Ο θάνατος του Γέροντα Αμβροσίου των Αγίων Πατέρων, φανέρωσε μία χρόνια παθογένεια που χαρακτηρίζει πολλούς τομείς του δημόσιου βίου και έχει πλήξει δυστυχώς και τον χώρο της Εκκλησίας.
Τα όσα ακολούθησαν την Κοίμηση του Αμβροσίου, έφεραν στην επιφάνεια βλέψεις,διαθέσεις, χαρακτήρες και ήθη ανθρώπων, που ανήκουν δυστυχώς και στο εκκλησιαστικό περιβάλλον.
Ομως,"ουδέν κακόν αμοιγές καλού"! Και ναί,η κατάσταση αυτή έκανε και ένα μεγάλο καλό: έβαλε στην ημερήσια διάταξη του ενδιαφέροντος της χιακής κοινής γνώμης τη Σκήτη των Αγίων Πατέρων, εξαιτίας της άδικης διεκδίκησης που επιχειρείται από την Μητρόπολη Χίου και η οποία στηρίζεται σε σαθρά και έωλα επιχειρήματα.
Είναι αληθές οτι οι Άγιοι Πατέρες ανήκαν κάποτε στην ιστορική Νέα Μονή. Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή με Αυτοκρατορικά προνόμια και περιουσία που κάποτε κινούσε τα νήματα της οικονομίας του νησιού και του εμπορίου που είχε αναπτυχθεί μεταξύ Χίου--Κωνσταντινουπόλεως .
Αλλά όταν η Νέα Μονή "μέθυσε" από τον πλούτο και την ισχύ που είχε αποκτήσει και άρχισε να παρακμάζει και να παρουσιάζουν οι Ηγούμενοι και οι μοναχοί της παραβατικοί συμπεριφορά , η Σκήτη των Αγίων Πατέρων αποσκίρτησε απ´αυτή και ακολούθησε τη δική της πορεία. Προσπάθησε μάλιστα να γίνει το ανάχωμα για να σταματήσει την περαιτέρω κατρακύλα της Νέας Μονής. Αλλά δεν τα κατάφερε.
Έκτοτε ακολουθεί τον δικό της δρόμο, έχοντας στο πηδάλιό της μεγάλες μορφές, όπως ο Όσιος Παχώμιος, ο Μωυσής ο μετέπειτα Αγιορείτης, ο Θεόδουλος και έσχατος αλλά όχι και τελευταίος, ο Αμβρόσιος.
Ο θάνατος του Αμβροσίου, αντί να αναδείξει όπως θα έπρεπε την πνευματικότητα, τις αρετές και την φιλάνθρωπη προσφορά του στη Χίο, ξύπνησε την όρεξη εκείνων που βλέπουν τις Μονές ως περιουσιακό στοιχείο και ντουβάρια και όχι ως πνευματικές κυψέλες και ζωντανούς χώρους προσευχής και λατρείας , ανεξαρτήτως ημερολογίων και άλλων ανθρωπίνων διαφορών. Πριν ακόμη ταφεί ο Αμβρόσιος ήλθαν να σφραγίσουν συγκεκριμένους χώρους της Μονής, για να μην λεηλατηθούν δήθεν από τις ορδές των βαρβάρων! Και ποιοί το έκαναν αυτό;
--Αυτοί που χρόνια τώρα δεν είχαν αναρωτηθεί πώς πορεύεται η Μονή αν έχει προβλήματα και ανάγκες...
-- Αυτοί που έχουν αφήσει τις άλλες ερημωμένες Μονές να ρημάξουν!
Και το ανοσιούργημα αυτό έγινε με τη βοήθεια συγκεκριμένων καιροσκόπων που ως σύγχρονες εφιάλτες καιροφυλακτούσαν στη Μονή για να επιτελέσουν το αισχρό έργο τους.
Βέβαια η Μονή των Αγίων Πατέρων απέκτησε νέα αδελφότητα, υπό τον νέο Ηγούμενο πατέρα Αθανάσιο, που συνεχίζει με τρόπο διακριτικό και αθόρυβο το έργο του προκατόχου του.
