Στα μέσα της δεκαετίας του '70 μαθητής εργαζόμουνα στις διακοπές του χειμώνα και τα καλοκαίρια στο τότε εστιατόριο του συχωρεμένου του Παναγιώτη του Γιαμού στον Καρφά.
Το καλοκαίρι δεν έπεφτε καρφίτσα στην άμμο. Όλος ο λεγόμενος καλός κόσμος της Χίου συνωστίζονταν στην παραλία για μπάνιο με πρώτους και καλύτερους τους Χιώτες εφοπλιστές, ομογενείς και περιηγητές. Κυριολεκτικά κάθε δέκα δευτερόλεπτα σερβίραμε και ένα τραπέζι για το οποίο γινόταν συχνά προ κράτηση την προηγούμενη ημέρα. Δημιουργικός πανικός για όλους στην κουζίνα και εμάς τους σερβιτόρους. Κούραση, η οποία ανακουφιζόταν από τις γνωριμίες, τις φιλίες και φυσικά το πολύ καλό μεροκάματο.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά σήμερα το μεσημέρι περνώντας έξω από το «νεκρό» εστιατόριο και την άδεια κατακαλόκαιρο παραλία και δεν σας κρύβω ότι σφίχτηκε η καρδιά μου. Τι αμαρτίες πληρώνουμε;
Ειδήσεις σήμερα
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
