*Μεγάλη συζήτηση γίνεται ΄΄από χωρίου εις χωρίον΄΄ αναφορικά με τις φημολογούμενες αυξήσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση στους συνταξιούχους. Ωστόσο, όσοι γνωρίζουν καλά τα θέματα αυτά και έχουν μελετήσει τα λεγόμενα συμπεραίνουν ότι, επί της ουσίας, ουδεμία αύξηση θα επέλθει στον μπεζαχτά των συνταξιούχων. Δηλαδή, όλα γίνονται στο βωμό της ψηφοθηρίας, εν όψει εθνικών εκλογών. Πάντως, δεν ξέρω εάν εσείς το αντιλαμβάνεστε, αλλά εμένα όλα αυτά μου θυμίζουν αφενός αστειότητες και αφετέρου εκλογικό άγχος !
*Σχετικά με τα ανωτέρω είναι και αρκετά που πολλάκις συμβαίνουν στην τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας. Οι εποχές του ΄΄δούναι και λαβείν΄΄ παρήλθαν. Ο κόσμος έχει πονηρέψει τόσο που, όταν αντιληφθεί ότι πας να τον εκμεταλλευτείς, θα σου τη φέρει πρώτος εκείνος…! Θα σιωπήσει, αφήνοντάς σε να νομίζεις ότι τον χρησιμοποιείς και θα σου τη ΄΄φορέσει΄΄ πρώτα εκείνος όταν έλθει η ώρα της κρίσεως ! Εξάλλου, είναι γνωστό το του θυμόσοφου λαού: «τον παρά και μαύρο» …!
*Τελικά, το πόσο μπορεί να αλλοιωθεί το φρόνημα των ΄΄περιστασιακών΄΄ πολιτικών είναι ηλίου φαεινότερο. Για παράδειγμα, βλέπω τον πρώην Υπουργό κ. Ραγκούση, ο οποίος πριν από 6 χρόνια κατηγορούσε τον κ. Τσίπρα ως τον πλέον ακατάλληλο πρωθυπουργό (που «δεν είναι δυνατόν να τον στηρίξει ποτέ» έλεγε τότε), σήμερα να τον θεωρεί ως τον καλύτερο και υπερασπίζεται αυτόν σθεναρά εντός και εκτός Βουλής. Μα, και μόνο που ο κ. Τσίπρας έχει δίπλα του τον κ. Ραγκούση, που διέλυσε την τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας με τις ετσιθελικές συγχωνεύσεις των Δήμων, είναι σοβαρότατος λόγος να μην ψηφίσει κάποιος τον κ. Τσίπρα. Δυστυχώς, όλα τα ΄΄βαρίδια΄΄ του ΓΑΠ παρεισέφρησαν στην ίδια παράταξη… Έλεος !
*Περίοδος που κόβονται οι Αγιοβασιλόπιτες φορέων, συλλόγων, ομάδων, κλπ, και άπαντες οι πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί -και εν δυνάμει υποψήφιοι- περιφέρονται, σκορπίζοντας χαμόγελα και υποσχέσεις. Ε, ρε, δούλεμα που πέφτει… Μπορεί κάποιος να μην στάθηκε ποτέ στο πλευρό ενός συλλόγου ή φορέα επί 4 χρόνια, όμως την τελευταία χρονιά θα πάει και θα τάξει ΄΄λαγούς με πετραχήλια΄΄ για να βγει στις εκλογές. Λες και οι άνθρωποι των συλλόγων, που εθελοντικά και με ανιδιοτέλεια προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, στους τομείς που αγαπούν και αναπτύσσουν, δεν έχουν αντιληφθεί εάν, ποιοι και πόσο τους συμπαρίστανται. Δείγμα και αυτό της εφήμερης και ψεύτικης δόξας ορισμένων ΄΄προσωπικοτήτων΄΄…!