Αλλά αυτό δεν την απαλλάσσει από την περιπέτεια που την οδήγησε η επεκτατική διάθεση του Μητροπολίτη Χίου Μάρκου και των απαραδέκτων μυστικοσυμβούλων του, των συγχρόνων εφιαλτών, που μέχρι πρότινος παρίσταναν τους Ηρακλείς του πατρώου ημερολογίου και των παραδόσεων και τους ορκισμένους φίλους του Αμβροσίου.
Γιαυτό δημιουργείται επιτακτική η ανάγκη να ξεσηκωθούν και οι πέτρες στη Χίο και να σταματήσουν την ανομία και την αδικία που επιχειρείται να γίνει στους Αγίους Πατέρες!
Και για να γίνει αυτό μόνον ένας τρόπος υπάρχει: να ζωντανέψει, όπως του αξίζει, ο μύθος του Γέροντα Αμβροσίου στο νησί και να τον κάνουν ευρύτερα γνωστό.
Μόνον "η σκιά του Αμβροσίου" θα σταματήσει την κακότητα και την ανισορροπία των ανθρώπων εκείνων που θέλουν να γκρεμίσουν το όραμα κάποιων ανθρώπων, που πέρα από θέσεις και αξιώματα, θέλησαν να αφήσουν πίσω τους το προσωπικό τους λιθάρι.Παρακολούθησα για παράδειγμα το πολύ επιτυχημένο αφιέρωμα της ΑΛΗΘΕΙΑ TV, στον Ταξιάρχη των Νενήτων. Και κανείς δεν είπε λέξη για τον Αμβρόσιο που παρέλαβε μία Μονή ερείπιο και την μετέτρεψε σε κόσμημα της τοπικής Εκκλησίας μας. Και ο Αμβρόσιος ότι κι αν έκανε,το έκανε με αγάπη, στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις και στο κεράκι των πιστών, που έπιανε τόπο. Κι όμως κανένας δεν είπε λέξη στην εκπομπή. Κι όμως θα έπρεπε για να πέσουν οι πρώτοι σπόροι της δημιουργίας ενός σύγχρονου μύθου για τον Αμβρόσιο και το έργο του.
Ναι είναι ανάγκη να φωτίσουμε και να αναδείξουμε την προσωπικότητα, την μορφή και την φιλανθρωπία αλλά και όλες τις άλλες αρετές που κοσμούσαν τον Γέροντα Αμβρόσιο, που έγραψε ιστορία και μας άφησε πίσω ζωντανή την παρακαταθήκη του.
Οσοι, λοιπόν, αγαπούν τους Αγίους Πατέρες και νοιώθουν πνευματικά συγγενείς με αυτό το μετερίζι της Ορθοδοξίας, ανεξαρτήτως προκαταλήψεων και φανατισμών, θα πρέπει να ομιλούν καθημερινά για τον Αμβρόσιο και το έργο του.
Θεωρώ απαραίτητο να οργανωθεί και να ετοιμασθεί με αγάπη και φροντίδα, στην πρώτη επέτειο του θανάτου του,τον ερχόμενο Μάιο, μία μεγάλη εκδήλωση στη μνήμη του, στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου.
Την οργάνωση της εκδήλωσης αυτής να αναλάβουν Χιώτες και πνευματικά τέκνα του και να κληθούν να μιλήσουν για τον Αμβρόσιο και την προσφορά του στην Χίο, άνθρωποι που τον γνώρισαν στη Νέα Υόρκη και στη Χίο και δέχθηκαν την ευεργετική του επίδραση στη ζωή τους!
Αν συμβεί αυτό όσα δικαστήρια και αν κάνει ο Μάρκος και οι ομοϊδεάτες του θα τα "χάσουν", γιατί ο Αμβρόσιος θα έχει φωλιάσει στις καρδιές και τις συνειδήσεις αυτών που τον γνώρισαν.
