Οι κύριες συζητήσεις των ημερών αφορούν το ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, την έξαρση των κρουσμάτων κορωνοϊού και το πόσα αναδρομικά θα πάρουμε οι συνταξιούχοι. Προσώρας, στις παρέες ημών των συνταξιούχων, κυριαρχεί το τρίτο θέμα, μιας και αυτό “μας καίει”.
Λογικά όλοι, μα όλοι, οι απόμαχοι της ζωής, τα θέλουμε “πίσω όλα” όσα μας έκοψαν και τα θέλουμε “εδώ και τώρα”. Άλλος για να επισκευάσει το σπίτι του, άλλος για να “βάλει ακουστικά”, άλλος για να μειώσει το δάνειό του και άλλοι για να “φτιάξουν τα δόντια τους” μιας και το Κράτος δεν μας καλύπτει ούτε ένα απλό σφράγισμα!
Δύσκολα λοιπόν θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι, εμείς οι συνταξιούχοι, έχουμε άδικο στις διεκδικήσεις μας. Άλλωστε, πόσος χρόνος μας απομένει μέχρι το “τελευταίο ταξίδι”; Γιατί λοιπόν να μη μας “γλυκάνει” όσο γίνεται περισσότερο ο νυν Πρωθυπουργός; Γιατί αφού, κατά τα Δικαστήρια, δικαιούμεθα επιστροφές περικοπών κοντά στα τέσσερα (4) δις ευρώ, εκείνος και η Κυβέρνηση, μας επιστρέφουν μόλις 1,4 δις; Δεν αντιλαμβάνεται ότι έτσι θα μας δυσαρεστήσει όλους;
Βέβαια ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει δείξει έως τώρα ότι, τα πάντα τα μετρά και τα ζυγίζει με “ζυγαριά ακριβείας”, επιλέγοντας, προφανώς, να είναι “χρήσιμος και όχι απλά αρεστός”. Ντόμπρα και καθαρά μας είπε προ ημερών ότι:
- Από τη μια η ανάγκη άμεσης ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων και από την άλλη η ανάγκη πρόσθετης στήριξης των ανέργων και των επιχειρήσεων που γονατίζουν λόγω κορωνοϊού, δεν αφήνουν περιθώρια για πλήρη κάλυψη των νόμιμων και δίκαιων απαιτήσεων του συνόλου των συνταξιούχων. “Αυτά -είπε- μπορώ, αυτά σας δίνω”, έχοντας προφανώς κατά νου ότι, “οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους”.
Έτσι όπως το τοποθετεί το θέμα ο Πρωθυπουργός, δείχνει να έχει δίκιο.
Προσωπικά έχω ήδη προβληματισθεί αν όντως είναι πατριωτική στάση να απαιτούμε τα αναδρομικά στο σύνολό τους ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ, όταν γύρω και δίπλα μας αντικρίζουμε άνεργα παιδιά και εγγόνια μας, επιχειρήσεις που κλείνουν και τις Ένοπλες Δυνάμεις σε διαρκή ετοιμότητα και επιφυλακή.
Αν αυτά που δικαιούμεθα, κατά τα δικαστήρια, είναι 4 δις και εμείς λάβουμε μόνο τα 1,4 δις ευρώ, η τελική “ΖΗΜΙΑ” μας θα φθάσει περίπου τα 2,6 δις. Εφ' όσον αυτά μετατραπούν σε ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας, των ανέργων και των κλυδωνιζόμενων επιχειρήσεων, τότε κάποιοι (όχι όλοι) θα πούμε “ΧΑΛΑΛΙ Η ΝΕΑ ΘΥΣΙΑ”.
Θα είναι μια ΘΥΣΙΑ υπέρ Πατρίδος ελάχιστη όμως ως προς το μέγεθος της ΘΥΣΙΑΣ προγόνων μας που έδωσαν το αίμα και τη ζωή τους “υπέρ Πίστεως και Πατρίδος”.
Λίγο προτού γράψω τις παραπάνω γραμμές, διάβαζα με δέος το νέο βιβλίο της πολυγραφότατης εκπαιδευτικού-ερευνήτριας κ. Αθηνάς Ζαχαρού-Λουτράρη του οποίου την έκδοση, υπό τον τίτλο “Η Πλατεία Βουνακίου Χίου τόπος εκτελέσεως κατά την Τουρκοκρατία”, χρηματοδότησε η Ι. Μητρόπολη Χίου και το οποίο παρουσιάσθηκε, επί της εν λόγω Πλατείας, το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης 29 Ιουλίου. Από τις, τραγικά, συναρπαστικές σελίδες του, αντιγράφω λίγες μόνο γραμμές που αποτυπώνουν την βαρβαρότητα και φρίκη της ΣΦΑΓΗΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ το 1822. Οι γραμμές προέρχονται από τα απομνημονεύματα του Βαχίτ Πασά, τότε Διοικητή της Τουρκοκρατούμενης Χίου η οποία “τιμωρήθηκε σκληρά” επειδή επαναστάστησε κατά του Οθωμανικού ζυγού.
