Είναι καλύτερα να αποχαιρετάς όταν φτάνεις. Η ιστορία δεν έχει τέλος, μόνο αρχή…

Η Αριστερά μαζί με τα λαϊκά στρώματα, παρά την αναμενόμενη και βαριά εκλογική ήττα στις ευρωεκλογές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ούτως ή άλλως αργά ή γρήγορα θα επανέλθει στο προσκήνιο με τον ιστορικό της ρόλο καθώς και στους δρόμους του αγώνα, γιατί συνεχίζουν να υπάρχουν και να εξελίσσονται οι θεμελιώδεις αντιθέσεις του ελληνικού κοινωνικο/οικονομικού σχηματισμού. Το ζήτημα είναι ο χρόνος, ο τρόπος, τα μέσα και οι προϋποθέσεις.Η προηγούμενη μαζική είσοδος της λαϊκής πλειοψηφίας στο πολιτικό γίγνεσθαι έφερε στην κυβέρνηση ένα κόμμα με προέλευση και αναφορά την Αριστερά.Αλλά αυτό έγινε κυρίως με όρους ανάθεσης κι όχι ενεργούς συμμετοχής σ' ένα αριστερό πολιτικό ριζοσπαστικό σχέδιο.Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και κυρίως τα ζούμε όλοι σήμερα.

 ''...πως εδώ πρέπει ν' ανήκει, ότι εδώ βρίσκεται,

σ' αυτούς που τ' αξίζουν '' Μπέρτολτ Μπρεχτ

Πέρα όμως απ' το τι έκανε ή δεν έκανε ο Σύριζα, πρέπει να αναζητήσουμε τις βαθύτερες αιτίες αυτής της ήττας.Τι έγινε ή τι δεν έγινε πριν και μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015 ; Τί έλεγε (και πως) ή τί δεν έλεγε, τί έκανε και τί δεν έκανε η κάθε εκδοχής Αριστερά; Εκ του αποτελέσματος βλέπουμε πως όλες οι προηγούμενες προσπάθειες έμειναν πολύ πίσω από τις ανάγκες.Η κάθε δύναμη έχει τις ευθύνες της. Έγινε πλέον φανερή μετά από τέσσερα χρόνια και η αδυναμία αισθητής εκλογικής παρέμβασης και συνολικά του πολιτικού υποκειμένου της ριζοσπαστικής αριστεράς, που είναι και το ζητούμενο.Και το εννοούμε με την πλήρη έννοια του όρου (κίνημα - μέτωπο - κόμμα) σε μία διαλεκτική σχέση, σύνδεση και αλληλεπίδραση μεταξύ τους.

 ''Το κομμένο σχοινί

Μπορείς να το ξαναδέσεις.

Θα κρατήσει πάλι,ωστόσο

Θα ’ναι κομμένο.

Ίσως πάλι ν' ανταμώσουμε,

Μα εκεί που μ’ άφησες

Δεν πρόκειται ποτέ

Να με ξαναβρείς'' Μπέρτολτ Μπρεχτ,Το κομμένο σχοινί

 Κι εδώ τίθενται τα πρώτα ατάκτως ερριμμένα, ερωτήματα:

Με ποιές αρχές, ιδεολογία, θέσεις, πολιτικό σχέδιο και πρόγραμμα, στρατηγική, τακτική, συμμαχίες, οργανωτική μορφή και συμμαχίες θα προχωρούσε ένας σύγχρονος πολιτικός φορέας της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (που παραμένει το ζητούμενο) ; - ούτως ώστε να μην μετατραπεί σε λέσχη συζητήσεων ,ή σε ένα αναπαλαιωμένο γραφειοκρατικό μόρφωμα, διεκπεραιωτή ειλημμένων αποφάσεων άλλων.

Θα βάλουμε μπροστά το κάρο (εκλογική επιβίωση) και πίσω το άλογο (πολιτικό περιεχόμενο, πρόγραμμα); ή από την άλλη θα βάλουμε το άλογο (εκλογική καταγραφή), αλλά δίχως το κάρο;
Είναι διατεθειμένες οι κομματικές γραφειοκρατίες που ευδοκιμούν στην Αριστερά να απαρνηθούν τον εαυτό τους;

Ποιος ο ρόλος των ανένταχτων κομματικά- που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου της Αριστεράς, αλλά δεν είναι πολιτικά ενοποιημένοι;

 Μπροστά και Αριστερά

 Μακριά από λογικές αγνωστικισμού που πετάνε μαζί με τα απόνερα και το μωρό, η περίοδος που διανύουμε είναι μεταβατική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Το ποιοι και πόσοι από εμάς θα βρίσκονται σε νέες απόπειρες για την κοινωνική απελευθέρωση, που θα υπάρξουν από την 7η Ιουλίου και μετά, είναι επίσης το ζητούμενο.Το απροσδόκητο και οι εκπλήξεις, ευχάριστες και δυσάρεστες, είναι μπροστά μας. Το' χουμε χρησιμοποιήσει πρόσφατα το παρακάτω απόσπασμα του Αντόνιο Γκράμσι,όμως παραμένει σήμερα εξαιρετικά επίκαιρο : "Είμαι πεισμένος πως, ακόμα κι όταν όλα έχουν χαθεί ή μοιάζουν να έχουν χαθεί, πρέπει ήρεμα να ξαναρχίζουμε το έργο μας από την αρχή. Είμαι πεισμένος πως πρέπει πάντα να στηριζόμαστε στον εαυτό μας και στις δικές μας δυνάμεις. Να μην περιμένουμε τίποτα από κανέναν και έτσι να μη συσσωρεύουμε απογοητεύσεις. Πως πρέπει να προγραμματίζουμε, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και μπορούμε να κάνουμε, και να ακολουθήσουμε τον δρόμο μας.” 
" Δε νοσταλγώ τίποτα και ούτε πρόκειται.Ίσως να νοσταλγώ το μέλλον.."

 ''Είναι καλύτερα να αποχαιρετάς όταν φτάνεις. Έτσι δεν πονά τόσο όταν φεύγει κανείς'',μου λέει ο γερο-Αντόνιο δίνοντάς μου το χέρι για να μου πει ότι φεύγει πια, δηλαδή ότι έρχεται. Από τότε ο γερο-Αντόνιο, όταν έρχεται χαιρετά με ένα ''αντίο'' και αποχαιρετά κουνώντας το χέρι κι απομακρυνόμενος μ’ ένα ''έρχομαι''...(Ιστορίες του γερο-Αντόνιο,Subcomandante Marcos).
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για το όμορφο ταξίδι κι ας έχουμε ακόμα πολύ δρόμο για να πιάσουμε λιμάνι.Κι αυτό ήταν στα υπόψη μας, όταν λύναμε τους κάβους και σαλπάραμε. Όμως ‘’η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει,τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα κι αυτό που θέλω να σου πω το πιο όμορφο απ’ όλα,δε στο 'χω πει ακόμα.’’. Σ' αυτήν την αντιηρωική εποχή που ζούμε, όταν θέλεις να αλλάξεις τον άκαρδο αυτό κόσμο, θα πρέπει, πριν απ' όλα, να είσαι βαθιά ερωτευμένος με την ίδια τη ζωή, αφού ''τίποτα το ανθρώπινο δεν μας είναι ξένο!'' Η ιστορία δεν έχει τέλος,μόνο αρχή...


 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.