Με τον χρόνο να κυλά αντίστροφα και τους Χιώτες να περιμένουν να ακούσουν ένα καλά δομημένο πρόγραμμα που θα θέσει το νησί στις ράγες της ανάπτυξης, η αναστροφή του κλίματος μοιάζει περισσότερο με ευχολόγιο παρά με μία πιθανή πραγματικότητα.
Σε αυτό συντελούν δύο βασικοί παράγοντες. Όλοι οι επίδοξοι Δήμαρχοι, «κλέβουν» χρόνο από ζητήματα ουσίας, εξαντλούμενοι μέχρι στιγμή στη δημιουργία επικοινωνιακών εντυπώσεων για το ποιος θα σταματήσει και ποιος θα συνεχίσει στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών.
Μέχρι σήμερα οι 7 υποψήφιοι δημοτικοί συνδυασμοί αρκούνται σε βιντεάκια, μακέτες και μία ανεπιτυχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαφήμιση, όχι μόνο προς άγρα ψήφων αλλά και για τη δημιουργία κλίματος νίκης, ανεξάρτητα από το αν αυτή θα επιτευχθεί και υπό ποιους όρους.
Η απλή αναλογική και οι συνεργασίες
Ο δεύτερος και πιο βασικός παράγοντας έχει να κάνει με τους συσχετισμούς. Η καλώς εννοούμενη πόλωση των περασμένων εκλογών, έχει δώσει τη θέση της σε μία χαλαρή προεκλογική περίοδο, χωρίς πολιτική σύγκρουση και άρα χωρίς αντιπαράθεση ουσιαστικών επιχειρημάτων για το που θέλουμε να δούμε τη Χίο.
Σε αυτό συντελεί και η απλή αναλογική. Κανένας υποψήφιος συνδυασμός μέχρι στιγμής δεν επιχειρεί να συγκρουστεί με κανέναν άλλον υπό τον φόβο της έλλειψης πλειοψηφίας μετά τον β’ γύρο των εκλογών.
Έτσι οι μεγαλύτεροι συνδυασμοί αποφεύγουν να συγκρουστούν με τους άμεσους αντιπάλους τους, αφού υπάρχει το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας για να επιτευχθεί η πολυπόθητη πλειοψηφία ενώ οι μικρότεροι συνδυασμοί αποφεύγουν να αντιπαρατεθούν με τους μεγαλύτερους υπό τη σκέψη ότι μετά το Β’ γύρο ίσως κληθούν να συμμετάσχουν στη διοίκηση του Δήμου ακόμα και με μικρότερα ποσοστά λαμβάνοντας ως αντίδωρο μία καίρια θέση ίσως και αντιδημαρχία.
Πως θα κληθούν να συνδιοικήσουν;
Το πιο σημαντικό όμως ερώτημα που τίθεται σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι, σε ποια βάση οι συνδυασμοί θα κληθούν να συνεργαστούν από τη στιγμή που δεν έχει υπάρξει κανένας ουσιαστικός διάλογος ή συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τη Χίο της επόμενης ημέρας.
Σε ποιους άξονες θα αναπτύξουν τον προγραμματικό τους ρόλο; Τι λάθη έγιναν και πρέπει να αποφευχθούν στο μέλλον; Πως ονειρεύονται να δουν τη Χίο των επόμενων ετών; Με ποιο τρόπο θα συνταχθεί ένα οργανωμένο σχέδιο ανάπτυξης και από ποιους; Πως και με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί η πολυπόθητη συνεργασία όλων των φορέων, η απουσία της οποίας έχει κοστίσει διαχρονικά στη Χίο σε σειρά σημαντικών ζητημάτων;
Δύο μήνες πριν τις εκλογές αυτά τα ερωτήματα αποζητούν άμεσα απάντηση. Απάντηση ουσιαστική, με ρητές δεσμεύσεις από όλους τους επίδοξους καπετάνιους αυτού του τόπου.
ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΧΑΜΕΝΕΣ 4ΕΤΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ;
Η νέα γενιά της Χίου αναζητά κίνητρα για να παραμείνει στο νησί και να μη μετατραπεί σύντομα σε νησί γερόντων
Με την εποχή των παχιών αγελάδων να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και την πλειονότητα των κατοίκων να είναι πεπεισμένη ότι ακόμα και αν υπήρχαν όλες οι σύγχρονες υποδομές η Χίος θα βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση με τη σημερινή- ίσως ελαφρώς διαφοροποιημένη προς το καλύτερο- τα μεγάλα ζητούμενα για τον τόπο παραμένουν.
