Μιλήστε μας για το έργο σας ΄Χαρμολύπη’ και την επιλογή σας να κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.
Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Είναι το πρώτο μου βιβλίο και περιέχει αυτοτελή κείμενα και ποιήματα, ερωτικού και φιλοσοφικού περιεχομένου. Η ιδέα της χαρμολύπης στη ζωή μου, προέρχεται από το τραγούδι «Έλα πάρε μου τη λύπη» που είναι γεμάτο μουσικές εναλλαγές, μεταξύ χαράς και λύπης. Σημαντικό είναι να αναφερθεί ο Ανδρέας Εμπειρίκος, που έχει ορίσει τη χαρμολύπη, ως τη μετουσίωση του επιθανάτιου φόβου σε δημιουργικότητα. Έτσι κι εγώ διοχέτευσα τους προβληματισμούς μου και τις στενοχώριες μου στη δημιουργία του γραπτού λόγου. Δεν πρόκειται για φανταστική ποίηση, που είναι το είδος που δίνει έμφαση ο εν λόγω εκδοτικός οίκος. Επέλεξα τις εκδόσεις συμπαντικές διαδρομές για την ποιοτική δουλειά σε όλα τα στάδια της έκδοσης (γραφιστικά, επιμέλεια), την ενεργητική τους ενασχόληση με την προώθηση των έργων και των συγγραφέων, μέσω φεστιβάλ όπως οι όψεις του φανταστικού και τέλος για τη δυνατότητα να εκδώσει το έργο του κάποιος πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας όπως εγώ, καλύπτοντας τα βασικά εκδοτικά κόστη.
Το βιβλίο σας ανήκει στην κατηγορία σύγχρονη ποίηση. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό το είδος λόγου στην Ελλάδα, πόσο εξοικειωμένος είναι ο αναγνώστης με αυτό και πώς θα πείθατε κάποιον ‘αρχάριο’ του είδους να ταξιδέψει μέσα από την ποίηση;
Αν θέλαμε να εντάξουμε το βιβλίο μου σε μια κατηγορία, νομίζω θα ταίριαζε στους μεταπολεμικούς Αμερικανούς συγγραφείς. Η σύγχρονη ποίηση στην Ελλάδα (1980 μέχρι σήμερα) είναι πολύ φτωχή σε σύγκριση με το ποιητικό έργο παλιότερων σχολών. Θεωρώ το Γιώργο Μπλάνα έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές. Εξοικείωση με την ποίηση δεν καλλιεργείται συστηματικά στην Ελλάδα και οι περισσότεροι από εμάς διαβάζουμε ένα ποίημα με τη λογική, ενώ αυτό είναι γεμάτο εικόνες, μουσικές και γεύσεις. Οπότε, σε κάποιον αμύητο στην ποίηση, απλά θα πρότεινα να διαβάζει κάθε ποίημα, με τον ίδιο τρόπο που ακούει μουσική ένας άνθρωπος που δεν ξέρει νότες.
Ποιο ήταν, αν θυμάστε, το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε και ποιο το πιο πρόσφατο;
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν «Οι Τουρλουτίνοι και το μαγικό φίλτρο του ήλιου», μου το είχε κάνει δώρο η δασκάλα της πρώτης δημοτικού επειδή είχα διακριθεί σε κάτι, που δεν θυμάμαι καν. Τα πλέον πρόσφατα αναγνώσματά μου είναι αποσπασματικά και όχι ακέραια βιβλία, επειδή διαβάζω κυρίως φιλοσοφία. Αυτόν τον καιρό διαβάζω Χέγκελ.
