30.6.2017 11:26

Το πρόβλημα των σκουπιδιών

Όταν θα τελειώσει η απεργία των συμβασιούχων που εργάζονταν στην καθαριότητα των δήμων και που ζητάνε τη μονιμοποίηση τους στο Δημόσιο Τομέα, τότε θα αποδειχθεί, για άλλη μια φορά, ότι μας ... ψεκάζουν. Επειδή υπάρχει πολύ βρώμα σ’ αυτή την υπόθεση, οι δήμαρχοι της χώρας μας ψεκάζουν με τόνους εντομοκτόνων για να αντιμετωπιστεί η αποσύνθεση που ταλανίζει τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη.

Τα αποτελέσματα του ψεκασμού είναι ήδη ανιχνεύσιμα στο φυσικό περιβάλλον, το οικονομικό και βέβαια στο κοινωνικό περιβάλλον, από το οποίο ξεκινούν και στο οποίο καταλήγουν τα πάντα. Ο ελληνικός λαός, πολιορκημένος από τα σκουπίδια του, με τη θερμοκρασία στα ύψη, είναι ιδρωμένος, ταλαιπωρημένος, εκβιασμένος, ψεκασμένος, νικημένος εκ των προτέρων και έτοιμος να ακούσει ότι και αυτή η απεργιακή κινητοποίηση των υπαλλήλων του εστέφθη με επιτυχία...!

Στις 11 /7/2015 έγραψα ένα κείμενο για να εξηγήσω στους ξένους πως φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, για να προσέχουν μην την πατήσουν και οι ίδιοι και τους κανιβαλίσει το Ελληνικό Δημόσιο έτσι όπως κανιβαλίζει κι εμάς τους ίδιους.

Ο «Πρόλογος στη Γαλλική Έκδοση» αρχίζει έτσι: «Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα κράτη της Ευρώπης άρχισαν να ξαναχτίζονται πάνω στα συντρίμμια τους, να απαιτούν τις πολεμικές αποζημιώσεις τους και να κάνουν το αυτονόητο. Στην Ελλάδα την ίδια εποχή ξεκίνησε ένας καταστροφικός εμφύλιος μέσα στα συντρίμμια, μετατρέποντας τα σε σκόνη, ειδικά στο επίπεδο της κοινωνικής συνοχής. Οι Αριστεροί βασανίζονταν, εξορίζονταν στα ξερονήσια και εδολοφονούντο. Φυσικά, αν ήσουν Αριστερός, δεν μπορούσες ούτε να ονειρευτείς μια θέση στο Δημόσιο Τομέα.

Αυτό κράτησε μέχρι την κατάρρευση της στρατιωτικής χούντας το 1974. Με τη λεγόμενη «Μεταπολίτευση» και τη λεγόμενη «Εθνική Συμφιλίωση» αυτό άλλαξε δραματικά, ειδικά με την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, οπότε οι Αριστεροί άρχισαν να καταλαμβάνουν το Δημόσιο Τομέα, με τη διαφορά ότι και ο Δημόσιος Τομέας, με την ήδη διαμορφωμένη του νοοτροπία, άρχισε να καταλαμβάνει τους Αριστερούς.

Μιλάω για την εκδίκηση της καρέκλας, δηλαδή τη συντηρητικοποίηση και τον εκφασισμό, τα ρουσφέτια, το πελατειακό κράτος, με τους κομματικούς στρατούς που έκαναν ηρωικούς, επαναστατικούς, σοσιαλιστικούς, αριστερούς εκβιαστικούς απεργιακούς αγώνες, τάχα ενάντια στην κυβέρνηση ενώ τα σπασμένα τα πλήρωνε και τα πληρώνει ακόμα ο εκτός Δημοσίου Τομέα ελληνικός λαός.

