20.2.2014 20:50

Από τον παππού Χαράλαμπο στον Χάρη της παγκόσμιας ναυτιλίας

ΣΤΟN ΑΓΙΟ ΓΙΩΡΓΗ ΣΥΚΟΥΣΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΒΑΘΕΙΑ ΡΙΖΩΜΕΝΕΣ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΥΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΓΕΝΙΑΣ

Ο Χάρης Βαφειάς μοιράζεται με τους αναγνώστες το πάθος του για τη θάλασσα και τα πολυτελή σκάφη και διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του, από τον βαρκάρη παππού του μέχρι το χτίσιμο μιας θαλάσσιας αυτοκρατορίας

Χαμογελαστός, ο Χάρης Βαφειάς με υποδέχτηκε στην εξώπορτα, άνετος και πρόσχαρος, φορώντας παντελόνι τζιν και πουκάμισο ξεκούμπωτο στον λαιμό. Καθίσαμε και αρχίσαμε να μιλάμε. Οταν βρήκα την ευκαιρία, τον ρώτησα κάτι σχετικά με τη σκοποβολή. ‘‘Είναι χόμπι. Μου αρέσει η σκοποβολή, όταν ρίχνεις συγκεντρώνεσαι πολύ έντονα, εστιάζεις και ξεχνάς τις σκοτούρες σου. Και επειδή στην Ελλάδα υπάρχουν οικονομικά προβλήματα, ποτέ δεν ξέρεις... Ωραία είναι να ξέρεις να χειρίζεσαι όπλα με ασφάλεια και ακρίβεια’’.

Ο παππούς τραβούσε κουπί στη βάρκα

Ο Βαφειάς είναι ο πρώτος που παραδέχεται ότι ξεκίνησε με προπορεία στη ζωή, καθώς τα 4 εκατ. του αρχικού κεφαλαίου του προσφέρθηκαν από τον πατέρα του. Ωστόσο, ο Χάρης Βαφειάς υπογράμμισε ότι δεν χρειάζεται να γυρίσουμε πολύ πίσω στο οικογενειακό παρελθόν για να εντοπίσουμε εκείνον που ξεκίνησε από το τίποτα, έναν από τους παππούδες του, για τον οποίον ο ίδιος είναι εμφανώς υπερήφανος. Ο Χαράλαμπος Βαφειάς γεννήθηκε στο περιβάλλον μιας πολύ φτωχής οικογένειας στη Χίο. Ο Χαράλαμπος ήταν φιλόδοξος και προικισμένος με επιχειρηματικό πνεύμα. Νοίκιασε μια βάρκα με κουπιά και τη χρησιμοποίησε για να μεταφέρει αιγοπρόβατα από τη Χίο στο κοντινό νησί των Οινουσσών. Επρόκειτο για έναν πολύ σκληρό τρόπο να βγάζει χρήματα, κωπηλατώντας σε μια απόσταση περί τα 2 χιλιόμετρα δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, με ζέστη ή με κρύο, χειμώνα - καλοκαίρι. Ηταν όμως μια καλή δουλειά και επέτρεψε στον Χαράλαμπο να μαζέψει αρκετά χρήματα για το επόμενο τόλμημά του: τη μετανάστευση στην Αργεντινή. Είχε διακρίνει τη μεγάλη ευκαιρία για την παραγωγή βόειου κρέατος, η οποία κρυβόταν εκεί λόγω των απέραντων εκτάσεων που ήταν στρωμένες με χλόη.

Τελικά κατάφερε να αποταμιεύσει αρκετά χρήματα ώστε να αγοράσει μια μικρή φάρμα συνεταιρικά με κάποιον άλλον και μέσα σε πέντε χρόνια, όπως μου λέει ο Βαφειάς, ο παππούς του είχε γίνει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κρέατος από τη Νότια Αμερική στην Ευρώπη.

Εκείνος που εγκαινίασε τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις της οικογένειας ήταν ο γιος του Χαράλαμπου, ο Νικόλας Βαφειάς. Βρήκε ενθάρρυνση από τους συμφοιτητές του στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας - και αποθάρρυνση από τον πατέρα του. Η επιθυμία του Χαράλαμπου για τον γιο του ήταν να εμπλακεί στην οικογενειακή επιχείρηση, και έτσι ο Νικόλας αναγκάστηκε να κάνει δύο δουλειές έως ότου ξεκινήσει τη δική του ναυτιλιακή εταιρεία, βασιζόμενος σε έναν συνέταιρο, ένα τραπεζικό δάνειο και ένα παλιό φορτηγό πλοίο μεταφοράς ξηρού φορτίου. Εχτισε την επιχείρησή του ξεκινώντας από αυτά, επέζησε από τη ναυτιλιακή κρίση των αρχών της δεκαετίας του ’80 και βρέθηκε στην κατάλληλη θέση για να πλουτίσει όταν επανήλθαν οι καλές εποχές.

