Σκέψεις και ερωτήματα ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών

Διανύουμε μια εντονότατη προεκλογική περίοδο, που θα έλεγε κανείς ότι θυμίζει «εμφύλιο πόλεμο». Για άλλη μια φορα στο ίδιο έργο θεατές. Ένα έργο παίζει για πολλοστή φορά σε επανάληψη! Ένα έργο με το ίδιο σενάριο και τους ίδιους ηθοποιούς. Με υποσχέσεις, λαϊκισμό, «σλόγκανς» αλλά και κάθε λογής γραφικότητες, που υποβαθμίζουν τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Ποιο είναι στην πραγματικότητα το διακύβευμα των εκλογών για τους Υποψηφίους; Ποιο είναι, άραγε, το πραγματικό κίνητρο, που τους κινητοποιεί τόσο έντονα και τους ωθεί σε αυτόν τον «σκληρό αγώνα», όπως οι ίδιοι αδόκιμα και άτοπα τον χαρακτηρίζουν; Είναι η επιθυμία να προσφέρουν, ή μήπως η ανάγκη τους για προβολή και καθιέρωση στην συνείδηση του κόσμου; Είναι η αγάπη για τον τόπο,  ή μήπως η αγάπη για την καρέκλα; Ορισμένοι, εντελώς αδόκιμα, κατά την γνώμη μου, κάνουν λόγο για αγώνα. Θεωρούν, δηλαδή, αγώνα την προεκλογική περίοδο, παραβλέποντας πως ο πραγματικός αγώνας δεν είναι οι εκλογές, αλλά η Αυτοδιοίκηση, αυτό, δηλαδή, που έπεται μετά τις εκλογές. Γιατί ο πραγματικός αγώνας είναι να ανταπεξέλθεις με επιτυχία στα καθήκοντα, τα οποία εντέλλεσαι να εκτελέσεις από τους δημότες, για τους δημότες. Να προσπαθήσεις,  δηλαδή, με τιμιότητα, διαφάνεια και ανιδιοτέλεια να φέρεις εις πέρας τις υποχρεώσεις σου και στο τέλος της τετραετίας η θητεία σου να έχει μπροστά θετικό πρόσημο. Να παραδώσεις κάτι παραπάνω από αυτό που παρέλαβες, υπηρετώντας το τόπο σου με αξιοπρέπεια, παραγκωνίζοντας το προσωπικό συμφέρον έναντι του κοινού. Αυτός είναι ο πραγματικός αγώνας και όχι η διαδικασία για να εκλεγείς! Γιατί αν θεωρείς «αγώνα» την προσπάθεια να «κερδίσεις μια καρέκλα», θεωρώ ότι εκτίθεσαι ανεπανόρθωτα, καθώς ξεσκεπάζεις έτσι τα πραγματικά κίνητρα της υποψηφιότητάς σου, που δεν είναι άλλα από την επιδίωξη ωφέλειας για εσένα και τους οικείους σου! Στην έντονη και σκληρή προσπάθεια που καταβάλλεται από ορισμένους υποψηφίους ταιριάζει γάντι η λαϊκή έκφραση «φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης»! Πράγματι, πολλοί «φωνάζουν», κυριολεκτικά και μεταφορικά, και η πείρα μας έχει διδάξει πως «φωνάζει» αυτός που φοβάται, αλλά και αυτός που δεν διαθέτει επιχειρήματα. Εάν έχεις λόγο, αξίες, μόρφωση και παιδεία ποντάρεις σε αυτά και με αυτά πορεύεσαι! Άραγε αυτοί που τώρα «φωνάζουν», θα «φωνάζουν» και τον άλλο μήνα;

