Η έννοια "τουρισμός" για τη Χίο είναι μια πονεμένη ιστορία όσο και μια μοναχική διαδρομή. Στο νησί μας ουδέποτε έγινε συντονισμένα από επαγγελματίες μια κίνηση για την καλλιέργεια του προϊόντος μας, τη συσκευασία του και κατόπιν την προώθησή του.
Αν υποθέσουμε πως η Χίος είναι ένας καρπός, αυτός πρέπει να καλλιεργηθεί, να αποκτήσει καλή εξωτερική εμφάνιση, να προωθηθεί στην αγορά ώστε και ο παραγωγός που ζει από αυτόν να δει στην τσέπη του το αντίστοιχο εισόδημα.
Τι ακριβώς γίνεται από όλα αυτά; Πώς οι επαγγελματίες του τουρισμού προσέχουν το προϊόν τους, φροντίζουν την εμφάνιση του και το προωθούν με ίδια μέσα στην αγορά; Συνήθως εναποθέτουν τα πάντα στις αρχές, την ώρα που σε όλα τα υπόλοιπα τουριστικά νησιά ο σχεδιασμός και η τουριστική υλοποίηση προκύπτει καθαρά από την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Έλλειψη ιδιωτικών επενδύσεων
Κορυφαίο πρόβλημα για την τουριστική δυσανεξία η απουσία ιδιωτικών επενδύσεων. Με την εξαίρεση Φεγγουδάκη, ο οποίος κατασκεύασε ή αγόρασε το ½ των ξενοδοχειακών κλινών στο νησί, η Χίος χωρίστηκε στο ανύπαρκτο δίλημμα «τι είδος τουρισμού επιδιώκουμε. Μαζικό ή ειδικών μορφών». Τη μαζική μορφή την κόλλησε η ανυπαρξία δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων κι οι ειδικές μορφές εναποτέθηκαν στο ρομαντισμό ή το χομπίστικο πάθος ορισμένων ανθρώπων.
Έτσι παρουσιάστηκαν κάποιοι μοναχικοί τύποι, κάποιοι που ικανοποιώντας τα δικά τους "θέλω", τις δικές τους ανάγκες και αναζητήσεις ή προσπαθώντας να ασκήσουν σωστά το επάγγελμα τους , ανοίγουν δρόμους. Δρόμους μοναχικούς που πρόσκαιρα αποδίδουν, δίχως την επαγγελματική συνέχεια όμως εξαντλούν σύντομα το δυναμισμό τους, σαν να μην έγιναν ποτέ, σαν να αφορούν άλλο τόπο. Πρόδρομα λειτούργησαν αρκετοί. Η Κ. Χατζαντωνάκη στα Σπήλια των Καρδαμύλων, η Στ. Τσακίρη και ο Γ. Ζορμπάς στη Βολισσό, ο Γ. Μισετζής στα Αυγώνυμα κ.α.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι τα πόδια του τουρισμού μας. Στη μοναξιά της προσπάθειας τους έχει στηθεί ό,τι μέχρι σήμερα "μας έρχεται στον νησί".
Το προσφυγικό δίνει τη χαριστική βολή, πριν από αυτό όμως η έλλειψη επαγγελματιών στο χώρο του τουρισμού, η απουσία ενός ιδιωτικού φορέα συντονισμού, η έλλειψη κυρίως της τουριστικής μας συνείδησης είναι αυτά που μας βούλιαξαν εξ αρχής.
Ας θυμηθούμε μερικές τέτοιες "μοναχικές" φιγούρες.