Ο Χάρης Βαφειάς γεννήθηκε στο περιβάλλον αυτής της επιτυχημένης ελληνικής οικογένειας και πήρε το όνομα του παππού του. Το πεπρωμένο του το έμαθε από νωρίς. ‘‘Ανέκαθεν μου άρεσε να πουλάω και να αγοράζω πράγματα. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν μικρό παιδί στο σχολείο και οι γονείς μου μού χάριζαν παιχνίδια εγώ τα έπαιρνα στο σχολείο και προσπαθούσα να τα πουλήσω με επιπλέον κέρδος! Αλλά έτσι ήταν ο χαρακτήρας μου...’’ Ηταν προδιαγεγραμμένο ότι ο Χάρης θα ακολουθούσε τα βήματα του πατέρα του στον εφοπλισμό, και έτσι όταν ο Βαφειάς έγινε 17 ετών ο μπαμπάς του τον έστειλε σε μπάρκο με ένα από τα πλοία του. ‘‘Τώρα πια, προφανώς, θεωρώ ότι ήταν μια εξαιρετική ιδέα’’, μου λέει ο Βαφειάς, ‘‘όμως εκείνη την εποχή πίστευα ότι ήταν χάλια, έκλαιγα κάθε μέρα...’’.

Η μύηση στον εφοπλισμό

Ο Βαφειάς ακολούθησε μια πιο συστηματική έναρξη της εκπαίδευσής του σχετικά με τη ναυτιλία το 1996, σπουδάζοντας Μάνατζμεντ στο City University του Λονδίνου. Κατόπιν έκανε μάστερ στο Ναυτιλιακό Εμπόριο και τα Οικονομικά του Εφοπλισμού στο Πανεπιστήμιο Metropolitan της βρετανικής πρωτεύουσας. Εργάστηκε, επίσης, στα γραφεία ναυτιλιακών πρακτόρων για να μάθει τη δουλειά. Αφού ολοκλήρωσε το μάστερ του, επέστρεψε στην Ελλάδα και είπε στον πατέρα του ότι, ενώ επιθυμούσε να ασχοληθεί με τον εφοπλισμό, ήθελε επίσης να κάνει κάτι δικό του.

‘‘Ο μπαμπάς μου, δόξα τω Θεώ, δεν ήταν σαν τον παππού μου. Ηταν πιο ανοιχτόμυαλος και ευέλικτος’’, λέει ο Βαφειάς. Εξήγησε στον πατέρα του ότι ήθελε να ασχοληθεί με τα πετρελαιοφόρα δεξαμενόπλοια. ‘‘Στα εφοπλιστικά, έναν επιχειρηματικό κλάδο που απαιτεί κεφάλαια, 4 εκατ. δολάρια στην πραγματικότητα δεν είναι πολλά χρήματα’’, λέει ο Βαφειάς. ‘‘Ο πατέρας μου μού είπε: Εντάξει, πάρε τα λεφτά και αν τα καταφέρεις και βγάλεις περισσότερα, θα είσαι σε θέση να μου τα επιστρέψεις. Αν δεν τα καταφέρεις, δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά θα γυρίσεις πίσω και θα δουλέψεις στην εταιρεία μου. Καθαρές εξηγήσεις’’.

Ο Χάρης Βαφειάς βάφτισε την εταιρεία του Stealth Maritime χρησιμοποιώντας ως έμπνευση το βομβαρδιστικό αεροσκάφος-φάντασμα και στρώθηκε στη δουλειά. Με ένα άλμα στο σήμερα, ο Βαφειάς εξηγεί πώς η Stealth Maritime διαθέτει πλέον 22 καινούρια τάνκερ αξίας 1,1 δισ. δολαρίων, ενώ μια καινούρια επιχείρηση, η StealthGas, έχει 45 ποντισμένα πλοία και 15 που έχουν παραγγελθεί και αναμένεται να ναυπηγηθούν. Ο Χάρης έχει αναλάβει επίσης τη διεύθυνση της εταιρείας του πατέρα του, της Brave Maritime, αφότου ο Νικόλας αποσύρθηκε το 2008. Στο σύνολο μιλάμε για έναν στόλο 72 πλοίων αξίας 2,2 δισ. δολαρίων, δηλαδή για τον θρύλο μιας οικογένειας που ξεκίνησε από το μηδέν και κατέκτησε αμύθητα πλούτη και η οποία οπωσδήποτε αξίζει να γίνει κινηματογραφική ταινία.