*Για τις πίτες, θα πω κάτι που για μένα ξεχώρισε ιδιαίτερα. Η ΛΕΦΕΔ Χίου διέθεσε τα χρήματα, που θα δαπανούσε για την εκδήλωση κοπής της Αγιοβασιλόπιτας, στο Γηροκομείο Χίου «Ζωρζής Μιχαληνός». Κίνηση με συμβολικό, αλλά -κυρίως- ουσιαστικό νόημα. Συγχαρητήρια ! Μέσα στο πλήθος έκαναν τη διαφορά !
*Πολύ χαρήκαμε, που η τοπική Εκκλησία τίμησε -την ημέρα μνήμης των Τριών Ιεραρχών, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό- το Ιστορικό Γυμνάσιο Χίου (αρχικά Σχολή της Χίου, κατόπιν Γυμνάσιο Αρρένων και ακολούθως 1ο Λύκειο, σήμερα δε 1ο Γυμνάσιο Χίου), με την απονομή του Σταυρού του Αγίου Ισιδώρου (και σχετική περγαμηνή), την τιμητική αυτή διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου. Ας μην ξεχνάμε ότι, πρώτος Σχολάρχης (Διευθυντής) του Σχολείου ήταν ένας Άγιος της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος (εκ των περίφημων «Κολλυβάδων» Πατέρων). Από το σχολείο αυτό ξεκίνησαν πολλές φωτισμένες και αξιόλογες προσωπικότητες τόσο του Ελληνικού όσο και του παγκόσμιου στερεώματος. Κι εμείς σεμνυνόμαστε διότι φοιτήσαμε στο σχολείο αυτό και διατηρούμε στη μνήμη μας τις ανάλογες αναμνήσεις.
*Μιας και ο λόγος για την εορτή των Τριών Ιεραρχών, να αναφέρω ότι ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ κυβέρνηση, όπως ΚΑΙ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ, απαξίωσαν πλήρως τον εορτασμό τους στον χώρο της παιδείας και των σχολείων-εκπαιδευτηρίων, αφού ούτε σχολική αργία είναι, ούτε εκκλησιασμός υπήρξε για όλους τους μαθητές, ούτε σχολικές εορτές που να αναφέρονται στη ζωή και το έργο τους έγιναν. Όλα προαιρετικά και όλα στο στυλ «ωχ, αδελφέ και τι έγινε;». Τελικά, κάθετι που γκρεμίζει μια κυβέρνηση η επόμενη δεν το ξαναχτίζει, αλλά συνεχίζει την ίδια πορεία, επικαλούμενη ότι ΄΄έτσι το βρήκε΄΄… Αυτά για όσους αδαείς εξακολουθούν να πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμη κόμματα που σέβονται τις πατροπαράδοτες παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα της χώρας.
*Αφού από επίσημα χείλη έχουμε ακούσει τουλάχιστον τριάντα (30) φορές τα τελευταία 3 χρόνια για χρονοδιαγράμματα αεροδρομίου, δικαστικού μεγάρου, κλπ, δίχως να έχει ολοκληρωθεί κανένα έργο τα τελευταία 4 χρόνια, ήλθε η ώρα να ακούσουμε και μια ακόμη (νέα) ημερομηνία, που παραπέμπει στα επόμενα έτη !!! Θα σχολιάσω, αναφέροντας κάτι πολύ παραστατικό, χαρακτηριστικό και αληθινό, που ανέφερε συμπολίτης μας: «Καλά, εδώ δεν μπορούνε να προσλάβουν τραυματιοφορείς, οδηγούς ασθενοφόρων και ακτινολόγους κι εσείς περιμένετε να κάνουν στο νησί μεγάλα έργα;». Τα σχόλια δικά σας…
*Ο υπό της παρούσης κυβερνήσεως ψηφισθείς Νόμος, για την διεξαγωγή των προσεχών εκλογών της τοπικής Αυτοδιοίκησης (από τον Ιούνιο του 2021 που ψηφίστηκε) έχει αλλάξει μέχρι στιγμής (δηλαδή μέσα σε 1,5 χρόνο) δύο φορές. Αναμένεται δε να υπάρξει και νεότερη τροποποίηση περί τον Μάϊο. Τελικά, όσοι νομοθετούν, μελετούν πρώτα ή απλά εισάγουν προς ψήφιση; Σε ένα κράτος, που οι Νόμοι είναι αφενός τόσοι πολλοί και αφετέρου αλλάζουν τόσο σύντομα, μπορεί κάποιος να στηριχτεί;
