Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Αν και δεν είχα σκοπό να σου γράψω, σου στέλνω τούτο το γράμμα μετά από μεγάλη επιμονή του μικρού μου εγγονού. Για να ξέρεις, ο μικρός, που πάει τώρα τρίτη Δημοτικού, είναι ένα πανέξυπνο παιδάκι αλλά και πεισματάρικο όπως όλα τα μικρά παιδιά. Το άσχημο είναι ότι δεν του ξεφεύγει τίποτα. Έτσι και τώρα. Βλέποντας ότι έχω στείλει γράμματα σε κάποιους Υπουργούς, άρχισε τη γρίνα, λέγοντάς μου συνέχεια ότι πρέπει να στείλω και σε 'σένα. Άκου τώρα το γιατί.
Θέλει, λέει,να μάθει γιατί μιλείς τα Ελληνικά σαν τον Αγκόπ. Ξέρεις, αυτόν τον τύπο τον Αρμένη που έκανε παλιά στον κινηματογράφο ο ηθοποιός Φίλιος Φιλιππίδης.
Ακόμη, έχει απορία γιατί, κάθε τόσο ξύνεις το κεφάλι σου. Αυτό το ρωτά γιατί και ο ίδιος το έξυνε μια εποχή που είχενε πιάσει ψείρες στο σχολείο.
Η τρίτη απορεία του είναι, τί κουβαλείς μέσα στο κόκκινο σακίδιο που έχεις συνέχεια φορτωμένο στην πλάτη λες και πας σε εκδρομή. Ο μικρός φαντάζεται ότι έχεις μέσα το κολατσιό σου και καμιά αλλαξιά εσώρουχα. Άκου τώρα πού επήγενε το μυαλουδάκι του.
Τις απορίες, του τις έλυσε, στα γρήγορα, ο μεγάλος μου εγγονός που είναι φοιτητής στην Αθήνα και γνωρίζει τα πάντα. Είπενε λοιπόν του μικρού ότι, δεν μιλείς καλά τα Ελληνικά γιατί έτυχε να γεννηθείς στην Ολλανδία και μέχρι τα 33 σου έμενες με τους δικούς σου στην Αγγλία όπου και εσπούδασες οικονομικά.
Τότε, δηλαδή το 1993, εγύρισες στην Ελλάδα και από το 2010 έχεις γίνει καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Για να σου πω την πάσαν αλήθεια, ο μικρός, λιγάκι ξινισμένος, το μόνο που είπενε ήτανε, “βρέ αδερφέ, ακόμη και οι Αλβανοί μιλούνε πολύ καλά τα Ελληνικά μέσα σε λίγα χρόνια. Αυτός κοτζάμ Καθηγητής και τώρα Υπουργός, και τα μιλεί ακόμη σαν τον Αγκόπ; Τόσο σαΐνι είναι;”
Τέλος πάντων κύριε Υπουργέ. Μή δίνεις και πολύ σημασία στα λόγια ενός παιδιού και ας λένε ότι, καμιά φορά, από μικρό κι από λωλό μαθαίνεις την αλήθεια.
Ο μεγάλος, για το ξύσιμο του κεφαλιού σου, είχενε έτοιμη την απάντηση. Το κάμνεις, λέει, από άγχος και αμηχανία ή όταν θες να κατηβάσεις καμιά καλή ιδέα, σαν τους Γιαπωνέζους καλή ώρα, που κι αυτοί, ξύνουνε τις κεφαλές τους.
΄Οσο για το σακίδιο, του είπενε του μικρού ότι, μάλλον, έχει μέσα όλα τα χρειαζούμενα για τις κουβέντες που κάμνεις με τους τροϊκανούς.