Ο Βαφειάς ολοκληρώνει αυτό το κομμάτι της ιστορίας καθώς μεταφερόμαστε στην τραπεζαρία για το γεύμα. Οι προαναφερθείσες γαρίδες, με ένα πανέμορφο λαβράκι ως κυρίως πιάτο, συνοδευόμενα όλα από λαχανικά βιολογικής καλλιέργειας από τη Χίο. ‘‘Είμαι φανατικός οπαδός της υγιεινής ζωής’’, σχολιάζει ο Βαφειάς. ‘‘Δεν καπνίζω και δεν πίνω καφέ, ενώ από αλκοολούχα πίνω μόνο κρασί. Ασκούμαι σε καθημερινή βάση στο γυμναστήριο, κάτι που δεν κάνω επειδή το απολαμβάνω, το κάνω επειδή πρέπει. Όλη την ημέρα είμαι καθισμένος σε μια καρέκλα και, αν δεν κάνω τίποτα, θα γίνω τεράστιος!’’.

Η σχέση της οικογένειας Βαφειά με τη θάλασσα, όμως, δεν υπήρξε απλώς επιχειρηματική, όπως εξηγεί ο Χάρης. Υστερα από αυτά που πέρασε μεταφέροντας πρόβατα και γίδια από νησί σε νησί, ο παππούς Χαράλαμπος, εύλογα, δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα πλεούμενα αναψυχής, αντίθετα με τον γιο του, ο οποίος έγινε ενθουσιώδης λάτρης της θάλασσας ήδη από το πανεπιστήμιο και λόγω της επιρροής των συμφοιτητών του. Οταν ο Χάρης ήταν μόλις 4 ετών, ο Νικόλας Βαφειάς αγόρασε για την οικογένειά του ένα 5μετρο φουσκωτό, με μια εξωλέμβια Evinrude 50 ίππων, το οποίο έφερε την ονομασία ‘‘Jellyfish’’ (σ.σ.: ‘‘Μέδουσα’’). Οι Βαφειάδες νοίκιαζαν ένα παραθαλάσσιο σπίτι στο Σούνιο για τις θερινές διακοπές και έτσι χρησιμοποιούσαν το φουσκωτό για να επισκέπτονται κοντινούς κολπίσκους για μπάνιο και ψαροντούφεκο. ‘‘Για μένα δεν υπήρχε άλλο είδος καλοκαιρινών διακοπών εκτός από τη θάλασσα. Το θεωρούσα απολύτως φυσικό’’, λέει ο Βαφειάς.

Πάντα στη Χίο

‘‘Κρουαζιέρα’’ για τον Χάρη Βαφειά σημαίνει καλοκαιρινή κρουαζιέρα διαρκείας στο Αιγαίο και το Ιόνιο. ‘‘Πάντοτε πηγαίνω στη Χίο, τη γενέτειρα του παππού μου, και είμαι πολύ υπερήφανος γι’ αυτό. Μου αρέσει να πηγαίνω εκεί για τουλάχιστον ένα 10ημερο το καλοκαίρι, να βλέπω μακρινούς συγγενείς, να βλέπω το χωριό’’. Ο Βαφειάς έχει ανακαινίσει το παλιό οικογενειακό σπίτι και ο πατέρας του έκανε μια δωρεά υπέρ της αναστήλωσης μιας εκκλησίας του 13ου αιώνα. ‘‘Για να γίνει σωστά η φιλανθρωπία, χρειάζεται χρόνο’’, προσθέτει. ‘‘Ετσι, εφόσον ο πατέρας μου έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο, έχει αναλάβει αυτός τις κοινωφελείς δραστηριότητες της οικογένειας’’. Το χωριό του Αγίου Γεωργίου Συκούση έχει ξεχωριστή σημασία για τους Βαφειάδες παρά την απόσταση που έχουν διανύσει στο μεταξύ μακριά του. ‘‘Μου θυμίζει εμένα μαζί με τον παππού μου’’, λέει ο Χάρης. ‘‘Τον έχασα πολύ νωρίς, όταν ήμουν 16 ετών, και έτσι μου λείπει. Ηταν ο ήρωάς μου. Εχω πάρει το όνομά του και στεναχωριέμαι που δεν είναι εδώ να δει τι έχω καταφέρει, να νιώσει περήφανος για μένα - ελπίζω ότι έτσι θα ένιωθε...’’ Δύσκολα θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς κάτι διαφορετικό».

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