Η παρουσίαση των προτάσεων από το Διαδαδημοτικό Λιμενικό Ταμείο για την αναβάθμιση του υφιστάμενου κεντρικού λιμένα της Χίου, έρχονται στο προσκήνιο μετά από ένα μακρύ και άγονο διάστημα για τις αναγκαίες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Ελπίδα όλων τα προηγούμενα δύο χρόνια ήταν τέτοιες προτάσεις να πέφτουν...βροχή σε όλα τα επίπεδα, ωστόσο ας είμαστε ευχαριστημένοι που η δουλειά στο Λιμενικό Ταμείο δείχνει να βαδίζει σε σωστό δρόμο, έχοντας αποτυπώσει σε πρώτη φάση τις πιθανές λύσεις αναβάθμισης που προκύπτουν για τον κεντρικό λιμένα.
Γνωρίζω ότι ο δρόμος που ακολουθήθηκε ήταν σχεδόν απόκρυφος. Ο πρόεδρος του Λ.Τ. Χίου Μιχ. Μπελέγρης επέλεξε συνειδητά να ενεργοποιήσει στο παρασκήνιο όλες τις δυνάμεις που μπορούσαν να συμπράξουν στο τελικό σχέδιο και κατάφερε στο τέλος να παρουσιάσει ένα πλάνο, που σε πρώτη φάση δείχνει έναν δρόμο, μια προοπτική, μία κατεύθυνση για τις δυνατότητες που ακόμη δείχνει να διατηρεί το... οθωμανικό λιμάνι μας και προφανώς δεν είναι λίγες.
Φυσικά πρέπει πάντα να γνωρίζουμε που απευθύνονται τέτοιες προτάσεις. Στο νησί μας ο δημόσιος διάλογος και η διαβούλευση γίνονται με τοπικά κριτήρια, με παρωπίδες, με ιδεοληψίες και εμμονές που πολλές φορές έχουν δυναμιτίσει και στο τέλος, εξαφανίσει, αντίστοιχα σχέδια. Αυτή τη φορά πρέπει τουλάχιστον να αποδείξουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Το χρωστάμε στο μέλλον μας.
Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξουν θέσεις που θα «πολεμήσουν» τα σχέδια που παρουσιάστηκαν από το Λιμενικό Ταμείο. Θέσεις και απόψεις που θα μιζεριάσουν για άλλη μια φορά στην προοπτική να αλλάξει η μοίρα μας γιατί έτσι υπάρχει ο κίνδυνος, αυτές τις φωνές και τις θέσεις να τις καταπιεί ο ρεαλισμός.
Θα υπάρξουν ενστάσεις για το κατά πόσο οι μελετητές γνωρίζουν τα δεδομένα, θα υπάρξουν ενστάσεις για το ότι... άλλοι ξέρουν καλύτερα. Είναι προφανές ωστόσο ότι δεν μπορούμε να έχουμε ένα λιμάνι κομμένο και ραμμένο στα γούστα του καθενός, της κάθε παράταξης, του κάθε κόμματος. Ο σχεδιασμός δείχνει ρεαλιστικά τα δεδομένα και τις προοπτικές που υπάρχουν και ευτυχώς βαδίζουν προς την σωστή κατεύθυνση, δείγμα της δουλειάς που έχει γίνει σε αρκετά επίπεδα μέσα στο Λιμενικό Ταμείο.
Υπάρχει λοιπόν ένας σχεδιασμός σταθερός, μια δουλειά πρακτική που βλέπουμε το αποτέλεσμά της, ας πάμε να δούμε και κάποιες άμεσες επιπτώσεις.
Οι εύλογες ανησυχίες
Με την δημοσιοποίηση των σχεδίων έσπευσαν να ασχοληθούν και μέλη και φίλοι του Ναυτικού Ομίλου Χίου. Η δεδομένη αγωνία τους για το μέλλον του ιστορικού κτιριακού συγκροτήματος προκάλεσε διάφορους προβληματισμούς που ευτυχώς, αν το ψάξει λίγο παραπάνω κανείς, απαντώνται.
Πάγια θέση του Ν.Ο. Χίου από το 2004 και μέχρι σήμερα, καθώς και όλων των συμβουλίων του Ομίλου ήταν η αναγκαία επισκευή και εκ νέου λειτουργία των εγκαταστάσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση εξάλλου ξεκίνησε το 2010 η προσπάθεια χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου, που στέφθηκε με επιτυχία.
