Ενδείξεις ευνοϊκής κινητικότητας σε ένα μπλεγμένο κουβάρι

Επιχείρηση επαναοριοθέτησης των δεδομένων. Τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα; Η αμέτοχη στη διαμόρφωση της κοινής δήλωσης Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό ελληνική πλευρά αρνούνταν πεισματικά την αποσυμφόρηση των νησιών τρέμοντας στην ιδέα ότι θα βρει πάτημα η Τουρκία να ανοίξει εκ νέου την κάνουλα.

Παραδοχή πρώτη: ομολογούσαμε ότι επίσημα η Τουρκική κυβέρνηση ανοιγοκλείνει τις ροές, δεν δρουν αυτόνομα ανεξέλεγκτα δουλεμπορικά κυκλώματα.

Παραδοχή δεύτερη: ο φόβος και ο τρόμος ήταν η Τουρκική αντίδραση, ομολογώντας ότι η γείτονα χώρα επιχειρεί τα δικά της γεωστρατηγικά παιχνίδια στο ευαίσθητο Αιγαίο, τους ευρωπαίους εταίρους, λογικά, τους είχαμε στο τσεπάκι.

Ο πρωθυπουργός, με καθοριστική ως φαίνεται, την τελευταία του συνάντηση με τους δημάρχους του Βορείου Αιγαίου, προσχώρησε στο club όσων κατανοούν ότι είναι αδύνατον  τρία – τέσσερα νησιά να θυσιάσουν την κοινωνική τους συνοχή και την προοπτική τους για να εφησυχάσει η Ευρώπη. Ανέλαβε το υψηλό διπλωματικό ρίσκο να ζητήσει … κατανόηση από τον Τούρκο Πρόεδρο για μια υπόθεση που αφορά το εσωτερικό της χώρας μας. Έπαιξε κορώνα – γράμματα και, αν βγουν αληθείς οι διαρροές, κέρδισε τη σύμφωνη γνώμη Ερντογάν για μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών στον ηπειρωτικό κορμό, πριν την συμπλήρωση της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου.

Και τώρα μας προκύπτει ένα νέο δεδομένο: θα το αποδεχτούν οι εταίροι; Από πού προκύπτει αυτό το … φασούλι; Είναι δυνατόν να μην θεωρείται αυτονόητο το ξήλωμα, ως προς τη συγκεκριμένη τουλάχιστον δυσλειτουργία, της κοινής δήλωσης από την πλευρά των εταίρων μας;

Εφόσον ορθωθεί ξαφνικά νέο τοίχος απροθυμίας από πλευράς Ε.Ε. να αναθεωρήσει τη συμπεριφορά της ως προς τα νησιά, τότε καθαρά προκύπτει ότι υπήρχε λάθος εκτίμηση της πραγματικότητας από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, στην οποία παρέσυρε και τις τοπικές κοινωνίες των νησιών σε μια πιο εθνική προσέγγιση των δεδομένων της μεταναστευτικής κρίσης. Όφειλε να υπήρχε η αντίληψη ότι ο δύσκολος αντίπαλος βρίσκεται στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας και λιγότερο στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου.

Σε κάθε περίπτωση και, εφόσον, επαναλαμβάνω, τα νέα δεδομένα λειτουργήσουν και δεν έχουμε ξαφνικά διάψευση τους επί του πρακτέου, η (επιτέλους) κοινή στρατηγική κυβέρνησης και νησιωτικών κοινωνιών θα πρέπει να χτυπά διαρκώς το κουδούνι της Ευρώπης. Κι εδώ ο πολύς κ. Αβραμόπουλος οφείλει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσει τη λερωμένη ως τώρα θέση του. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.