Το Μακεδονικό είναι βαρίδι για φούντο

Η πιο μεγάλη προδοσία στην ιστορία του κόσμου, δεν έγινε για θέση εξουσίας, δόξας, εκδίκησης ή μαλακίας όπως σήμερα, αλλά έγινε για αργύρια, το χρήμα. Έναν Θεό, τον κύριο Ιησού Χριστό, τον πούλησαν για τριάκοντα αργύρια και θα διστάσουν σήμερα να πουλήσουν την μάνα τους ή την πατρίδα τους για δολάρια ή ευρώ, όντως άνθρωποι της ευκαιρίας του τίποτα;

Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί, πως έγινε χρηματισμός, άλλα: Όταν ο σημερινός ζωντανός Έλληνας γλωσσολόγος και με κατάθεση Συνεδρίου, ότι η γλώσσα των Σκοπιανών είναι συμμάζεμα και μπαστάρδεμα ιδιωματισμών... και όμως ο  κ. Τσίπρας και ο υπουργός του  κ. Κοτζιάς να θένε και την ονομάζουν μακεδονική. Ε τότε ας στο διάολο.

Όταν οι σκοπιανοί άρχοντες Γκριγκόροφ (τον ζάβωσαν) Γκρούεφσκι δήλωσαν και γραπτά, οτι είναι Σλάβοι ο λαός τους... και όμως ο κ. Τσίπρας ο χαρίσις κ. Κοτζιάς

να υποστηρίζουν και να βεβαιώνουν πως είναι Μακεδόνες... ε τότε ας στο διάολο. Όταν τα Σκόπια κατοικούνται από Αλβανούς, Έλληνες, Βουλγάρους (διαθέτουν και

βουλγαρική βίζα) Σέρβους και κάποιοι άλλοι, και όλοι αυτοί θέλουν να ενσωματωθούν με τις πατρίδες τους... και όμως ο κ. Τσίπρας και κ. Κοτζιάς με όλη τη συνομοταξία

τους, αυτό το κομμάτι της γης να το ονομάζουν Μακεδονία, γιατί το απαιτεί η Γερμανία και η Αμέρικα... ε τότε, ας στο διάβολο όλα. Oι Σκοπιανοί όμως διαθέτουν τον δισεκατομμυριούχο Τζορς Σόρος, που μέσα στο χρηματισμό του από ανοία βάλθηκε να φτιάξει ένα κράτος με τον «παρά του και την κυρά του» που λέει ο Λαός. Κι εμείς τι διαθέτουμε; Φτώχια, μνημόνια, σκληρές γερμανικές διαθέσεις και τους μπροστάρηδες όλους, με κατεβασμένα... τα δεδομένα τους, αυτά που ο Λαός τα λέει αλλιώς. Και αυτό το μέγα θέμα, της τωρινής ιστορίας μας, αντί να γίνει στην καρδιά της Ελλάδας (αν έχει κάτι τέτοιο) την Βουλή, με συζητήσεις και δημοψήφισμα, του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. οι πρόσκαιροι τον πήγανε στις Πρέσπες (κύριε ελέησον) και αλληλοχαριεντιζόντουσαν με τους Σκοπιανούς, την ίδια ώρα που η καμπάνα της εκκλησίας εκεί χτυπούσε νεκρικά. Τι δεν είδαν τα μάτια μας. Αγκαλιές και φιλία κι άλλα φιλιά, χαμόγελα και ανέσεις ενθουσιασμού και ξανά φιλιά και λόγια γλυκά και ξανά αγκαλιές και εγκαρδιότητα να πάρεις θάρρος ... Ο σκοπιανός σοβαρός, κοφτός, με μισό χαμόγελο σαν να έλεγε «όλα καλά, εσείς καλά είστε, σωθήκατε πλούσια, εγώ τίποτα. Πως να χαρώ και να χαριεντίζομαι. Εγώ πρέπει να κάνω δημοψήφισμα. Εσείς τους μουντζώνετε όλους, γιαυτό στα όσα δίνετε, πάρε μια γραβάτα, που αν δεν την βάζει, κάπου χρειάζεται.» Λένε πως έρχονται εκλογές. Αυτοί όλοι, όλοι που κόψανε μισθούς, συντάξεις, κλείσανε μαγαζιά, ανακαλύψανε τον ΕΝΦΙΑ, θα αρχίσουν στα «κανάλια» ως σωτήρες και σωτηράκια να υπόσχονται τα χρυσά κέρατα της απάτης και να υβρίζονται ως