Όταν, πριν από περίπου 8 χρόνια, τέθηκε προς συζήτηση η νέα διοικητική δομή του «Καλλικράτη» (στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας μας) κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει ότι το μέτρο αυτό θα συντελούσε στην περαιτέρω συρρίκνωση άλλων δομών και μορφών εξυπηρέτησης του πολίτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εγκατάλειψη (παντοειδή) της υπαίθρου.
Όλοι, τότε, είχαν πιστέψει ότι ο «Καλλικράτης» θα φέρει ανάπτυξη, θα φέρει έργα, θα φέρει εργασία κ.α. Και τελικά, αντί αυτών, έφερε δυσκολίες στη διοίκηση των Τοπικών Κοινοτήτων, την εξυπηρέτηση των δημοτών, την καταφανή μείωση στις παρεχόμενες πιστώσεις της κεντρικής Πολιτείας προς τους Δήμους και τις Περιφέρειες.
Μειώθηκε έτι περαιτέρω το υπηρετούν προσωπικό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (σε συνάρτηση με τον διαμένοντα κατά τόπους πληθυσμό των Δήμων), ενώ μεταφέρθηκε στους Δήμους σωρεία αρμοδιοτήτων της κεντρικής Πολιτείας δίχως τους ανάλογους πόρους-πιστώσεις.
Κάποτε, κάθε Τοπική Κοινότητα (ή κώμη- μικρή πόλη) είχε την υποτυπώδη έστω υποδομή, που εξέφραζε την παρουσία μιας στοιχειωδώς οργανωμένης και συντεταγμένης Πολιτείας: Ο πρόεδρος της Κοινότητας με τον «γραμματικό» (γραμματέα, διοικητικό υπάλληλο), ο ιατρός, ο δάσκαλος, ο ιερέας, ο χωροφύλακας (μετέπειτα αστυνομικός), ο αγροφύλακας (μετέπειτα δασοφύλακας).
Στα μεγαλύτερα χωριά υπήρχε Ειρηνοδικείο και Αστυνομικός Σταθμός (Σταθμός Χωροφυλακής). Επίσης, στις μεγαλύτερες Κοινότητες υπήρχαν υδραυλικός-ηλεκτρολόγος, και εργάτες γενικών καθηκόντων.
Υπήρχε ταχυδρομικό πρακτορείο και οι Τράπεζες έστελναν λεωφορείο-Τράπεζα μια φορά την εβδομάδα (θυμάμαι την Εθνική και την Εμπορική Τράπεζα) όπου εξυπηρετούσε τους κατοίκους των απομακρυσμένων περιοχών.
Σήμερα, τι καταφέραμε να κάνουμε; Μιλάμε για εξέλιξη, τεχνολογία, αμεσότητα στην εξυπηρέτηση, αλλά ξεχάσαμε τα «βαρύτερα του Νόμου» (κατά τον Χριστό): Ότι όλα αυτά –καλά και άγια μεν, αλλά– απευθύνονται στη νέα γενιά, η οποία δεν ζει πια στο μικρό χωριό, διότι δεν έχει πλέον τις υποδομές που θα την κρατήσουν εκεί. Άδειασαν τα χωριά και με δική μας υπαιτιότητα, που στηρίχθηκε στη βιωσιμότητα μιας σύγχρονης κοινωνίας, που δίνει βάση στην τεχνολογία και τον αυτοματισμό και όχι στην καρδιά και την ψυχή του χωρικού πολίτη. Αντικαταστάθηκε κάθε δομή (Εκκλησία, Σχολείο, Ιατρείο, διοίκηση εν γένει) με άψυχα όντα που, επέφεραν τον έμψυχο θάνατο στην Ελληνική ύπαιθρο. Έκλεισαν τα πάντα και ο τόπος ερημώθηκε. «Ιδού αφίεται ο οίκος υμών έρημος».
Έτσι, κι εδώ στη Χίο «την πατήσαμε» τότε, πιστεύοντας στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα της ανάπτυξης…» κάποιων που μιλούσαν για έναν και μόνο Δήμο.
Αποδείχθηκε έπειτα από λίγα χρόνια ότι, το όλο εγχείρημα δεν πέτυχε και –πέραν των όποιων πολιτικών επιδιώξεων, παραγόντων της τοπικής Αυτοδιοίκησης, προσωπικού χαρακτήρα, τότε– δεν πέτυχε πανελλαδικά.
Πρόσφατα, ο Δήμος Λέσβου απαίτησε τη δημιουργία 4 Δήμων στο γειτονικό νησί. Το απαίτησε η τοπική κοινωνία, το απαίτησε το Δημοτικό του Συμβούλιο. Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Σκουρλέτης φαίνεται να έχει αποδεχθεί την πρόταση και ετοιμάζεται σχετική διάταξη Νόμου για τη δημιουργία 4 Δήμων στο νησί της Λέσβου.
Εμείς, ως Χιώτες, είμαστε ικανοποιημένοι με τον τρόπο εφαρμογής του «Καλλικράτη» στο νησί μας; Εμφανίζονται ήδη αντιδράσεις και από τη Ρόδο (εδώ δίκαια) αλλά και από τη Σάμο (!)-(που είναι πολύ μικρότερη μας πληθυσμιακά και γεωγραφικά).
Η αλήθεια είναι ότι, με την ίδρυση περισσοτέρων Δήμων, αφενός θα αυξηθούν οι προς διάθεση των πόροι αναγκαστικά από την κεντρική Πολιτεία (για την αντιμετώπιση λειτουργικών αναγκών, αλλά και έργων) και αφετέρου θα υπάρχει μεγαλύτερη αμεσότητα του πολίτη-δημότη με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δηλαδή μεγαλύτερη ανταπόκριση στα αιτήματά του.
Προσωπικά, θεωρώ ότι, στη Χίο πρέπει να ιδρυθούν 3 Δήμοι: 1) Ο Κεντρικός, που θα περιλαμβάνει τον Δήμο Χίου (πόλη) και τις δημοτικές Ενότητες Καμποχώρων και Αγίου Μηνά. 2) ο Βόρειος, που θα περιλαμβάνει την δημοτική Ενότητα Ομηρούπολης και τις δημοτικές Ενότητες Καρδαμύλων και Αμανής. 3) Ο Νότιος, που θα περιλαμβάνει τις δημοτικές Ενότητες Μαστιχοχωρίων και Ιωνίας. Κάθε Δήμος θα έχει διοικητική αυτοτέλεια, Τεχνική και Οικονομική Υπηρεσίες. Τα ζητήματα του νερού και των απορριμμάτων θα διαχειρίζονται ενιαία σε όλο το νησί η ΔΕΥΑΝΧ και ο ΣΥΔΗΝΟΧ (ΔΙΑΝΟΧ), που θα έχουν διαδημοτικά διοικητικά Συμβούλια.
Πιστεύω, σήμερα, (που στη γειτονική Λέσβο, η προσπάθειά της φαίνεται να αποδίδει –πολιτικά– καρπούς) πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία και ο πόθος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Χίου να μην χαθεί. Ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αξιώσουμε κάτι για τα χωριά μας και την νησιωτική ύπαιθρο. Μάλλον τέτοια ευκαιρία δεν θα ξαναβρεθεί!
Για εμάς, για τα παιδιά μας, για τα χωριά μας που πρέπει να μείνουν ζωντανά και με ανοικτές δομές στο χώρο τους.
facebook
youtube
instagram
X
