Σήμερα ποιος επιμένει πια Ελληνικά;

Μέσα σε μια παλιά μου κούτα κλειστή ακόμα από τη μετακόμιση βρήκα ένα τετράδιο που στο επάνω μέρος του εξωφύλλου έγραφε: -Προτιμάτε τα Ελληνικά προϊόντα. Ο Επιμένων Έλλη-Νικά- Θυμήθηκα ότι το είχα αγοράσει μαζί με διάφορα άλλα είδη από μια έκθεση που είχε οργανώσει ο Οργανισμός Προώθησης Ελληνικών προϊόντων στο στάδιο «Ειρήνης και φιλίας» περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος του σταδίου τότε ήταν ασφυκτικά γεμάτος από τα περίπτερα των Ελληνικών βιομηχανιών και βιοτεχνιών, και τι δεν συναντούσες εκεί φτιαγμένα όλα από Ελληνικά χέρια. Θυμήθηκα ακόμα ότι εκείνη την εποχή που γινόταν η προσπάθεια στήριξης της Ελληνικής παράγωγης στην τηλεόραση συχνά πυκνά έπαιζε εκείνη η διαφήμιση με τον –εισαγόμενο- που έλεγαν πολλοί. Βλέπαμε λοιπόν στο σποτάκι τον ηθοποιό  Παπακωνσταντίνου ντυμένο μοντελάκι με ρούχα εισαγωγής να κάνει επίδειξη γύρο από το γκισέ της τράπεζας «Τσιγαράκι εισαγωγής Πάφ και τάλιρο, Πουκαμισάκι εισαγωγής, Παντελόνι εισαγωγής και αυτό» και σαν απόδειξη έδειχνε το τσίγκινο ταμπελάκι στην πίσω τσέπη. Όταν ώμος έφτανε η σειρά του στον γκισέ πλησίαζε με συνωμοτικό τρόπο τον ταμία και του έλεγε ψιθυριστά στο αυτί  «για εκείνο το επίδομα Ανεργίας». Το   μήνυμα που προσπαθούσε να περάσει τότε η διαφήμιση ήταν ότι οι αλόγιστες εισαγωγές θα έφερναν ανεργία και συνωστισμό μπροστά στον γκισέ από αυτούς που  θα ψάχνουν «για εκείνο το επίδομα ανεργίας». Ή προσπάθεια που γίνονταν τότε προκειμένου να στηριχτούν τα Ελληνικά προϊόντα και κατ’ επέκταση οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων έμεινε ημιτελής, ως συνήθως. Κάπου ξέφτισε κάπου ξεχάστηκε η καμπάνια στήριξης της Ελληνικής παραγωγής. Σκόπιμα; Δεν μπορώ να ξέρω. Μοιραία λοιπόν τα τελευταία δέκα δεκαπέντε χρόνια και ειδικά τα χρόνια των μνημονίων  μαράζωσαν και έκλεισαν πάρα πολλές παραγωγικές Ελληνικές επιχειρήσεις.  Βιομηχανίες ηλεκτρικών συσκευών (IZOLA, ESKIMO, ELIDA) βιομηχανίες στο χώρο του αυτοκίνητου βιομηχανίες ένδυσης και υπόδησης, χαρτοβιομηχανίες, υφαντουργίες, ταπητουργίες και τόσες άλλες ακόμα. Λέγαμε παλιότερα ότι είμαστε χώρα γεωργοκτηνοτροφική αλλά και σε αυτόν τον τομέα φτάσαμε σήμερα να παράγουμε ελάχιστα, ούτε ακόμα και αυτό το περίφημο Ελληνικό σουβλάκι αφού τις ανάγκες σε κρέας τις καλύπτουμε με εισαγωγές  κρεάτων. Εισαγόμενα είναι ακόμα και πολλά είδη  διατροφής στο καθημερινό μας τραπέζι. Ξοδεύουμε ζεστό συνάλλαγμα για Μοσχαράκια και Γουρουνάκια γιατί ούτε αυτά πια δεν μπορούμε να εκθρέψουμε. Το ίδιο δράμα και στη γεωργική παραγωγή και εδώ ξοδεύουμε συνάλλαγμα για να εισάγουμε τις πατάτες Αίγυπτου, τα αγγουράκια του Νείλου και τόσα άλλα ακόμα γεωργικά προϊόντα που άλλες εποχές μας τα παρείχε εν αφθονία η Ελληνική γη. Τις συνέπειες της απαξίωσης των Ελληνικών προϊόντων σήμερα τις βλέπουμε αποτυπωμένες στους πίνακες ανεργίας και στα μητρώα των ανέργων. Αν ο πρωτογενής τομέας παραγωγής δεν πάρει μπροστά είναι αδύνατο να πάρει μπροστά και  το όχημα της ανάπτυξης. Κανένα όχημα δεν μπορεί ν’ ανεβεί τον ανήφορο με σβηστή μηχανή. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.