Τα δισεκατομμύρια που δανείστηκε το Ελληνικό Δημόσιο από τις αγορές και έριξε μέσα στη μαύρη τρύπα της Ολυμπιακής, του τότε δημόσιου αερομεταφορέα π.χ., είναι απίστευτα. Μετά από ηρωικές, επαναστατικές, σοσιαλιστικές, αριστερές απεργίες, μετά από ώρες ή και μέρες εξοντωτικής αναμονής στα αεροδρόμια με τους ξένους ταξιδιώτες, αλλά και τον ίδιο τον ελληνικό λαό ιδρωμένο, ταλαιπωρημένο, εκβιασμένο, νικημένο, ανοικοινώνονταν ότι και αυτή η απεργιακή κινητοποίηση εστέφθη με επιτυχία...! Οι μισθοί, οι συντάξεις και τα εφάπαξ του πολιτικού προσωπικού της Ολυμπιακής, των αμέτρητων διευθυντάδων, του προσωπικού εδάφους, των ιπταμένων και όλων των παρατρεχάμενων, του κομματικού στρατού, ακόμη και σήμερα θα φαινόνταν εξωπραγματικές.»

Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε με τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, και όλο το Δημόσιο Τομέα. Οι συνδικαλιστές του Δημοσίου ζητούσαν διαρκώς αυξήσεις και κυρίως δικαιώματα από τον εκάστοτε υπουργό, ο οποίος αφού είχε εκλεγεί με τη βοήθεια τους και δεν μπορούσε να τους αρνηθεί τίποτα, τους εκλιπαρούσε να κάνουν μια απεργία εναντίον του για να έχει κι αυτός μια δικαιολογία. Αυτό συμβαίνει μέχρι και σήμερα. Έτσι η διαπλοκή μεταξύ των συνδικαλιστών του Δημοσίου και των πολιτικών διέφθειρε όλο τον μηχανισμό του κράτους, με αποτέλεσμα αυτοί που πάντα κυβερνούσαν την Ελλάδα πίσω από κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση, ακόμα και πίσω από κάθε εκλεγμένο δήμαρχο, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι, να βγουν μπροστά και να γίνουν κυβέρνηση οι ίδιοι, χωρίς τη μεσολάβηση των πολιτικών.

Μια ακόμη περικοπή από τον «Πρόλογο στη Γαλλική Έκδοση» είναι η ακόλουθη: «Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς με 3,5 -4%, πολυσυλλεκτικό, δηλαδή διαφόρων τάσεων. Το λέει και το όνομα του.

Όταν άρχισε να γίνεται φανερό ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού άρχισαν τις περικοπές, τότε το πιο ευνοημένο κομμάτι της κοινωνίας, οι δημόσιοι υπάλληλοι, βγήκαν στους δρόμους με μπόλικα ταρατατζούμ και επαναστατικά τραγούδια, (γραμμένα όμως από ανθρώπους που είχαν βασανιστεί, εξοριστεί ή δολοφονηθεί από δημόσιους υπαλλήλους μιας άλλης εποχής) για καινούριους επαναστατικούς αγώνες ενάντια στον εχθρό, δηλαδή τον λαό που τους πληρώνει. Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να στέλνει ένα συγκεκριμένο μήνυμα ότι οι μισθοί, οι ηρωικώς αποκτηθείσες πρόωρες συντάξεις, όλες οι συντάξεις και ό,τι έχει κατακτήσει ο Δημόσιος Τομέας πρέπει να προστατευτούν. Αυτό δημιούργησε ένα δημοσιοϋπαλληλικό ρεύμα από τα άλλα κόμματα προς το ΣΥΡΙΖΑ, που έτσι έγινε κυβέρνηση. Λέγεται ότι το ΠΑΣΟΚ απλώς άλλαξε όνομα».

Την εβδομάδα του δημοψηφίσματος και των capital controls έγραψα κάτι άσχετο με το «ΝΑΙ ή το ΟΧΙ». Να μια μικρή περικοπή: «Σήμερα 2/7/2015, που η διαδικασία αποσταθεροποίησης της Ελλάδας έχει συμβεί και η κυβέρνηση των δημοσίων υπαλλήλων ανεξαρτήτως κόμματος που έχουν καταφύγει στο σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, λέει ότι για όλα φταίει το παρελθόν των κομμάτων που έχουν κυβερνήσει μέχρι τώρα, δηλαδή οι ίδιοι, τι άλλο να πει κανείς...»

Σήμερα 30 – 6 – 2017 γράφω πάλι κάτι που μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους ότι είναι άσχετο με τα σκουπίδια και τη δηλητηρίαση του φυσικού και κοινωνικού μας περιβάλλοντος, από το οποίο ξεκινούν και στο οποίο καταλήγουν όμως τα πάντα. Δηλαδή ... μας ψεκάζουν. 

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