3 εμπόδια για την επέκταση

Με τον «Ασκό του Αιόλου» μοιάζει η περίπτωση της επέκτασης του αεροδρομίου στην απαλλοτριωθείσα έκταση καθώς από το σακούλι της υπόθεσης ξεπετάγονται το ένα μετά το άλλο τα αλυσιδωτά προβλήματα, την ίδια στιγμή που η ανάγκη να παρουσιαστεί πρόοδος στο θέμα είναι επιτακτική.

Αρκετά από τα αδιέξοδα που παρουσιάζονται στο θέμα και που κινδυνεύουν να ρίξουν σε ξέρα το σχεδιασμό της επέκτασης δεν είχαν προβλεφθεί εξαρχής κι έτσι σήμερα οι υπηρεσίες δείχνουν αδύναμες να βρουν συντονισμό να τις ξεπεράσουν.

Ας τα πάρουμε από την αρχή.

• Κυρίαρχο ζήτημα για να ανοίξει η συζήτηση γύρω από την πρόοδο του έργο είναι η Κτηματική Υπηρεσία να ολοκληρώσει τις αποβολές (διοικητικός όρος) των κατοίκων από τις απαλλοτριωμένες εκτάσεις. Το πρόβλημα είναι γνωστό. Αν και οι περιουσίες έχουν περιέλθει στο Δημόσιο, κάποιοι ιδιοκτήτες πήραν τα χρήματα αλλά δεν έφυγαν από τα σπίτια, με αποτέλεσμα η Κτηματική να ενεργοποιήσει την προβλεπόμενη διαδικασία, αφού έλαβε ρητή εντολή από το υπ. Οικονομικών.

  Αυτή προβλέπει να επιδοθεί η αποβολή σε κάθε κάτοικο και εάν δεν απομακρυνθεί από την περιοχή να ακολουθήσει έξωση με εισαγγελική εντολή. Με τη δικαιολογία ότι είναι δύσκολο να εντοπιστεί το σύνολο των δικαιούχων, η Κτηματική καθυστερεί να ολοκληρώσει τη διαδικασία γεγονός που έχει προκαλέσει την αντίδραση τόσο της Υ.Π.Α. όσο και του υπουργείου Οικονομικών με αβέβαιες τις συνέπειες σε περίπτωση κι άλλη παράτασης στη διαδικασία.

• Παράλληλα με το παραπάνω η Υ.Π.Α. ζητά από την Περιφερειακή Ενότητα Χίου να προχωρήσει στην σύνταξη της μελέτης παραλλαγής του παραλιακού δρόμου του αεροδρομίου, η οποία σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις απαιτεί περίπου 400.000 ευρώ και έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης τα 2 χρόνια! Αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα τεράστιο εμπόδιο, πρώτα διότι τα οικονομικά της Περιφέρειας δεν αντέχουν μελέτες τέτοιου κόστους, μόνο υπουργείο ή η ίδια η Υ.Π.Α. μπορεί να την αναλάβει,  και επίσης η σύνταξη της δείχνει να είναι πέραν των χρονοδιαγραμμάτων που έχουν τεθεί. Η Μελέτη αυτή αφορά στην παραλλαγή του παραλιακού δρόμου από το ύψος της Μονάδας Βιολογικού  και μέχρι τα φανάρια της Φάρκαινας και την μετατόπιση του ανατολικά από το σημείο που είναι σήμερα. Αυτό συμβαίνει διότι τα σύγχρονα δεδομένα απαιτούν ο οδικός άξονας να έχει απόστασης από τον διάδρομο του αεροδρομίου κατ’ ελάχιστο τα 75μ. κάτι που σήμερα δεν προκύπτει.

• Τέλος, είναι σημαντική και η πολιτική διάσταση του ζητήματος. Από τη μια το υπουργείο Ανάπτυξης και από την άλλη τα υπουργεία Οικονομικών και Μεταφορών, δεν έχουν προχωρήσει τους διαγωνισμούς παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων, γεγονός που θα διευκόλυνε την ανάθεση μέρους των εκκρεμοτήτων στους ενδιαφερόμενους. Δυστυχώς όμως η καθυστέρηση που παρουσιάζεται, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, αναστέλλει τα αρχικά αισιόδοξα σενάρια.

Ο τρόπος κάτω από τον οποίο θα επιτευχθεί ο συντονισμός στα ζητήματα που έχουν ενσκήψει απαιτεί την στενή και ασφυκτική παρακολούθηση του θέματος από τους τοπικούς φορείς. Η Υ.Π.Α. για πρώτη φορά δείχνει έντονη διάθεση να ολοκληρωθεί η διαδικασία όμως απαιτούνται και οι άλλοι οργανισμοί του Δημοσίου να πράξουν το ίδιο. Προς το παρόν πάντως, η δυσκολία συντονισμού και η πανσπερμία των συναρμόδιων υπηρεσιών έχει προκαλέσει εμπλοκή. Θα φανεί σύντομα αν υπάρχει η δυνατότητα να βρεθεί λύση.