Όταν έχεις χάσει την επαφή με τον κόσμο και το δείχνεις με κάθε τρόπο…

Το τι έγινε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής, νομίζω έχει αποτυπωθεί πλήρως μέσα από τα ρεπορτάζ του «π» με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Επέλεξα να μην γράψω τίποτα εν θερμώ, προτιμώντας να αφήσω να παρέλθουν λίγες ημέρες μετά τα όσα θλιβερά εκτυλίχθηκαν μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.

Για να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, όποιος δεν είναι σε θέση να καταδικάσει τις λεκτικές ύβρεις από τους λίγο έστω θερμόαιμους που βρίσκονταν στην αίθουσα δεν έχει το δικαίωμα να αρθρώνει δημόσιο λόγο. Το Δημοτικό Συμβούλιο είναι το σπίτι κάθε Χιώτη και δεν νοείται Δημοτικοί Σύμβουλοι να δέχονται ύβρεις από κανέναν και για κανέναν απολύτως λόγο επειδή κάποιος διαφωνεί μαζί τους. Και το σημειώνω αυτό γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω την εμμονή ορισμένων στο πρόσωπο των Δ. Τσαρδάκα και Ε. Φρεζούλη, που κάθε φορά που τοποθετούνται επί του προσφυγικού, κάποιος από τα πίσω της αίθουσας θα βρεθεί να πει τη βλακεία του. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, οι δύο κυρίες του Δημοτικού Συμβουλίου, είναι εκεί για να εκφράσουν τις θέσεις για τις οποίες ψηφίστηκαν, για να αρθρώσουν δημόσιο λόγο, για να θέσουν τα επιχειρήματά τους και για να ψηφίσουν κατά συνείδηση αυτό που θεωρούν σωστό. Σε όποιον δεν αρέσει απλά αποχωρεί και τέλος με την πάρτη του.

Σκεφτόμουν αρκετά αν όλα όσα έγιναν το βράδυ της Παρασκευής μπορούσαν να αποφευχθούν.

Ξεκινάμε λοιπόν από ένα βασικό δεδομένο. Την απουσία της δημοτικής αρχής επί σειρά ημερών από το μέτωπο των κατοίκων του Χαλκειούς.

• Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι την ώρα που τα ΜΑΤ παρατάχθηκαν απέναντι σε ηλικιωμένες γυναίκες κανείς από τη δημοτική αρχή δεν ήταν εκεί;
• Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι ενώ ο πάρεδρος του Χαλκειούς ειδοποίησε 2 αντιδημάρχους και 1 σύμβουλο της πλειοψηφίας δεν εμφανίστηκε κανείς;
• Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι ενώ στην Αθήνα μεταδίδονταν με ταχύτητα αστραπής τα όσα συνέβαιναν στο Χαλκειός, ο Δήμαρχος δήλωνε άγνοια μέχρι αργά το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.

Μα θα άλλαζε κάτι, θα ρωτούσε κάποιος. Δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Αυτό που σίγουρα όμως ξέρω είναι ότι ο κάτοικος του Χαλκειούς δεν θα αισθάνονταν ότι η Δημοτική Αρχή τον είχε εγκαταλείψει για μία ακόμη φορά.

Πάμε όμως παρακάτω. Θα μπορούσε όλος αυτός ο χαμός να είχε αποφευχθεί; Προσωπικά θεωρώ πως ναι. Μία παρουσία του Δημάρχου και των αντιδημάρχων του στην πρόσφατη Λαϊκή Συνέλευση του Χαλκειούς θα αποτελούσε σωτήρια λύση.

Θα ήταν εκεί, θα σπαταλούσε 4-5 ώρες, θα άκουγε τα παράπονα των κατοίκων, θα έλεγε τα επιχειρήματά του και η κατάσταση θα εκτονωνόταν εντός του Χαλκειούς. Αντ’ αυτού τι έκανε; Φάνηκε ασυνεπείς των προεκλογικών του δεσμεύσεων για τον ρόλο των λαϊκών συνελεύσεων. Δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, επέλεξε να κρυφτεί, να κλείσει τα αυτιά του (το συνηθίσαμε πια) και εν συνεχεία να  φορτώσει στο Δημοτικό Συμβούλιο τη δική του ανικανότητα να διαχειριστεί μία κρίση, γιατί περί κρίσης πρόκειται, με πολλές μάλιστα προεκτάσεις.

