Λίγες σκέψεις πάνω στις στάχτες

Για πάνω από 1500 χρόνια στην Εκκλησία δέονται για την σωτηρία από σεισμό, λιμό , λοιμό , καταποντισμό, πυρ, μάχαιρα, εμφύλιο πόλεμο, επιδρομή αλλοφύλων και αιφνίδιο θανάτο, με εξαίρεση το τελευταίο που είναι ατομική υπόθεση δυστυχώς όλα τα άλλα η χώρα μας τα έχει βιώσει τα τελευταία 100 χρόνια και κάποια από αυτά επανειλημμένα. και μάλλον οι δεήσεις τελικά δεν επαρκούν.   Σε αυτό συμβάλλει καθοριστικά η έλλειψη της κοινής λογικής και της πρόνοιας. Αυτό που ονομάζουμε στην Ελλάδα κοινή λογική δεν υπάρχει, θα ήταν δόκιμο πλέον να το ονομάζουμε εκ των υστέρων λογική , που και πάλι δεν μας νουθετεί καν. Σε λίγες μέρες το ξεχνάμε, οπότε  καλό θα ήταν αντί για κοινή λογική να επικαλούμαστε την κοινή αμνησία. Τι διδαχθήκαμε από τις πυρκαγιές του 2007;  Νομίζω δεν χρειάζεται να το απαντήσω. Ούτε τους πυροσβεστικούς κρουνούς ελέγξαμε, ούτε νέους βάλαμε.

Βάσει της κοινής λογικής μας, που έχει κηρύξει διά νόμου το πεύκο προστατευόμενο και όχι τον άνθρωπο, αν κόψεις χωρίς άδεια έστω και ένα κλαδί πεύκου στην αυλή σου βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τον νόμο, όταν καείς όμως κανείς δεν είναι αντιμέτωπος με τον νόμο. Βέβαια πώς βρέθηκε το πεύκο στην αυλή σου ή η αυλή σου στο πεύκο είναι επίσης μια πρόκληση της λογικής. Τραγική είρωνα όμως είναι ότι με την κοινή λογική του νομού ούτε το πεύκο δεν προστατεύεται τελικά. Τι διδαχθήκαμε από την πλημμύρα στην Μάνδρα; Μια έντονη βροχόπτωση τον Ιούνη έδειξε πως διδαχτήκαμε... τίποτα.(Να μην αναφέρω τις τόσες απώλειες στην άσφαλτο, που δεν γίνονται αιτία σωφρονισμού των επομένων θυμάτων).

Ίσως βγαίνουμε από τα μνημόνια ( τα οποία δεν δίδαξαν τίποτα όποτε θα ξανακυλήσουμε αργά η γρήγορα) έχουμε όμως ένα διαρκές μνημόνιο με την φύση, ένα μνημόνιο που δεν επιδέχεται αγανακτισμένους εναντίον της, δεν μπορεί κανείς να το σκίσει, η φύση ήταν, είναι και θα είναι κυρίαρχη. Χρειάζεται μια επανάσταση του αυτονοήτου, ένα ατομικό μνημόνιο του καθενός. Μνημόνιο , λέξη σχετιζόμενη με τη μνήμη, να θυμόμαστε ότι εμείς είμαστε, αλλά δεν ήμασταν ούτε θα είμαστε. Να θυμόμαστε το χτες γιατί διδάσκει, να θυμόμαστε την φύση, τον δίπλα και τον επόμενο που θα περάσει και δεν τον ξέρουμε και δεν θα προλάβουμε να τον γνωρίσουμε. Να θυμόμαστε ότι βαφτίσαμε τον εαυτό μας, στην μωρία μας homo sapiens, δηλαδή σοφό άνθρωπο, δε μπορώ να φανταστώ τι θα γινόταν στον πλανήτη αν υπήρχε αντί για εμάς ο βλάκας άνθρωπος. Ο Θεός να αναπαύει όσους έφυγαν πάλι έτσι μαρτυρικά. Η απώλειά τους για να γίνει  θυσία  πρέπει επιτέλους να μας διδάξει κάτι, για να σωθούν οι επόμενοι. Μόνο τότε θα πιάσει τόπο η παράκληση της Εκκλησίας για αιωνία μνήμη και οι δεήσεις θα εισακουσθούν τουλάχιστον γι' αυτά που περνούν από το χέρι μας

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.