Και τότε Υπουργέ μου επετάχτηκενε η φαρμακόγλωσση η γυναίκα μου και λέ του μικρού:
-Δημητράκη, μην ακούς τί σου λέ ο αδερφός σου. Το κόκκινο σακίδιο είναι για φιγούρα. Για να δείχτει ο Υπουργός πόσο αριστερός είναι. Λες και με ένα σακίδιο και αγραβάντωτος γίνεται κανείς αριστερός. Σαν δεν ντρέπονται λιγάκι όλοι τους. Για να σου πω το κρίμα μου Υπουργέ μου, προς στιγμή τάχασα. Κάτι επήγα να πω για να σε υποστηρίξω, όμως, η γλωσσοκοπάνα, δεν μ'άφηκε να σταυρώσω λέξη:
- Ξέρεις, μου λε, ήντα χρηματική περιουσία έχει ο φίλος σου ο Υπουργός και μάλιστα στο Εξωτερικό; Ξέρεις πόσα σπίτια έχει και πού μένει;
Εκείνη την ώρα Υπουργέ μου, επήρενε τα πάρτα μου ο μεγάλος μου εγγονός που δείχτει να με ξεχωρίζει μιας και έχει και το όνομά μου.
- Καλέ γιαγιά, της λε, μην αποπαίρνεις τον πάπου. Ο κύριος Τσακαλώτος ήβρενε κληρονομιά από τον μπαμπά του. Ο ίδιος δουλεύει τόσα χρόνια όπως και η Σκωτσέζα η γυναίκα του που είναι μεγαλοστέλεχος στην Τράπεζα Ελλάδος. Δείχτουνε ανθρώποι οικονόμοι. Δε βλέπεις με τί φτωχικά ρούχα ντύνεται ο κ. Τσακαλώτος; Μπορεί να έχουνε πολλά λεφτά, όμως έχουνε να θρέψουνε και τρία παιδιά.
Υπουργέ μου και σύντροφε αγαπητέ. Τί ήτανε να ακούσει όλα ευτά η γυναίκα μου. Αφρούς ήβγαζενε από το στόμα της.
-Αν είναι αριστερός και πατριώτης, να φέρει τα λεφτά του εδώ. Στις Ελληνικές Τράπεζες. Να του δίνουνε κι εκεινού τετρακόσια ευρώ την εβδομάδα και να δώ πώς θα θρέψει τα παιδιά του. Εμας, κοντεύουνε να μας πάρουνε, με τους φόρους, ακόμη και τα λιγοστά που μας εμείνανε και τάχομενε για τα θαφτικά μας. Άκου λε, αριστεροί και πράσινα άλογα. Όμως ήβρανε και κάμνουνε. Να καλή ώρα σαν τον αγαλιά τον πάππου σας.
Τη συνέχεια Υπουργέ μου, ας μην την κουβεντιάσομενε. Της επήγενε η πίεση κοντά είκοσι, εφέραμενε γιατρό και πάπαλα ένα σαραντάρι ευρώ.
Τέλος πάντων. Κακώς σου τάγραψα όλα ευτά και χίλια συγνώμη αν σε στεναχώρεσα μέρες που έρχονται. ΄Ομως, το παράπονό μου θα σου το πω και ας μη σου κακοφανεί.
Εμένα, που η σύνταξή μου ακαθάριστη είναι 860 ευρώ, δεν μου δώκετενε Χριστουγεννιάτικο δώρο και εδώκετενε του γειτόνου μου, του μαστρο Μήτσου, που παίρνει 820 και είναι και Νεοδημοκράτης. Ας είναι όμως. Καλά νάστενε, να σας δίνει ο Θεός φώτιση και δύναμη και, όσο για μας; Το λε το τραγουδάκι του Γιώργου του Κοινούση:
“Όλοι θα ζήσουμε, όλοι θα ζήσουμε,
και σεις με τα πολλά,και μεις με τα λίγα,
εμείς δεν είχαμε χαρτί, εσείς είχατε Ρήγα”.
Καλές γιορτές κύριε Υπουργέ. Τα σέβη μου στον Εξοχώτατο Πρωθυπουργό μας.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
ο μπάρμπα Ανέστης από τη Χίο
facebook
youtube
instagram
X