Η ιστορία όμως έδειξε και κάτι ακόμα. Ότι όταν ο ίδιος, θέλησε να το παίξει αλλιώς και να προλάβει τους Χαλκούσους θέτοντας το προσφυγικό προ ημερήσιας διάταξης, φάνηκε ανήμπορος να υποστηρίξει την ίδια του την πρόταση.

Δεν φρόντισε να προετοιμάσει την ίδια του την παράταξη. Άλλος άλλαζε ψήφους, άλλος αποχωρούσε από την αίθουσα προκειμένου να αποφύγει την καυτή πατάτα της ψηφοφορίας, άλλος δεν ήξερε ποια ήταν η πρόταση του Δημάρχου του και τι ψήφιζε και οι πιο έξυπνοι επέλεξαν να απέχουν από την κρίσιμη διαδικασία που πιθανά θα τους κόστιζε μία σύγκρουση με τον Μ. Βουρνού. Τι κρίμα για μία παράταξη που ξεκίνησε μέσα από την ίδια την κοινωνία και έγινε μία κλειστή κάστα… «επιτυχημένων».

Και το ακόμα πιο τραγικό; Έκανε ένα ολόκληρο Δημοτικό Συμβούλιο να ασχολείται με το αν και με ποιο τρόπο μπορούν να τοποθετηθούν μηχανήματα του Δήμου μπροστά στη ΒΙ.ΑΛ. ώστε να μην προχωρήσει η επέκταση. Και όλα αυτά τα τραγικά να καταγράφονται από τα μικρόφωνα του Δημοτικού Συμβουλίου. Λες και δεν θα μπορούσε να ψηφίσει την πρόταση και τα υπόλοιπα να αποφασιστούν εκτός μικροφώνων και με ήρεμα πνεύματα. Αντ’ αυτού έχασε ξανά τον έλεγχο και άρχιζε και φώναζε και χτυπιόταν πάνω στο βήμα, κάνοντας τους πάντες να απορήσουν αν αυτή είναι εικόνα σοβαρού Δημάρχου.

Γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Γιατί είναι πασιφανές πλέον ότι ο Δήμαρχος έχει χάσει την επαφή με τους πολίτες του και δυστυχώς το δείχνει με κάθε ευκαιρία.

Υ.Γ.1: Το ότι η τραγική ψηφοφορία τελείωσε και το στρατόπεδο της δημοτικής αρχής ακόμη μετρά, καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τίποτα.

Υ.Γ.2:  Δανείζομαι μία φράση του Στ. Καμπούρη. Αν έχει ο ίδιος αποφασίσει να κρατήσει μία επίπλαστη στήριξη στο πρόσωπό του μέχρι να τελειώσει η θητεία του, είναι δικό του θέμα. Γιατί επίπλαστη είναι όταν οι ίδιοι σου οι σύμβουλοι σε αδειάζουν και εσύ τους καλείς να ανακαλέσουν την ψήφο τους… με ανοιχτά μικρόφωνα. Οι υπόλοιποι όμως δεν φταίμε σε τίποτα… 

Υ.Γ.3: Απορεί ο Δήμαρχος για ποιο λόγο τα βάζουν μαζί του και όχι με τον Α. Μιχαηλίδη. Μα δεν ήταν ο Ανδρέας που έδωσε τη ΒΙ.ΑΛ. στον Μουζάλα. Δεν ήταν ο Ανδρέας που συμφωνούσε με τον Μουζάλα για την προίκα που θα έπαιρνε ο Δήμος Χίου. Δεν ήταν ο Ανδρέας όταν ο Τόσκας τον πληροφορούσε για ΠΡΟΚΕΚΑ στους Ολύμπους και αποδείχθηκε μετά ότι κανείς δεν ήξερε πλην του Δημάρχου που τυχαία είχε ξεχάσει να ενημερώσει τους Χιώτες. Δεν ήταν κανένας άλλος, εν τέλει, τόσο κοντά στον Μουζάλα όσο ο ίδιος ο Δήμαρχος. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.