Ποιους συγγραφείς / ποιητές θαυμάζετε; Υπάρχει κάποιος που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης ή έστω κάποιο βιβλίο που θεωρείτε σταθμό στην αναγνωστική σας εμπειρία;
Η πρώτη απογείωση της σκέψης μου ήρθε από το χώρο του φανταστικού, από το έργο του Μάικλ Μούρκοκ «Έλρικ του Μελνιμπονέ», που μου έκανε δώρο η μητέρα μου στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Έπειτα για καλή μου τύχη λειτούργησε δανειστική βιβλιοθήκη στο λύκειο που πήγαινα και άρχισα να ανακαλύπτω τους μεγάλους κλασικούς, με σημαντικότερο για εμένα τον Έσσε και το «Ο λύκος της Στέπας». Αυτός που με έσπρωξε να γράψω, μέσα από το έργο του, ήταν ο Τσαρλς Μπουκόφσκι με τις «ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας». Σκέφτηκα «αν μπορεί αυτός, τότε μπορώ κι εγώ!». Κάπου εκεί άρχισε και η επαφή μου με την ποίηση με σημαντικότερους για εμένα να είναι ο Σαίξπηρ, ο Μπόρχες, ο Νερούδα, Ελύτης, Χριστιανόπουλος, Ρίτσος, Σουρής, Γκάτσος, Λειβαδίτης, Σεφέρης και άλλοι Έλληνες από τη Νέα Αθηναϊκή Σχολη μέχρι τους μεταπολεμικούς. Εκτιμώ περισσότερο τους Έλληνες ποιητές, λόγω γλώσσας και όχι επειδή θεωρώ τη σκέψη τους πιο προχωρημένη από τη σκέψη των ποιητών του υπόλοιπου κόσμου. Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να διαβάζουμε τόσο σημαντικά και τόσα πολλά έργα στη μητρική γλώσσα των Ελλήνων ποιητών.
Ποια διαδικασία ακολουθείτε κατά τη δημιουργική διαδικασία της συγγραφής; Χειρόγραφα ή Η/Υ; Απόλυτη συγκέντρωση / ησυχία ή ήχοι παντός είδους (μουσική, τηλεόραση, κ.λπ.) σας συνοδεύουν;
Κάνω ό,τι μου βγαίνει κατά περίπτωση με ότι μέσα διαθέτω τη δεδομένη στιγμή. Ακόμα και στο κινητό γράφω ή σε κάποιο σημειωματάριο, αν δεν βρίσκομαι στο σπίτι μου. Όταν γράφω επί τούτου για να γράψω μια ιδέα που στριφογυρίζω στο μυαλό μου, προτιμώ να γράφω στον υπολογιστή σε συνθήκες απόλυτης συγκέντρωσης υπό τη συνοδεία κλασικής μουσικής.
Ποια είναι η γνώμη σας για το ηλεκτρονικό βιβλίο (e-book); Θα μπορούσε ποτέ να αντικαταστήσει το παραδοσιακό χαρτί;
Συνηθίζω να διαβάζω βιβλία που βρίσκω στο ίντερνετ, κυρίως στο κινητό μου τις πρωινές ώρες, επομένως το θεωρώ χρήσιμο και σκόπιμο να εκδίδεται ένα βιβλίο και ηλεκτρονικά. Αυτό που χρειάζεται να αλλάξει κατά την άποψη μου, είναι η τιμολόγησή του. Εφόσον δεν υπάρχουν έξοδα εκτύπωσης – βιβλιοδεσίας, θα έπρεπε να προσφέρεται σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές έναντι των εντύπων. Όχι, δεν νομίζω να αντικατασταθεί το χαρτί στο άμεσο μέλλον, λόγω αμεσότητας.
