29.6.2016 12:17

«Η ερωμένη του κυρίου Μπράουν» Του Ανδρέα Ροδάκη

Το να ελπίζεις σε δύσκολους καιρούς δεν είναι ανόητα ρομαντικό, αφού η ανθρωπότητα δεν είναι μόνο μια ιστορία βαρβαρότητας, αναταραχών, σκληρότητας και πολέμων, αλλά και μια ιστορία θάρρους και γνώσεων, θυσίας, καλοσύνης. Τι πιο αισιόδοξο λοιπόν από ένα νέο άνθρωπο που ζητά και πασχίζει να αποθέσει τις σκέψεις του, τα βιώματα και τις ιδέες του στο χαρτί και να τα εκθέσει στα μάτια μας, θέλοντας να βρει διέξοδο στην κρίση που μαστίζει την κοινωνία απ’ άκρη σ’ άκρη κι επιδιώκει να μας ακινητοποιήσει σαν πλοία δεμένα σ’ άδειες αποβάθρες. Είναι αλήθεια και πιο αλήθεια από την αλήθεια πως μια θλίψη σαν άχνα σαλεύει από πάνω μας, πλανιέται πάνω από τις ζωές μας απειλώντας να καταρρακώσει τις ελπίδες μας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι υπερβολή να πω ότι η απόπειρα να ασχοληθείς με τη λογοτεχνία σοβαρά και με αξιώσεις για μια αναγνώριση, είναι σαν να ταξιδεύεις νύχτα μεσοπέλαγα.

 

Μια τέτοια γενναία απόπειρα είναι αυτή του συμπολίτη μας Ανδρέα Ροδάκη που τον Αυγουστο του 2014 τιμήθηκε με το β’ βραβείο στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό της βιβλιοθήκης «Κοραής». Μια διοργάνωση που είχε στόχο να δώσει έναυσμα ιδιαίτερα σε νέους ανθρώπους ν’ ασχοληθούν με τη συγγραφή, χαράζοντας δρόμους ελευθερίας και γνώσεων. Το βραβευμένο διήγημα με τίτλο «Με ξέρεις» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο (που εξέδωσαν με καλαισθησία οι Εκδόσεις Άλφα Πι).

 

Τούτο το λογοτεχνικό έργο του Ροδάκη και αναφέρομαι σ’ αυτό σαν αναγνώστρια, είναι ιστορίες κοινωνικού περιεχομένου, με αφηγήσεις σε πρώτο πρόσωπο και απευθύνεται σ’ ένα υποθετικό «εσύ». Ο χρόνος αφορά το παρόν αλλά μέσω των εξιστορήσεων, ενίοτε κινείται και προς τα πίσω.

 

Στο πρώτο ευρηματικό κατά την άποψή μου διήγημα που αναφέρεται στον τίτλο, ο ήρωας, ένας συγγραφέας, ζει και πράττει μέσα σ’ ένα ημίφως του νου. Μας αποκαλύπτει με πειστικό τρόπο την επικίνδυνη πλευρά της πορείας ενός πνευματικού ανθρώπου στην ανάγκη του για περισσότερη αναγνώριση του έργου του. Ο ακράτητος πόθος, η αγωνιώδης προσπάθεια να δημιουργήσει ένα αριστούργημα τον οδηγούν σε μια μη ελεγχόμενη παράνοια που τον καθιστά εκτός πραγματικότητας με ολέθρια αποτελέσματα…

 

Στη συνέχεια των διηγημάτων τη σκυτάλη παίρνει ένας σκηνοθέτης που μας εκπλήσσει και μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε καθώς με έναν αυστηρό αυτοέλεγχο, αρνείται να υποπέσει σε καταστάσεις που θα του προσφέρουν ερωτικές απολαύσεις, θέτοντας τον εαυτό του στην υπηρεσία της τέχνης και μόνο.

 

«Ο Πάνθηρας», απαξιωμένος μοναχικός καβαλάρης του υπαίθριου θεάματος, με ιδιαίτερες σωματικές δυνάμεις, συγκινεί. Ο απρόσμενος θάνατός του αφήνει βουτηγμένο στη θλίψη το μικρό βοηθό του με μόνη παρηγοριά και περιουσία τις γλυκόπικρες θύμησες…

 

Η αντοχή, η πίστη και η αισιοδοξία γίνονται λάβαρο στον αγώνα του Νικόλα ενός νέου με όραμα ένα αξιοπρεπές μέλλον.

 

Μια άλλη ηρωίδα η Ηλέκτρα, επίσης μαχόμενη σε διαφορετικό πεδίο, μετά την οδυνηρή εμπειρία της απώλειας αγαπημένου προσώπου, παραδέχεται την αλήθεια κι αποφασίζει να ξαναζήσει.

 

Στο φανταστικό διήγημα «(2050) Η Νέα Εποχή» γινόμαστε μάρτυρες μιας περιήγησης μέσα σε θραύσματα ενός κόσμου που κανείς δεν θα ήθελε να κατοικήσει. Στο σκληρό και απάνθρωπο περιβάλλον, απουσιάζουν εντελώς τα συναισθήματα, η αλληλεγγύη και η αγάπη…

 

Διάχυτη η αίσθηση του ανικανοποίητου στον ψυχικό κόσμο του Αλέξανδρου που θα τολμήσει να συγκρουστεί με τους δικούς του και θα ζητήσει τη λύτρωση από ένα ασφυκτικό, καταπιεστικό περιβάλλον.

 

Εντελώς διαφοροποιημένη η ιστορία που διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα με τον ήρωα να φέρεται με ασέβεια προς του θεούς και να επισύρει την τιμωρία τους για την αλαζονική συμπεριφορά του.

 

Το τελευταίο διήγημα του βιβλίου με πολλούς αλληγορικούς συμβολισμούς έχει ήρωα τον Πίκα, ένα εξωγήινο πλάσμα. Συντετριμμένος για όσα τερατώδη βλέπει να συμβαίνουν κατά την επίσκεψή στη γη θυσιάζεται για το καλό της ανθρωπότητας, μεταμορφωμένος σε πύρινο ανεξήγητο φαινόμενο.

 

Στο σύνολό τους οι ανθρώπινες φιγούρες στο βιβλίο του Ανδρέα Ροδάκη, χωρίς αιχμές και μεγάλες εντάσεις, είναι παρηγορητικές και αναδεικνύουν αξίες. Εκφράζουν επιθυμίες, φόβους, ανασφάλειες. Προβληματίζουν και προβάλλουν τόσο την αρνητική όσο και τη θετική πλευρά της ζωής. Διατρέχουν κόσμους μικρούς που ανθίζουν και ευδοκιμούν ιδέες. Σε όλους εμάς δεν μένει παρά να διαβάσουμε τις ιστορίες του Ανδρέα, να υποστηρίξουμε την προσπάθειά του και να του ευχηθούμε από καρδιάς να συνεχίσει με επιτυχία το δύσκολο δρόμο που επέλεξε.

 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