Δυστυχώς, στην Ελλάδα εσφαλμένα θεωρούμε την ενασχόληση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση μέθοδο κοινωνικής ανέλιξης και ταυτόχρονα συγχέουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση με την πολιτική. Όχι, η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι πολιτική. Είναι αυτοδιοίκηση, όπως το λέει και ίδια η λέξη και δεν έχουν θέση σε αυτή ούτε τα πολιτικά κόμματα, ούτε η Κεντρική Εξουσία. Φτάσαμε μέχρι σε σημείο να ακούσουμε πως η μόνη λύση στις ερχόμενες εκλογές είναι να στηρίξουμε εκείνους που «συνεργάζονται καλύτερα» με την Κεντρική Εξουσία. Να καταστρατηγήσουμε, δηλαδή, και να εκφυλλίσουμε πλήρως τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο οποίος, ας μην κρυβόμαστε, έχει ήδη εκφυλλιστεί αρκετά. Αλλά η κατάντια και η υποβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο, και στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει εύκολα κάποιος που παρακολουθεί σκωπτικά το προεκλογικό επικοινωνιακό παιχνίδι. Ο εκφυλισμός του θεσμού αποδεικνύεται, κυρίως, από την τακτική να στελεχώνονται τα ψηφοδέλτιά από «κομπάρσους», από πρόσωπα που ωθούνται από ιδιοτελή κίνητρα, από «αιώνιους» υποψήφιους αλλά και από «πολυπράγμονες» υποψήφιους εκείνους, δηλαδή, που κατέχουν ήδη μια θεσμική θέση, αλλά ταυτόχρονα διεκδικούν και μια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση! 

Με τις εκλογές να πλησιάζουν και παρακολουθώντας όλα αυτά τα φαινόμενα υποβάθμισης του θεσμού, διερωτώμαι: Είναι αυτά τα άτομα ικανά να φέρουν εις πέρας αυτή την αποστολή; Αφού ορισμένοι ήδη ασχολούνται με κάποια άλλα θεσμικά ζητήματα (και ταυτόχρονα οφείλουν να ανταποκριθούν στις οικογενειακές και επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, εάν έχουν εργαστεί ποτέ), διαθέτουν αρκετό χρόνο για να ασχοληθούν επαρκώς και παραγωγικά με τα ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Έχουν ποτέ στο παρελθόν προσφερει ουσιαστικό έργο στην κοινωνία; Είναι αυτά τα άτομα άξια, τίμια και ανιδιοτελή; Αφού είχαν πάρει ήδη πολλές ευκαιρίες και δεν απέδειξαν τίποτα, γιατί ζητούν άλλη μια; Αυτές είναι μερικές σκέψεις, που όλοι θα πρέπει να κάνουμε πριν περάσουμε το κατώφλι του παραβάν την επόμενη Κυριακή, ώστε να ψηφίσουμε με διορατικότητα και να μην πέσουμε θύματα των «προεκλογικών υποσχέσεων» και των «προεκλογικών λαγών που βγήκαν απ’ τα καπέλα». Προκειμένου να εκλέξουμε άτομα με ανιδιοτελή κίνητρα, ήθος, και αξιοπρέπεια. Άτομα άξια και ικανά, που θα λειτουργήσουν με γνώμονα την διαφάνεια, την αξιοκρατία και την πρόοδο, όχι επιφανείς και λαμπερούς που ποντάρουν στην προσωπική τους ανέλιξη. 

Πρέπει, λοιπόν, να αναθεωρήσουμε άμεσα και να λάβουμε υπ’ όψιν ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια μερίδα αρμοδιοτήτων, που ο νομοθέτης θέλησε να αφαιρέσει από την Κεντρική Εξουσία και την παραχώρησε στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προκειμένου να ρυθμίζονται από αυτούς με την συμμετοχή των ίδιων των πολιτών, οι οποίοι εκλέγουν, εκλέγονται και εν γένει λειτουργούν για έναν και μοναδικό σκοπό: Το κοινό συμφέρον! Αυτός είναι ο πραγματικός «αγώνας»! 

Καλή φώτιση!

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.