Οι πάντες στον Όμιλο γνώριζαν βέβαια ότι ακόμη και ένας τέτοιος χαρακτηρισμός (διατηρητέο) δεν επαρκούσε για εξασφαλίσει στο κτίριο τις επισκευαστικές του ανάγκες και την προοπτική που απαιτούνταν. Έτσι, με τα δεδομένα να μην έχουν αλλάξει μέχρι σήμερα καθώς απαιτούνται περίπου 3εκ. ευρώ για συνολικές επισκευές, ο Ν.Ο.Χ. έπρεπε να χαράξει νέα στρατηγική.
Με δεδομένο ότι το κτίριο αποτελεί φυσική συνέχεια της λιμενικής ζώνης του κεντρικού λιμένα, προτάθηκε κατά το 2012 και 2013 όταν και ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την παραχώρηση του λιμένα σε ιδιώτες μέσω ΤΑΙΠΕΔ, να εξεταστεί κατά πόσο και το κτίριο του ΝΟΧ μπορεί να ενταχθεί σε ένα τέτοιον σχεδιασμό. Αυτό θα γίνονταν με την πιθανή παραχώρηση του πάρκινγκ ανατολικά του κτιρίου, ιδιοκτησίας Ομίλου, στις ανάγκες του master plan και της επέκτασης του λιμένα, με αντάλλαγμα την επισκευή του κτιρίου και την επαναλειτουργία των ναυταθλητικών εγκαταστάσεων. Δυστυχώς σχέδιο τότε δεν υπήρχε και μελέτες δεν είχαν φτάσει στα χέρια του ΝΟΧ. Παρόλα αυτά η πόρτα παρέμενε ανοικτή....
Σήμερα ο σχεδιασμός αφήνει ανέπαφο –και πολύ σωστά- το σύνολο των κτιριακών εγκαταστάσεων του Ομίλου για το οποίο γνωρίζω ότι η μελετητική ομάδα που συνέταξε τις προτάσεις για την αναβάθμιση του λιμένα, σχεδόν ενθουσιάστηκε.
Ο Ν.Ο. Χίου έχει μπροστά του την τελευταία ίσως ρεαλιστική ευκαιρία να διεκδικήσει την επισκευή των εγκαταστάσεων μέσα από την ανάπλαση και επέκταση του λιμένα της Χίου. Καλώς ή κακώς χρήματα δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να βρεθούν για το Ν.Ο.Χ., ας είμαστε ειλικρινείς.
Όσοι από την άλλη έχουν διαφορετική εκτίμηση δεν έχουν παρά να καταθέσουν τις προτάσεις τους...
Ο Όμιλος μπορεί και πρέπει να μπει με διάθεση στην συζήτηση που ξεκινά για το λιμένα και αναπόφευκτα τον έχει στο επίκεντρο. Μπορεί να πετύχει με διεκδίκηση και επιχειρήματα την ένταξη του κτιρίου στο σχεδιασμό, την επισκευή του, την λειτουργία του, την επαναφορά του στο ορθό περιβάλλον λειτουργίας που δεν είναι άλλο από την επιστροφή του στη Μπέλα Βίστα.
Ο «παίκτης» στον σχεδιασμό του Λιμενικού Ταμείου που παρουσιάστηκε δεν είναι η μαρίνα, οι προβλήτες και τα κρουαζιερόπλοια ή η ακτοπλοϊα. Είναι ο Ναυτικός Όμιλος Χίου και οι εγκαταστάσεις του που ορίζουν και χαρακτηρίζουν ολόκληρη την περιοχή νότια από το ξενοδοχείο «Χανδρής».
Γι’ αυτό διοίκηση, φίλοι, μέλη και όσοι βρίσκονται κοντά στο μεγαλύτερο σωματείο του νησιού οφείλουν να ανοίξουν τα μάτια και να εστιάσουν στην προοπτική. Διαφορετικά... δεν υπάρχει καμία άλλη ρεαλιστική λύση. Ας γίνει κατανοητό.
Υ.Γ. Θα έκρινα ότι ο πρόεδρος του Ν.Ο. Χίου οφείλει να προσεγγίσει εντονότερα τον πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου. Όπως και να εξετάσει την πιθανότητα σύντομα να πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση του Σωματείου για να κριθεί η τύχη του κτιρίου.
facebook
youtube
instagram
X