Γράφει λοιπόν ο αιμοσταγής Βαχίτ για τα φρικώδη “κατορθώματά” τους :
- “.... Το βράδυ, οι ήρωές μας από τη φρουρά, πήγαν με προθυμία να τοποθετήσουν στα πόδια του τοποτηρητή, ενώ ακόμα έσταζαν αίμα, τις κεφαλές των πιο επιφανών από τους επαναστάτες χριστιανούς, οι οποίοι είχαν δεχτεί την τιμωρία της ανυπακοής τους από το μουσουλμανικό μαχαίρι, κι ο τοποτηρητής φιλοτιμήθηκε να μοιράσει στον καθένα ξεχωριστά δώρα και τιμές γι' αυτόν τον ηρωισμό...”.
Αυτά είναι (ενδεικτικά) τα δεινά και οι ΘΥΣΙΕΣ που υπέστησαν οι πρόγονοι και τα οποία δεν πρέπει να επιτρέψουμε εμείς σήμερα να επαναληφθούν στο κοντινό ή μακρινό μέλλον κατά της Πατρίδας μας, κατά των παιδιών και εγγονιών μας, με ολοφάνερη πλέον την υποδαύλιση του εθνοθρησκευτικού φανατισμού από το καθεστώς Ερντογάν εναντίον μας, εναντίον της Χριστιανικής Δύσης, των Κούρδων, των Αρμενίων, φυλακίζοντας και βασανίζοντας ακόμη και δεκάδες χιλιάδες Τούρκους πολίτες(στρατιωτικούς, πολιτικούς, δικαστές, δημοσιογράφους, δημοσ.υπαλλήλους) εκ μόνου του λόγου ότι τους θεωρεί “αντιπάλους” και αντίθετους προς το Ισλαμικό Καθεστώς!!
Για την αποτροπή αυτού του ενδεχόμενου, κάθε οικονομική θυσία, ας γίνει σήμερα δεκτή από μέρους μας. Ταυτόχρονα αναμένουμε από τους “ΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ” πρώτοι αυτοί να δώσουν το ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ σήμερα όπως άλλοι έπραξαν στο παρελθόν.
Κλείνοντας τούτο το, συναισθηματικά, φορτισμένο σημείωμα, ας μου επιτραπεί να απευθυνθώ φιλικά προς τη Δημοτική μας Αρχή προτείνοντας τα παρακάτω:
- Να περιφραχθεί με καλαίσθητο κιγκλίδωμα ο, προ του Δημαρχείου, ανδριάντας του απαγχονισθέντος το 1822 Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Χίου Πλάτωνα Φραγκιάδη και να φωτισθεί καταλλήλως.
- Να αναβαθμισθεί περιμετρικά, με τρόπο αισθητικά πρέποντα, το Μνημείο των απαγχονισθέντων Χίων μαρτύρων της σφαγής του 1822 (νότια του Εργατικού Κέντρου), να φωτισθεί και, κυρίως, να καθαρίζεται καθημερινά.
- Να προσεχθεί ιδιαίτερα ο επιβλητικός ανδριάντας του πυρπολητή της Τουρκικής Ναυαρχίδας και μετέπειτα Πρωθυπουργού Κων/νου Κανάρη προκειμένου να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση με δραστικό κούρεμα των γύρω θάμνων που φυτεύθηκαν προ ετών, οι οποίοι του έχουν στερήσει τη μεγαλοπρέπεια που διέθετε αφού έχουν επισκιάσει το βάθρο του.
Εξυπακούεται ότι, όλα αυτά τα, σημαντικά για μας, Μνημεία, πέρα του κατάλληλου φωτισμού, πρέπει να τυγχάνουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ και περιποίησης (καθαρισμός, φύτευση λουλουδιών χαμηλού ύψους όπως π.χ. ήταν παλαιά με γιασεμιά, τριανταφυλλιές και εποχικά φυτά).
Ελπίζοντας ότι τα παραπάνω θα τύχουν της προσοχής των αιρετών του Δήμου μας, εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε ντόπιους και παραθεριστές με υγεία και διασφάλιση της Ειρήνης στην πολύπαθη περιοχή μας.
facebook
youtube
instagram
X
