Ανέκαθεν η προεκλογική σκηνή στη Χίο απέπνεε μία γοητεία. Ονόματα, μεταγραφές, πηγαδάκια, ακόμα και πληροφορίες για συμφωνίες της επόμενης ημέρας που απλά περίμενες καρτερικά ή να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν.
Και μετά η επόμενη μέρα, το νέο σκηνικό, το νέο τοπίο, οι νέες προτεραιότητες, τα έργα, οι διαφωνίες και κάπως έτσι περνούσε η 4ετία.
Πίστευα ότι αυτό το αυτοδιοικητικό επίπεδο- για το οποίο σημειωτέον η Χίος ήταν υπερήφανη- δεν θα χαλούσε ποτέ. Όμως αποδείχθηκε μία ψευδαίσθηση και αυτό φαίνονταν ολοένα και περισσότερο, τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Πίστευα επίσης, ότι, μιας και βρισκόμαστε σε τροχιά εκλογών, θα προσπαθούσαμε έστω και τώρα να ανακτήσουμε κάτι από τη χαμένη μας δόξα. Να μάθουμε από τα λάθη μας, να βελτιώσουμε το επίπεδό μας, να κερδίσουμε στην τελική ένα μεγάλο μέρος από αυτό που χάσαμε. Και το χάσαμε, όχι από κάποιον εξωγενή παράγοντα αλλά από επιλογές και νοοτροπίες που μας έφεραν χρόνια πίσω.
Γιατί αυτή την 4ετία, η αυτοδιοικητική μας ένδεια δεν ήταν απλά εύκολα αντιληπτή αλλά κατά το λαϊκότερο, έκανε «μπαμ» από χιλιόμετρα.
Πριν δύο εβδομάδες, σημαίνον πρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης, με καλεί λίγο μετά τις 11 το βράδυ. «Υπάρχει κάτι που θέλω να συζητήσουμε. Αφορά εμένα προσωπικά και φοβάμαι ότι προσπαθούν να με βλάψουν», μου είπε.
Για να είμαι ειλικρινής πέρα από τα γενικόλογα δεν μπήκαμε στην ουσία, υποσχόμενος ότι αν θελήσει να μιλήσει, είμαι διαθέσιμος.
Οι μέρες πέρασαν και από διακριτικότητα δεν τον ενόχλησα, όπως αντίστοιχα κι εκείνος.
Μεσημέρι Πέμπτης 2.2.2023, αντιλαμβάνομαι ότι διακινείται σε ευρεία κλίμακα πλέον, μία δήθεν ανώνυμη επιστολή (δεν έχει ουσία πως το έμαθα), η οποία μέσα από μία σελίδα Α4, κάνει κουρελόπανο την προσωπική ζωή ενός αιρετού, προσπαθώντας περισσότερο να τον αποδομήσει ως προσωπικότητα ή καλύτερα να τον δολοφονήσει.
Το τι έλεγε μέσα η επιστολή και ποιον αφορούσε, προφανώς δεν θα το μάθετε ποτέ από τον γράφοντα.
Στέκομαι όμως στο εξής. Στο πόσο επικίνδυνη, νοσηρή και άνανδρη είναι μία τέτοια ενέργεια. Δηλαδή, να προσπαθείς να αποδομήσεις έναν αιρετό της αυτοδιοίκησης όχι με πολιτικά αλλά με προσωπικά επιχειρήματα, που πραγματικά δεν αφορούν κανέναν.
Ας το σκεφτούμε καλύτερα. Κάποιος ο οποίος διαφωνεί μαζί μας για οποιονδήποτε λόγω, να γράφει ανώνυμες σημειώσεις, εκθέτοντας την προσωπική μας ζωή, με μπόλικη σάλτσα και γραφόμενα που προφανώς κανείς δεν είναι σε θέση να διασταυρώσει, να τις εκτυπώνει σε Α4, να κολλάει τα χαρτιά σε παρμπρίζ αυτοκινήτων, να τα πετάει σε γειτονιές και να διανέμει ανώνυμες επιστολές σε Μ.Μ.Ε.
Σκεφτείτε τώρα και το που θα φθάσει η Χίος, αν ο κάθε αιρετός, αντί να διαφωνεί με τον άλλον, με πολιτικά επιχειρήματα επί υπαρκτών ζητημάτων του νησιού, να βγαίνει σε δημόσιες συνεδριάσεις και να εκθέτει προσωπικά και οικογενειακά στοιχεία του καθένα, με στόχο να τον γελοιοποιήσει και να τον αποδομήσει.
Σε αυτή αλλά και σε αντίστοιχες περιπτώσεις, δεν χωρούν ερωτήματα, ούτε ποιος, ούτε γιατί, ούτε «ναι μεν αλλά».
Και δεν χωρούν, για τον απλό λόγο ότι, η Χίος δεν ήταν ποτέ νησί ρουφιάνων και κουκουλοφόρων και ούτε πρόκειται να γίνει. Ναι έχουμε τις αντιθέσεις μας, ναι έχουμε τις διαφωνίες μας, ναι κάνουμε τα λάθη και τις παραλείψεις μας αλλά στο τέλος πρυτανεύει η λογική και τα όρια της έμφυτης αστικής μας ευγένειας.
Ο μόνος λόγος που τα γράφω είναι γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι, πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί φορείς οφείλουν να πάρουν θέση. Οφείλουν να μην αφήσουν ούτε ένα εκατοστό περιθώριο σε νοσηρούς εγκεφάλους που θεωρούν ότι με ανώνυμες «επιστολές» θα κατευθύνουν εξελίξεις, προς πάσα κατεύθυνση.
Είναι χρέος όλων μας να βάλουμε φρένο και είμαι σίγουρος ότι θα το βάλουμε.
Σημείωση: Πριν χρόνια επιχειρήθηκε ξανά κάτι αντίστοιχο. Τότε θυμάμαι, επί 10 ώρες κάποιος βρίσκονταν στην άκρη του γκρεμού και σκέφτονταν αν πρέπει να αυτοκτονήσει ή όχι. Η Χίος του 2023, οφείλει να μη δημιουργεί τέτοια διλλήματα.
facebook
youtube
instagram
X