Η δύναμη και η επιρροή των social media είναι πλέον αδιαμφισβήτητη (;) Κατά πόσο κάνετε χρήση αυτών και πώς πιστεύετε ότι ο μέσος χρήστης πρέπει να τα χειρίζεται για να μην καταλήξει να ζει σε μια εξιδανικευμένη ψηφιακή πραγματικότητα;
Αντί απάντησης στο πόσο τα χρησιμοποιώ, να σας πω πως οι προπτυχιακές σπουδές μου και η μακροβιότερη εργασιακή μου εμπειρία, είναι στον τομέα της πληροφορικής. Είναι όντως παραπλανητικά τα μέσα και μπορούν να χρησιμοποιούνται για να προβάλλουν εξιδανικευμένες ζωές, μέσω φαινομενικά «ευτυχισμένων» αποσπασμάτων. Αυτό συμβαίνει γιατί κατά τη γνώμη μου, ντρεπόμαστε να προβάλλουμε τις αποτυχίες μας και τις αδυναμίες μας, επειδή φοβόμαστε την κριτική. Οπότε συνιστώ μια μέτρια χρήση που απλά προάγει την επικοινωνία, την πληροφόρηση και το δημόσιο διάλογο.
Ο Στράτος Κριτάκης γεννήθηκε το 1984 στη Χίο και σπούδασε Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Ειδικεύτηκε στη διδακτική της τεχνολογίας και εργάστηκε ως καθηγητής πληροφορικής σε ΙΕΚ, προγραμματιστής ιστοσελίδων και τεχνικός Η/Υ. Η αγάπη για το χώρο της λογοτεχνίας ξεκίνησε με το χώρο του φανταστικού, όμως στη συνέχεια πήρε μια τελείως διαφορετική τροπή, όταν και άρχισε να γράφει πιο συστηματικά. Τότε τον κέρδισε η φιλοσοφία και η ποίηση. Κάνει έναν απλό τρόπο ζωής, διασκεδάζοντας με τους φίλους του πότε με ατέρμονες συζητήσεις και πότε χορεύοντας μέχρι πρωίας. Ενίοτε παρακολουθεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής και στον ελεύθερο του χρόνο λατρεύει την κολύμβηση και τα βιντεοπαιχνίδια.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η ζωή και ο θάνατος, ο έρωτας και η απογοήτευση, ως έννοιες που ταυτίζονται μέσα από χιλιάδες αποχρώσεις περνώντας από τη μια στην άλλη. Πλημμύρα συναισθημάτων και βαθιών στοχασμών μέσα από ποιήματα που θα βρείτε μες στη μικρή αυτή συλλογή.
Ο ΑΡΛΕΚΙΝΟΣ
Τουλάχιστον δοκίμασα. Το να κάνεις λάθη είναι εύκολο, όλοι κάνουν. Το να αλλάζεις σαν άνθρωπος όμως είναι διαφορετικό. Δεν είναι σαν να αλλάζεις τη μουσική που ακούς μέσα στο κεφάλι σου, είναι σαν να μοχλεύεις τον άξονα περιστροφής του εαυτού σου χωρίς να βγαίνεις έξω από αυτόν. Η παραμικρή απόκλιση θέλει τεράστια δύναμη. Να κοιτάξεις μέσα στην άβυσσο και να γυρίσεις πίσω με καθαρή ψυχή, αφήνοντας πίσω τη ζοφερή φρίκη της προσωρινής πραγματικότητας και να ξεβραστείς στο φως, μόνος, άνευ υπαρχόντων και ιδεών. Ναι, είσαι κενός μα και καινός. Έχει άλλο χρώμα η ύπαρξη του ανθρώπου που έχει λερώσει και έπειτα ξεπλύνει την ψυχή του, μοιάζει πιο καθαρή και σίγουρα είναι. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανε ο καθένας μας μια κάθαρση; Γεννιόμαστε αναμάρτητοι, έχουμε αυτό το θεϊκό δώρο, μα ζούμε μια ζωή ξεψυχισμένη, μια ευθεία καρδιογραφήματος. Πρέπει να γεννιέται και να πεθαίνει κανείς πολλές φορές, αλλιώς δεν είναι ζωντανός, είναι σκιά περιπλανώμενη.
Αναδημοσίευση από SIN RADIO
facebook
youtube
instagram
X
