξη λειτουργίας του Εργοστασίου Παραγωγής Χυμών “ΧΥΜΟΙ ΧΙΟΥ Α.Ε.”
Και ενώ η Διοίκηση της Εταιρίας μελέτησε προσεκτικά την πανάκριβη επένδυσή της σε Μηχανολογικό εξοπλισμό, επένδυσε αρκετά εκατομμύρια ευρώ στη διείσδυσή της στην Ελληνική αγορά, φαίνεται πως λογάριασε χωρίς τον ...ξενοδόχο δηλαδή τους αγρότες της Χίου.
Είναι πλέον οφθαλμοφανές πως όλες οι προσπάθειες της Εταιρίας σκοντάφτουν στην ίδια λογική και νοοτροπία.
Ας δούμε λίγο τα δεδομένα. Ενώ το Εργοστάσιο εκχύμωσης έχει παραγωγική δυνατότητα 8.000 τόνων ετησίως, οι ποσότητες καρπού που έχει παραλάβει συνολικά στα 4 αυτά χρόνια, ήταν μόνο 2.600 τόνοι.
Αξίζει να σημειωθεί για όσους δεν γνωρίζουν ότι, οι προσφερόμενες από το νέο εργοστάσιο τιμές στους Χιώτες εσπεριδοκαλλιεργητές είναι από διπλάσιες έως και πενταπλάσιες, σε σχέση προς τις αντίστοιχες που προσφέρουν άλλα εργοστάσια εκχύμωσης ανά την Ελλάδα.
Αλλά να ήταν μόνο αυτό! Μετά από συνάντηση - και συμφωνία με τους Χιώτες παραγωγούς- που πραγματοποιήθηκε μόλις το περασμένο φθινόπωρο, η Διοίκηση της Εταιρίας αποδέχθηκε τα παρακάτω, η ... “λογική” των οποίων παραπέμπεται στην κρίση των αναγνωστών:
-Καθημερινή δυνατότητα παράδοσης φρούτων χωρίς καθυστερήσεις για τους αγρότες με συνέπεια αντίστοιχη αύξηση του εργατικού κόστους σε βάρος του εργοστασίου.
-Μηδενικό ποιοτικό έλεγχο καρπού κατά την παραλαβή (ποιότητα, μέγεθος) του οποίου τις απώλειες επιβαρύνθηκε εξ' ολοκλήρου η Εταιρία.
Ο κύβος λοιπόν ερρίφθη....; Θα δείξει το προσεχές μέλλον.
Οι διαμορφωμένες ήδη συνθήκες λόγω της πολεμικής και του κλίματος υπονόμευσης της Εταιρίας από μεγάλη μερίδα παραγωγών, οδηγεί το εργοστάσιο εκχύμωσης σε “λουκέτο”.
Έτσι θα σταματήσει η συνεχής και άσκοπη “οικονομική αιμορραγία” με συνέπεια, οι Καμπούσοι εσπεριδοκαλλιεργητές να μπορέσουν, κατά δήλωση του Προέδρου του ΑΣΕΧ
α) Να βάλουν πριόνι και να κόψουν τα δέντρα τους γιατί έτσι θα πάρουν πολύ περισσότερα πουλώντας αυτά ως ξύλα.
β) Να φυτέψουν πατάτες ή να κάνουν τα περιβόλια τους κηποχώραφα.
Αλίμονο για τις 45 και πλέον θέσεις εργασίας της τοπικής κοινωνίας.
Αλίμονο για τα εκατομμύρια ευρώ που επενδύθηκαν.
Αλίμονο για την παράδοση αιώνων φυσικού κάλλους του Κάμπου της Χίου.
Αλίμονο για την Ελλάδα μας....
Εδώ ταιριάζει δραματοποιημένη η δημώδης έκφραση του 1840 που, το 1962, ως τραγούδι, έγινε επιτυχία από τη Ρένα Βλαχοπούλου:
“Ας πάει και το παλιάμπελο, δε νοιάζομαι σταλιά,
τον κόσμο στα παπούτσια μου, τον γράφω στα παλιά”.
facebook
youtube
instagram
X
