Ακρογωνιαίο λίθο της Παιδείας μας τις τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου των Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, Νίκος Μανδρόχαλος, την προσφερόμενη παιδεία απο τα φροντιστήρια - την αποκαλούμενη παραπαιδεία – η οποία αντιμετωπίζεται πάντα σα μίασμα, όπως υποστηρίζει.
«Το λέω όσο ηχηρότερα μπορώ, ώστε να ακουστεί από κάθε υποκριτή κρατικοδίαιτο δημόσιο φορέα ή πρόσωπο. Δε λέω αν αυτό είναι σωστό, δε λέω ότι δε θα έπρεπε να παρέχεται δημόσια και δωρεάν η Παιδεία, όπως ορίζει το Σύνταγμα, απλά υποστηρίζω το πασιφανές, ότι δηλαδή υπήρχε και υπάρχει για να καλύψει τα άπειρα κενά του εκπαιδευτικού μας συστήματος, παραδίδοντας κάθε έτος χιλιάδες αριστούχους μαθητές -εισακτέους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, παρέχοντας εργασία σε πολλούς ανέργους και τέλος καλύπτοντας τις ανάγκες της οικογένειας, υποστηρίζοντας το παιδί σε όλα του τα βήματα».
Λειτουργία
Συμπερασματικά, κατά τον ίδιο, το ερώτημα δεν είναι γιατί υπάρχει παραπαιδεία στις μέρες μας αλλά πώς αυτή θα λειτουργεί εύρυθμα και νόμιμα ώσπου η πολιτεία να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες αυτές και φυσικά να μην είναι αναγκαία.
«Είναι ευνόητο ότι ο ιδιωτικός κλάδος αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα τα οποία μπορούν να ξεπεραστούν. Προτάσεις και λύσεις έχουμε, αρκεί να ακουστούμε από εκεί που πρέπει».
Πλήγματα
Σε μια τοπική χειμαζόμενη κοινωνία λόγω των δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ο κλάδος των αδιόριστων εκπαιδευτικών δέχθηκε αλλεπάλληλα πλήγματα, τα οποία σχετίζονται άμεσα με τον ανερυθρίαστο και ανήθικο αισχροκερδισμό πολλών αλλά και από την ελλιπή έως μηδαμινή κρατική μέριμνα.
Βασικοί στόχοι
Προτεραιότητα για επίτευξη έχει δοθεί σε τρεις βασικούς στόχους, που αποτελούν τα καίρια προβλήματα του κλάδου.
1) την προστασία με κάθε νόμιμο μέσο των συμφερόντων των μελών του,
2) τη ρύθμιση και τις καλές σχέσεις των μελών του, οποιασδήποτε φύσης, είτε αυτές είναι υπαλληλικές ή συναδελφικές και
3)την προσφορά με κάθε τρόπο στη χιώτικη εκπαιδευτική και ευρύτερη κοινωνία.
«Το να απασχοληθεί κάποιος σήμερα στον τομέα της εκπαίδευσης γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Ο συνεχόμενα αυξανόμενος αριθμός νέων συναδέλφων, η μηδαμινή απορροφητικότητα από το δημόσιο τομέα και ο αθέμιτος ανταγωνισμός από συναδέλφους μας καθιστούν ανέφικτη την επαγγελματική μας επιβίωση, με αποτέλεσμα πολλοί από εμάς είτε να εργαζόμαστε σε άσχετες με τις σπουδές μας εργασίες -αν είμαστε τυχεροί - και οι περισσότεροι ,φευ, να αποτελούν απλά ένα στατιστικό στοιχείο του κατ' όνομα Ο.Α.Ε.Δ μας»!
Η αντιπαλότητα
Το μελάνι δεν έχει στεγνώσει ακόμη απο τα πυρά που ανταλλάχθηκαν με το Σύλλογο «Αλλήλων Ένεκα», η αντιδικία με τον οποίο έχει οδηγηθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων, που θα κληθούν σύντομα να κρίνουν τις εκατέρωθεν καταγγελίες.
Ο Νίκος Μαντρόχαλος υποστηρίζει ότι τουλάχιστον εκ μέρους τους δεν υπάρχει καμία αντιπαλότητα και φυσικά εχθρότητα.
«Μοναδική επιθυμία μας ήταν και παραμένει να μας σεβαστούν και μας σαν οντότητα, να ακούσουν τις άπειρες εκκλήσεις μας, να λειτουργήσουν νομότυπα και με κάποια κριτήρια, ώστε να μην απορροφούν όλους τους μαθητές, όντας οι ίδιοι εξασφαλισμένοι οικονομικά από δημόσιο ή αλλού. Για αυτή μας την αυτονόητη προσπάθεια αντιμετωπιστήκαμε με εχθρότητα και χλεύη για κάτι που κάθε επαγγελματικός κλάδος θα θεωρούσε φυσικό, να προασπίσει δηλαδή τα συμφέροντα του. Ουδέποτε θελήσαμε να τους «κλείσουμε», ουδέποτε επιδιώξαμε να «κόψουμε τα μαθήματα από τα καημένα τα φτωχά παιδάκια» και ό,τι άλλη αρλούμπα τεχνηέντως παρουσιάστηκε στα χιώτικα και πανελλήνια Μ.Μ.Ε».
Καταγγέλλουν δε, ότι παντού σχεδόν ο λόγος τους παρουσιάστηκε αποσπασματικά και ελλειπτικά, δεν τούς δόθηκε η ευκαιρία να πουν την δική τους αλήθεια.
«Να μπουν απλά κοινωνικά κριτήρια, ώστε να μη μας απορροφήσει όλη τη μαθητιώσα νεολαία κάποιος Σύλλογος που λειτουργεί φιλανθρωπικά, αφού προ καιρού τα μέλη του έχουν λύσει το πρόβλημα της εξασφάλισης των προς το ζειν στα μέλη του, αφού είναι διορισμένοι και συνταξιούχοι καθηγητές».
Η ευχή
Επειδή πλησιάζουν οι αρχαιρεσίες του Συλλόγου, ο Ν. Μαντρόχαλος θέλει να πιστεύει ότι αυτά που έως τώρα αποτόλμησε η απερχόμενη διοίκηση είναι απλά μια αρχή σε μια προσπάθεια που πρέπει να εδραιωθεί και να γίνει συνείδηση στους συναδέλφους τους.
«Σαφώς η δράση μας δεν περιορίζεται σε καταγγελίες και μηνύσεις, είναι ευρύτερη και απείρως σημαντικότερη! Κάθε νέος συνάδελφος πρέπει να νοιώσει σα σπίτι του το Σύλλογο, όπου μπορεί να μεταφέρει τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του. Αρκετά έγιναν, πολλά περισσότερα μπορούσαν και έπρεπε να γίνουν, χρειάζεται η συμμετοχή και η δράση όλων μας».
Κλείνοντας καλεί τούς συναδέλφους του να δώσουν το παρόν και να ψηφίσουν για την εκλογή της νέας διοίκησης στη Γενική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων του Ομηρείου την Τετάρτη 06-02-2013 στις 11.00, με την ευχή το νέο το νέο συμβούλιο να δώσει τις αναγκαίες λύσεις και τις αναγκαίες απαντήσεις στα προβλήματα τους.
facebook
youtube
instagram
X
