Δεύτερη γκρίνια του 2018

Ε...Αφού ξεκίνησα το χρόνο με γκρίνια τι άλλο να περιμένει κανείς για τη συνέχεια;

Μια είναι η πικρή αλήθεια για την οποία θα γκρινιάξω σήμερα...

Το ό,τι το Κάστρο του νησιού μας, που κατά τη Βικιπαίδεια η ύπαρξή του ξεκινά από τους ελληνιστικούς χρόνους,  αλλά και τα πέριξ του τείχη - τα παραθαλάσσια μα και τα στεριανά - καταστρέφονται καθημερινά χωρίς κανένας να ντρέπεται μα ούτε και να λυπάται, τουλάχιστον.

Μια προσωπική  εμπειρία είναι που με κάνει να γράφω σήμερα. Πριν τρία χρόνια –τον Φεβρουάριο του 2015 συγκεκριμένα- συγγενείς μου με ειδοποίησαν πως γκρεμίστηκε από τις βροχές  ένα μέρος του τοίχου της Σούδας που εφάπτεται του οικοπέδου  το οποίο έχω στην οδό Καραολή και Δημητρίου.

Αυτό το παλιό δυτικό τείχος  της τάφρου μάλιστα, μπορεί να πει κανείς πως συγκρατεί και στηρίζει   όλα τα οικόπεδα και τα σπίτια, όσα, κυριολεκτικά,  κρέμονται από πάνω  της και είναι από αιώνες εγκατεστημένα πάνω στην επιχωμάτωση από τα χώματα της εκσκαφής της .

Αμέσως ενημερώσαμε την αστυνομία για το γεγονός  κι εκείνοι με τη σειρά τους  έβαλαν κορδέλες προειδοποιητικές  που περιέβαλαν τα μπάζα εφιστώντας παράλληλα την προσοχή στην  επικινδυνότητα  του σημείου ώστε να μην σταθμεύουν αυτοκίνητα από κάτω. Για τα περαιτέρω υπεύθυνη θα ήταν η Πολεοδομία και η Εφορία αρχαιοτήτων, αφού  το τείχος δεν αποτελεί ιδιοκτησία μας παρά μόνο όριο του οικοπέδου μας.

Μετά, ήλθαν «τα σπιτάκια» που γέμισαν τη Σούδα...

Και τότε,  αλλά και στην διάρκεια  του χαμού και του χάους που ακολούθησε, ποιος να νοιαστεί για τον κίνδυνο των πεζών και των εποχουμένων ή για την τυχόν  φθορά της δικής μου περιουσίας, όταν η φθορά και οι καταστροφές και ο κίνδυνος  ήταν πια «κατάσταση» και δεν επηρέαζε μόνο στην Σούδα και στις πέριξ της περιοχές αλλά  και στην κοινωνία και το περιβάλλον ολόκληρης της Χίου;

Και να που ακόμα και σήμερα, τα e-mails και τα τηλεφωνήματα  μεταξύ εμού, της  Πολεοδομίας και της Εφορίας αρχαιοτήτων, πάνε κι έρχονται, το γκρεμισμένο τείχος στα όρια του οικοπέδου μου εξακολουθεί να χάσκει, ο κίνδυνος να πέσουν πέτρες πάνω στα κεφάλια  αλλά και στα οχήματα που περνούν από κάτω να υπάρχει αλλά και το ενδεχόμενο το  οικόπεδό μου να κυλήσει μέσα στη Σούδα να είναι υπαρκτός.

Όμως, πιο υπαρκτό αλλά  και πιο αποκαρδιωτικό είναι το ό,τι  το Κάστρο μας αργοκαταστρέφεται από την αδιαφορία και την έλλειψη κονδυλίων για τη συντήρηση και την διατήρησή του, όταν εκατομμύρια εκατομμυρίων  δαπανώνται για να εξυπηρετούνται αλλότριοι σκοποί και προγράμματα, όσα, αντί να  ωφελούν το παραμεθόριο νησί μας και να το οχυρώνουν οικονομικά, πολιτιστικά και τουλάχιστον να διατηρούνται ως αποδεικτικά της ιστορίας του σε κάθε επίβουλο εχθρικό σχέδιο και  ύπουλη απειλή, το  παραδίδουν άνευ όρων στη αλλοτρίωση και στην εξαθλίωση που μοιραία επέρχεται.

Δεν γκρινιάζω λοιπόν ορμώμενη  από προσωπικές αιτίες και μόνο, αλλά γιατί, όπως αποδεικνύεται, «ό,τι αφήνεις σε αφήνει» που λέει κι ο λαός κι εμείς αφήνουμε ανεκτίμητους θησαυρούς της ταυτότητας και της ιστορικής μακραίωνης διαδρομής μας στο έλεος της φθοράς και της στυγνής και εγκληματικής αδιαφορίας.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.