«Ο άνεμος της παλληκαριάς»

 «Ντοκουμέντο των δύσκολων ημερών της Μικρασιατικής καταστροφής» χαρακτήρισε ο αφηγητής Δημήτρης Φρεζούλης το βιβλίο του Γιώργη Διλμπόη «Ο άνεμος της παλληκαριάς» από τον εκδοτικό οίκο «άλφα πι», η 5^η έκδοση του οποίου παρουσιάστηκε στο Αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης «Κοραής». Η πρώτη έκδοση  κυκλοφόρησε το 1964. Η εκδήλωση εντάχθηκε  στις δράσεις του συλλόγου «Μούσα Ελληνική».

«Ο Διλμπόης καταθέτει τις μνήμες όλων εκείνων που από τον παράδεισο βρέθηκαν στα πρόθυρα της κόλασης αλλά επανήλθαν στη ζωή», πρόσθεσε ο Δημ. Φρεζούλης.

Τα δεινά

Ο συγγραφέας τόνισε ότι κατάγραψε διηγήσεις από τον πατέρα του και υπογράμμισε ότι για όλα αυτά τα δεινά ευθύνονται οι μεγάλες δυνάμεις.

Μάθημα

Η Ελευθερία Λυκοπάντη δήλωσε ότι  σκοπός της εκδήλωσης είναι να  μαθαίνουν οι μαθητές την Νεώτερη Ελληνική Ιστορία, την οποία δεν διδάσκονται στα σχολεία.

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν η Υρώ Διλμπόη και ο Γιάννης Κουγιούλης.

Ο ρόλος

Ο Κώστας Μερούσης, πρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής της Βιβλιοθήκης «Κοραής» επισήμανε ότι ένας από τους ρόλους  της Βιβλιοθήκης είναι η διάχυση της μάθησης και η προβολή των συγγραφέων και των βιβλίων.

Δ. Δασκαλάκης

Στα πλαίσια της εκδήλωσης  παρουσιάστηκαν πίνακες του Μικρασιάτη Δημοσθένη Δασκαλάκη και video από την εκπομπή «Ανθρώπινες διαδρομές». Ο αείμνηστος Μικρασιάτης, παιδί επτά χρονών το 1922, διηγείται τις μνήμες του από τη ζωή στα Αλάτσατα και την προσφυγιά.

«Πρέπει να φύγουμε να σωθούμε. Από τα Αλάτσατα πάμε στον Τσεσμέ, οι Γάλλοι έστειλαν βάρκες να πάρουν τα γυναικόπαιδα. Μας περιποιήθηκαν και μας έδωσαν να φάμε.                         Η βάρκα γέμισε, είχε και καιρό, ανοιχτά το καράβι, φοβόσουνα και στη βάρκα. Έξω από το λιμάνι βάλανε μαδέρια και ανεβήκανε στο καράβι, εκεί άλλη περιποίηση, φάγαμε γαλέτα. Γεμάτο το καράβι, κουβάρι ο κόσμος, ο ένας πάνω στον άλλο. Εμείς είμαστε κοντά στη Χίο, αλλά μας πήγανε στη Σύρο, επειδή η Χίος ήταν κοντά με την Τουρκία και δεν ξέρανε τι θα γίνει, φοβόταν τι θα κάνουν οι Τούρκοι με τα κοντινά νησιά. Στη Σύρο δε μας δέχτηκαν. Μας πάνε στη Μήλο, ούτε και εκεί μας δέχτηκαν. Γυρίζουμε στη Χίο, οι Χιώτες μας περίμεναν και μας δέχτηκαν. Μας έδωσαν κουβέρτες,  ψάθες και κουρελούδες, και από εκεί με κάρα μας μετέφεραν στα χωριά Θυμιανά, Βαβύλοι, Νεχώρι, Καλλιμασιά και λίγους στον  Καταρράκτη. Η οικογένεια μου έμεινε στα Θυμιανά». 

Τα δεδομένα

Όσα γράφει στο βιβλίο του ο Γ. Διλμπόης είναι καθαρή διήγηση του πατέρα του. Δεν πρόσθεσε τίποτα. Είπε όμως κάτι άλλο. Αν είχε τη δυνατότητα  να φωτοτυπούσε το τελευταίο κεφάλαιο  από τα «Ματωμένα χώματα» της Διδώς Σωτηρίου θα το έδινε σε όλους τους βουλευτές του Κοινοβουλίου, γιατί έχει συνειδητοποιήσει ότι οι μεγάλες δυνάμεις δημιουργούν όλες αυτές τις καταστάσεις  για τα συμφέροντα και το κέφι τους.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.