Και οι Άγιοι Πατέρες θα εξακολουθούν να αποτελούν για τη Χίο την ξεχωριστή αυτή πνευματική έπαλξη.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να κάνω τρείς προσωπικές επισημάνσεις, απαντώντας εμμέσως σε σχόλια και απορίες που έχει δημιουργήσει ο τρόπος που ενδιαφέρομαι για την αποκατάσταση της ηρεμίας στη Μονή των Αγίων Πατέρων.
1. Η Μονή των Αγίων Πατέρων ήταν μία Παραδοσιακή Μονή και πρέπει να παραμείνει ως έχει. Αυτό είναι το θέλημα των Αγίων του νησιού μας. Αν ήταν σήμερα μαζί μας οι Άγιοι της Χίου μας Μαρκέλλα, Ισίδωρος, Ματρώνα, Μηνάς, Βίκτωρας, Βικέντιος, Ανθιμος, Παχώμιος κ.α.και τους ρωτούσαμε θα διαπιστώναμε οτι την ίδια άποψη θα είχαν: η Μονή των Αγίων Πατέρων να συνεχίσει το έργο της και τη ζωή της,όπως ακριβώς ήταν και στο παρελθόν.
2. Η Μονή των Αγίων Πατέρων, δεν είναι μόνη της,αλλά έχει άμεση σχέση και αλληλοεξάρτηση με τους άλλους ναούς και τα προσκυνήματα που ακολουθούν το παλαιό εορτολόγιο στη Χίο. Κυρίως συνδέονται με την Μονή του Αγίου Κωνσταντίνου που αποτελεί μία ζωντανή πνευματική όαση προσευχής και ασκήσεως στο νησί μας και σε όλη την Ορθοδοξία, αυτά τα δύσκολα χρόνια.
Ήδη ο θάνατος του Γέροντα Αμβροσίου που συντόνιζε μέχρι πρότινος, όλες τις ανάγκες και τα προβλήματα της Μονής, έπληξε την Μονή και οδήγησε σε μεγάλο πένθος όλη την Αδελφότητα. Αν τώρα συμβεί και το άλλο και οι Άγιοι Πατέρες περάσουν στην ευθύνη της Μητρόπολης Χίου τότε ο παραδοσιακός--Ορθόδοξος Μοναχισμός στη Χίο θα δεχτεί καίριο πλήγμα και αυτό θα έχει συμβεί δια χειρός Μάρκου! Ας το έχει υπόψη του ο ....παραδοσιακός κατά τα άλλα Μάρκος.
3. Δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον Μάρκο. Ας σταματήσουν τα παπαγαλάκια του να το αναπαράγουν. Οι απόψεις πολυ επχω γιαυτόν παραμένουν ίδιες.
Τον θεωρούσα καλό Ιεροκήρυκα, ενδεχομένως και καλό γραμματέα της Συνόδου( γιατί ξέρει γράμματα) και όταν μπορούσα βοήθησα στο να καταλάβει νευραλγικές θέσεις της Εκκλησίας( και ας μην το αναγνωρίζει ο ίδιος-- ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευργετηθέντος αχαρίστου). Εξακολουθώ,όμως, να πιστεύω οτι δεν έκανε για Μητροπολίτης και μάλιστα στην γενέτειρά του. Κάθε μέρα που περνά, επιβεβαιώνομαι δυστυχώς και επαληθεύομαι. Και ακόμη τα χειρότερα δεν τα είδαμε.
Εν κατακλείδι επαναλαμβάνω οτι πρέπει να ζωντανέψει η μνήμη του Αμβροσίου στη Χίο και να γίνει ένας σύγχρονος μύθος της Εκκλησίας μας.
Η ευκαιρία που μας δίνεται είναι μοναδική! Αλλοίμονο αν την αφήσουμε να περάσει ανεκμετάλλευτη!
"Θα μας κρίνουν οι νεκροί και οι αγέννητοι", κατά τον Κωστή Παλαμά.
facebook
youtube
instagram
X