*Μας το μετέφεραν κι εμείς με τη σειρά μας το επισημαίνουμε, μιας και το έχουμε διαπιστώσει κατ΄ επανάληψη ιδίοις όμμασι: Οι οδοί Κωνσταντίνου Αμάντου και Δωροθέου Πρωϊου (στο κέντρο της πόλης) είναι σε τόσο άθλια κατάσταση που θυμίζουν ναρκοπέδιο. Και οι δυο οδοί μαζί δεν είναι πάνω από 500 μέτρα. Επειδή γνωρίζω ότι ο Δήμος πάντοτε ανταποκρίνεται στα κελεύσματά μας και έχει ευήκοα ώτα, ας φροντίσει -στην όποια ανοιξιάτικη εργολαβία προκύψει- να συμπεριλάβει και τις εν λόγω οδούς, στις οποίες έχει να πέσει άσφαλτος πάνω από 15 χρόνια !
*Τις τελευταίες ημέρες, στην πόλη μας, εξεδήμησαν προς Κύριον πολλοί γνωστοί και φίλοι, άνθρωποι νεότερης και μεγαλύτερης ηλικίας. Θα σταθώ μόνο στην εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Βελγίου κυρού Παντελεήμονος (Κοντογιάννη), με τον οποίο ήταν συμμαθητής ο αείμνηστος πατέρας μου και τον οποίο αγαπούσαμε δεόντως. Ο μακαριστός Παντελεήμων ήταν άνθρωπος πιστός, ευλαβής, συνετός, ταπεινός, πρόσχαρος, αληθινός και ανθρώπινος. Ποτέ κανένας δεν είχε πει κακιά κουβέντα για εκείνον. Έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση της Μητρός Εκκλησίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο υπηρέτησε εκ νεότητος και μέχρις εσχάτων. Επιτέλεσε ένα τεράστιο ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο στο Βέλγιο, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Κατέστησε την Ορθοδοξία σεβάσμια και υπολογίσιμη στο κέντρο της Ευρώπης. Αφανής αγωνιστής και ήρωας της πίστης μας σε σημαντικά κλιμάκια λήψης αποφάσεων. Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του, εμπερίστατος ών -ένεκα λόγων υγείας-, παρέμενε στη γενέτειρά του, Χίο, με την οικογένεια του αγαπημένου του αδελφού κ. Αντώνη Κοντογιάννη, η οποία τον φρόντισε με μεγάλη αγάπη και θαλπωρή. Ας είναι η μνήμη του αιωνία, να έχουμε την ευχή του ! Καλό Παράδεισο, Γέροντα ! Πιστεύω και προτείνω, ο Δήμος Χίου να δώσει το όνομά του σε ανώνυμη οδό ή πλατεία της πόλεως Χίου ή του χωριού του, Βασιλεώνοικο (στο οποίο και αναπαύεται, εντός οικογενειακού μνήματος).
*Σήμερα (03/02), η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη τριών νεομαρτύρων της Χίου. Τιμά τους Αγίους Σταμάτιο, Νικόλαο και Ιωάννη εκ Σπετσών. Μαρτύρησαν στις 3 Φεβρουαρίου 1822 επειδή αρνήθηκαν να προδώσουν την πίστη τους, όπως τους πρότειναν οι Τούρκοι για να σώσουν την πρόσκαιρη ζωή τους. Εκείνοι προτίμησαν αντί των επιγείων τα επουράνια, αντί των εφήμερων τα αιώνια, αντί των φθαρτών τα άφθαρτα. Ας μεσιτεύουν για όλους εμάς και το πολύπαθο νησί μας.
*Μέχρι την επόμενη φορά, χαίρετε και υγιαίνετε !-
facebook
youtube
instagram
X