Τη στιγμή που τα γειτονικά νησιά της Χίου ξεπερνούν σταδιακά την περίοδο ύφεσης αλλά και προβλήματα που μέχρι σήμερα φάνταζαν αξεπέραστα, όπως το προσφυγικό, η Χίος ακόμα προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της προκειμένου να αποτελέσει ένα νησί, όχι καταδικασμένο στον μαρασμό αλλά στην προσέλκυση επενδύσεων αλλά και νέων που θα επιθυμούν να μείνουν σε αυτό και να δημιουργήσουν από το μηδέν.
Τα χωριά και η πόλη
Βασικό ζητούμενο για τα επόμενα χρόνια θα αποτελέσει η βιώσιμη ανάπτυξη των χωριών της χιακής υπαίθρου και η αντιστροφή της πληθυσμιακής υπερσυγκέντρωσης στην πόλη. Μέχρι και σήμερα η ρήτρα Αμανής έχει μείνει στα χαρτιά, το βόρειο τμήμα του νησιού ερημοποιείται με γρήγορους ρυθμούς ενώ η ακολουθούν τα χωριά της νότιας Χίου με πιο αργό ρυθμό.
Τουριστική καθίζηση
Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα είναι η τουριστική αποκοπή της Χίου από την Ευρώπη και η εξάρτησή της από την Τουρκία. Η Χίος τα τελευταία χρόνια έχει εξαφανιστεί από τον τουριστικό χάρτη τη στιγμή που Λέσβος και Σάμος ανακάμπτουν σταδιακά με εντυπωσιακούς όμως ρυθμούς.
Απουσία επενδύσεων
Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και το ζήτημα της ουσιαστικής απουσίας επενδύσεων. Τα ιδιωτικά κεφάλαια εξαντλούνται σε επιχειρήσεις χωρίς όραμα, η μία επιχείρηση κλείνει μετά την άλλη, τη στιγμή που εξωτερικοί επενδυτές δεν φαίνονται στον ορίζοντα ούτε… με κιάλια.
Η αναξιοποίητη δημοτική περιουσία
Εξαιρετικής σημασίας είναι η ολοκλήρωση της απογραφής της δημοτικής περιουσίας αλλά και της άμεσης αξιοποίησής της. Ο Δήμος Χίου αποτελεί τον μεγαλύτερο ιδιοκτήτη πάνω στο νησί με χιλιάδες ακίνητα σε χωριά και πόλη. Τα περισσότερα εγκαταλελειμμένα και χωρίς καμία ελπίδα άμεσης αξιοποίησης, υποβαθμίζονται συνεχώς χάνοντας την οποιαδήποτε αξία τους.
Το υδρευτικό πρόβλημα
Αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο και πιο δυσεπίλυτο πρόβλημα των τελευταίων δεκαετιών. Την 5ετία που πέρασε η Χίος δεν ευτύχησε να δει ολοκληρωμένο το φράγμα Κόρης Γεφύρι ενώ οι κοστοβόρες επενδύσεις σε αφαλατώσεις και άλλα παρόμοια έργα που στοιχίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο συνεχίζονται κανονικά.
Οι σχεδιασμοί στην πόλη
Στην ίδια μακροσκελή λίστα των άμεσων παρεμβάσεων εντάσσονται και τα απαραίτητα έργα στην πόλη και τα προάστιά της. Οι σχεδιασμοί για αλλαγές προς το παρόν αποτελούν μήλον της έριδος μεταξύ Δήμου και θιγομένων κατοίκων και καταστηματαρχών. Από την άλλη η ένωση του Βροντάδου και των Θυμιανών με την πόλη αποτελεί ένα από τα βασικότερα στοιχήματα, χωρίς όμως να έχουν γίνει ενέργειες ή παρεμβάσεις που θα ενοποιούν το κέντρο με τα προάστια.
Σε αυτά τα βασικά ερωτήματα θα πρέπει να περιστραφεί ο δημόσιος διάλογος ώστε την Κυριακή των εκλογών ο Χιώτης να είναι σίγουρος για την επιλογή του και την πορεία του νησιού προς το μέλλον.
facebook
youtube
instagram
X