Π. Σαλιάρης
Ο Π. Σαλιάρης, όπως πολύ χαρακτηριστικά είχε πει ο Πάολο Λιβεράνι , πρώην πρόεδρος της ιταλικής ορχιδεοφιλικής εταιρείας GΙRΟS, έπασχε από “ορχιδεΐτις”, που είναι μια μεταδοτική και πολύ επικίνδυνη ασθένεια. Είκοσι και πλέον χρόνια αναζητά ορχιδέες, μια σπάνια ορχιδέα πήρε και το όνομα του ενώ την προηγούμενη κυρίως δεκαετία, χάρη σε εκείνον και την έρευνα του, βρέθηκαν στο νησί εκατοντάδες πανεπιστημιακοί και ερευνητές από όλο τον κόσμο. Πώς άραγε καταφέραμε να το προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο όλο αυτό;
Γ. Χαλάτσης
Αν τα πόδια του είχαν κοντέρ, θα είχαν τερματίσει από τα χιλιόμετρα που έχει περπατήσει. Σε όλα τα σημεία του νησιού, ο Γ. Χαλάτσης μπροστά από όλους χαράσσει νέα μονοπάτια, ανοίγει τα ιστορικά μονοπάτια, φτιάχνει δίκτυα και δείχνει τον δρόμο για ένα άλλο είδος τουρισμού. Δούλεψε με τα χέρια του, με το μυαλό του, έφερε τον κόσμο του και τον φέρνει ακόμη, έχει καταθέσει χωρίς να ζητά ποτέ αντίκρισμα το έργο μια ολόκληρης ζωής. Ποιος το συνεχίζει και πώς;
Ρ. Δαμίγου
Ήταν από τις πρώτες που πίστεψε στον τουρισμό εξ ανατολών. Δεν ήταν λίγες οι φορές που λοιδορήθηκε ακόμη γι αυτές τις προτάσεις όταν σε κάποιους ακούγοντας εξωφρενικό να χτυπήσεις τις πόρτες της τουριστικής αγορά των... εχθρών. Η ιστορία όπως και οι αριθμοί την δικαίωσαν. Η στασιμότητα όμως, είναι μεγάλος εχθρός. Ως πότε οι γείτονες θα αρκούνται στην επανάληψη των ίδιων σκηνικών εθίμων και συνηθειών. Ήδη η συντριπτική αύξηση των Τούρκων τουριστών στη Σάμο, προδικάζει μια μεταστροφή. Ποικιλία θέλει ο εισκέπτης, φιλοξενία και επαγγελματισμό. Άραγε τα έχουμε όλα αυτά;
Θ. Μιχαλάκης
Είναι από τα ελάχιστα παραδείγματα επαγγελματιών που δεν εφησυχάζουν. Ψάχνει και ψάχνεται προσπαθεί. Παλεύει με χίλια δυο. Προσπαθεί να ισορροπήσει στο σκοινί ανάμεσα στις επιθυμίες των "ξένων" και στα δικά μας δεδομένα. Αναζητά λύσεις να... μακρύνει στα μάτια των εταιριών έναν κοντό διάδρομο προσγείωσης και ένα μισό... λιμάνι. Πολύ πριν από όλους χτυπούσε προειδοποιήσεις για τις βουτιές στον τουρισμό, πολύ πριν από όλους "έψαχνε" λύσεις έξω από τις επιτροπές τουριστικής προβολής και το δημόσιο, αλλά μέσα στους επαγγελματίες.
Μ. Συμιριώτης
Τα τελευταία χρόνια και μέσα από τον ημιμαραθώνιο κάθε χρόνο μαζί με το CHIOSRUNNING γεμίζουν ξανά το νησί σε μια εποχή, τέλος Αυγούστου" που έχουμε συνηθίσει να κουνάμε στα πλοία και στους επισκέπτες μαντήλια αποχωρισμού. Φρόντισε κάποιος από τους επαγγελματίες, οι επισκέπτες αυτοί να έχουν καλές αναμνήσεις να αποτελέσουν μελλοντικούς τουρίστες για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, να επιλέξουν ξανά το νησί;
Ο Συμιριώτης και ο κάθε Συμιριώτης κάνει αυτό που αγαπά από το οποίο τυχαίνει να έχουν κάποιο οικονομικό ή άλλο όφελος μια σειρά από επαγγελματίες άμεσα και έμμεσα όλη η οικονομία μας.
Ν. Γεωργούλης
Ίσως ήταν και ο μοναδικός που πίστεψε πως στο Αγ. Γάλας μπορεί να στεριώσει και να προκόψει άνθρωπος. Το απέδειξε και μέσα σε λίγα χρόνια μετέτρεψε την άκρη της Χίου, που ελάχιστοι γνώριζαν, σε αγαπημένο προορισμό.
facebook
youtube
instagram
X
