Όταν ψοφά ο γάιδαρος....

Πολλά μπορεί να μάθαμε αυτή την εβδομάδα, ένα όμως πραγματικά κλέβει τις εντυπώσεις. Βρέθηκαν, λέει, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που αποθαρρύνουν τον Κ. Τριαντάφυλλο από το να κατέλθει στις δημοτικές εκλογές με προφάσεις διάφορες που μόνο οι ίδιοι τις έχουν κατανοήσει στο μικρό νου τους.

Η είδηση είναι πρώτα... ότι ... υπάρχουν ακόμη στελέχη του ΠΑΣΟΚ...

 Η δεύτερη είδηση είναι ότι δεν πρόκειται για προβληματισμένους, δραστήριους νεολαίους ή έστω σε ακμή συντρόφους του άλλοτε κραταιού σοσιαλιστικού χώρου, αυτό θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον εάν ακούγονταν, όπως εξάλλου θα είχε αξία και η γνώμη τους.

Πρόκειται αντιθέτως για πρώην- πρώην και πιο πρώην ακόμη στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που, αφού γεύτηκαν εξουσία με το κουτάλι της σούπας, αφού έχουν πουδράρει τις μούρες τους για να μην είναι ορατή η ναφθαλίνη, τώρα έρχονται ως γνώριμοι του συστήματος και των τάσεων του να εφαρμόσουν αποκλειστικά όσα συμφέρουν τους ίδιους και όσα έχουν στο μυαλό τους. Επ’ ουδενί αυτό που συμφέρει και έχει ανάγκη ο τόπος.

Τι χειρότερο... Και ποιος να τους σταματήσει από τον κατήφορο...

Πως είναι δυνατόν να θεωρούν τους εαυτούς τους πρώτα πιόνια στη σκακιέρα της σημερινής πολιτικής σκηνής όταν είναι προφανές πως έχει παραδώσει την σκυτάλη της σε άλλους, νεότερους, λιγότερο κουρασμένους, λιγότερο φιλόδοξους και περισσότερο ανιδιοτελείς;

 Γιατί επιτέλους δεν αποδέχονται ότι το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για τη χάρη τους και το καλύτερο που έχουν να προσφέρουν είναι να πιούν κανένα βραστικό αναπολώντας τις παλιές ένδοξες σοσιαλιστικές μέρες του «Τσοβόλα δώστα όλα»;

Κι όμως αγαπητοί αναγνώστες. Στην πιάτσα, στις μαζώξεις και στις απόκρυφες συναντήσεις, μακριά από τη δημοσιότητα, υπάρχει μια μαγιά ανθρώπων που αρνείται πεισματικά να αντιληφθεί ότι ο ρόλος της έχει εξαντληθεί.

Ότι δοκιμάστηκε, επικροτήθηκε, ψηφίστηκε, τιμήθηκε πολλαπλά με θέσεις και ρόλους και δεν μπορεί να προσφέρει παρακάτω, δεν μπορεί να επηρεάσει, δεν μπορεί στη χειρότερη να εκβιάσει καταστάσεις. 

Σεβαστή η προφορά, σεβαστή η ιστορία. Ας κάνουν χώρο όμως.

Η γενιά τους δεν παρέδωσε σοφία, πρόοδο, ευημερία. Παρέδωσε καμένη γη, στάχτες, χρέη, υποχρεώσεις.  Οι γενιές που δουλεύουν και παράγουν σήμερα χρειάζονται όραμα, κατεύθυνση, προσδιορισμό, πορεία.

Ειλικρινά τι περιμένουν; Τι προσδοκούν;

Άνθρωποι που δοκιμάστηκαν στα κοινά για περισσότερο από 15-20 χρόνια τι περιμένουν να κάνουν τώρα που δεν το έκαμαν πριν;

Δεινόσαυρους... τους αποκάλεσε ρεπορτάζ του «π» πριν λίγες μέρες. Μαμούθ παλαιολιθικής και παλαιοκομματικής νοοτροπίας τους λέω εγώ σήμερα.

Αν πράγματι διαθέτουν λίγη σοβαρότητα και επιθυμούν να περισώσουν ή και να εξευμενίσουν ακόμη τους εαυτούς τους από το θολό παρελθόν, ας πράξουν χωρίς γνώμονα την πάρτη τους. Ας πράξουν χωρίς  ατομικό συμφέρον και υστερόβουλες σκέψεις. Κι ας ενθαρρύνουν, έστω και τώρα, ένα παράτολμο μεν, αρκετά φιλόδοξο όμως πλάνο για την πρόοδο και την ανάπτυξη του αύριο που ανήκει στα παιδιά τους. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.