Κύριε Γεωργούλη,
Σε δημοσίευμά σας στην ηλεκτρονική εφημερίδα Politischios τής 1/6/2018, με τίτλο «Βάρβαρο ωράριο στους καθηγητές αναστατώνει το 2ο Λύκειο», ξεκινάτε ως εξής: «Η παρουσία της προϊσταμένης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κρίθηκε επιβεβλημένη τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα για να καμφθούν οι αντιδράσεις εκπαιδευτικών στο 2ο Γενικό Λύκειο στην αξίωση του διευθυντή οι καθηγητές-εισηγητές των θεμάτων της πρώτης σειράς των ενδοσχολικών εξετάσεων να βρίσκονται στο σχολείο για να παραδώσουν τα θέματά τους δυο ώρες πριν την εκκίνηση των εξετάσεων».
Σ’ αυτό το σημείο εμφανίζετε τους καθηγητές τού 2ου Γεν. Λυκείου ως τεμπέληδες και παραιτημένους των ευθυνών τους καθώς επίσης εμφανίζετε τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης κ. Βλυσίδου ως εκείνην που επενέβη δίκην πυροσβέστου «για να καμφθούν οι αντιδράσεις εκπαιδευτικών». Εσείς πώς το ξέρετε ότι οι διδάσκοντες του 2ου Γεν. Λυκείου αντέδρασαν στο αίτημα του διευθυντή Λευκαδίτη η προσέλευση όλων των εξεταστών καθηγητών να γίνεται ένα τρίωρο προτού να ξεκινά η εξεταστική διαδικασία; Και πώς ξέρετε ποια υπήρξε η παρέμβαση της Διευθύντριας Εκπαίδευσης; Υπήρξατε μήπως παρών; Όχι! Μάθετε λοιπόν ότι σύμπασα η εκπαιδευτική οικογένεια τού 2ου Γεν. Λυκείου στέκεται στο πλευρό της Διεύθυνσης τού Σχολείου (Διευθυντή και Υποδιευθυντή) και ότι ουδεμία δυσαρμονία υφίσταται στις σχέσεις Διεύθυνσης-διδασκόντων. Το γεγονός ότι σε κάθε εργασιακό χώρο είναι δυνατό να ανακύψουν και διαφορετικές απόψεις ή ακόμα και μεμονωμένες αντιδράσεις τούτο δεν ακυρώνει την πραγματικότητα στην οποία αναφέρομαι. Ο σοβαρός δημοσιογράφος, κύριε Γεωργούλη, ερευνά και διασταυρώνει απόψεις προτού δημοσιεύσει οτιδήποτε. Εν εναντία δε περιπτώσει δεν είναι δημοσιογράφος αλλά μυθιστοριογράφος.
Κατόπιν αναφέρεστε σε «ξεσήκωμα αντιδράσεων εκπαιδευτικών, όταν διαπίστωσαν ότι το πρώτο μάθημα των εξετάσεων ορίστηκε στις 08.00’, οπότε οι ίδιοι θα πρέπει να βρίσκονται στο σχολείο τους από τις 06.00΄».
Επί του συγκεκριμένου σημείου τού δημοσιεύματός σας θα ήθελα να προβώ σε ορισμένες επισημάνσεις και διευκρινίσεις:
α) σε όλα τα Γυμνάσια και Λύκεια της Οικουμένης, όταν διενεργούνται γραπτές εξετάσεις, είναι αυτονόητο ότι η προσέλευση των εξεταστών καθηγητών, οι οποίοι θα δημιουργήσουν τα προς εξέταση θέματα, γίνεται τουλάχιστον τρεις ώρες πριν από την έναρξη της εξεταστικής διαδικασίας, ώστε να υπάρχει στους εξεταστές η σχετική επάρκεια χρόνου προς εκπόνηση και σύνταξη των θεμάτων. Τούτο δε, δηλαδή η έγκαιρη προσέλευση των εξεταστών, κρίνεται επιβεβλημένο ειδικά στην περίπτωση κατά την οποία οι εξεταστές κάποιου μαθήματος είναι τρεις ή και τέσσερις ακόμα. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι είναι απολύτως λογική, και μάλιστα επιβεβλημένη, η έγκαιρη προσέλευση των εξεταστών στα σχολεία τους προς εξαγωγή θεμάτων εξέτασης, εφόσον είναι καθολικά εμπεδωμένο ότι «όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι, αργεί να ξημερώσει».
β) στην οδηγία τού διευθυντή κ. Δημήτρη Λευκαδίτη η προσέλευση των εξεταστών καθηγητών να γίνεται τρεις ώρες πριν την έναρξη της γραπτής εξέτασης, ουδείς καθηγητής τού 2ου Γεν. Λυκείου αντέδρασε πλην μεμονωμένων περιπτώσεων.
Άλλωστε εξυπακούεται ότι σε κάθε σοβαρή Δημόσια Υπηρεσία ο διευθυντής δίδει την κατευθυντήρια γραμμή, – βάσει πάντοτε της ισχύουσας νομοθεσίας – είναι εκείνος που χαράσσει το «στρατηγικό πλάνο» της Υπηρεσίας, εκείνος που αναθέτει ρόλους και υποχρεώσεις στους υπαλλήλους. Οι υφιστάμενοι απλώς πειθαρχούν: «αφεντικός ορισμός και τα σκυλιά δεμένα!».
Ο διευθυντής τού 2ου Γεν. Λυκείου δεν θα απολογηθεί σε κανέναν επειδή κάνει πολύ σωστά τη δουλειά του! Παρενθετικά, σημειώνω, προς επίρρωση των ανωτέρω, ότι όταν κατά τη νεότητά μου υπήρξα διευθυντής σε περιφερειακό Γυμνάσιο της Χίου, «κουβαλούσα» τους καθηγητές στο σχολείο για τη δημιουργία θεμάτων εξέτασης από τις 5 π.μ. Και ουδέποτε ανησύχησα μήπως και με καταγγείλει κάποιος καθηγητής στο «Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας» ως καταπατητή των εργασιακών δικαιωμάτων των υπαλλήλων μου. Αλλά κι αν ακόμα με κατήγγελλε για κάτι τέτοιο, θα το θεωρούσα σήμερα ύψιστο τίτλο τιμής.
Στο δημοσίευμά σας λέτε «ο μαθηματικός Στ. Σπυράκης θυμίζει ότι το εκπαιδευτικό ωράριο που προβλέπει την παρουσία των εκπαιδευτικών στο σχολείο είναι από τις 07.30΄- 14.30΄».
Πράγματι, αυτό είναι το κατά νόμον ωράριο, το οποίο είναι γεγονός ότι σε κανένα σχεδόν σχολείο δεν εφαρμόζεται πιστά. Πλην όμως, για να έχει ο εξεταστής τα θέματά του έτοιμα στις 08.00’, θα πρέπει να έχει αρχίσει την επεξεργασία τους από τις 05.00’ και όχι από τις 07.30’. Θέλω να πω ότι, και ως προς αυτό το σημείο, υπάρχει ο τύπος – το γράμμα τού νόμου – αλλά υπάρχει και η ουσία – το πνεύμα τού νόμου. Ο τύπος υπαγορεύει να είμαι στη δουλειά μου στις 07.30’. Η ουσία όμως κελεύει να βρίσκομαι στο πόστο μου από τις 5 π.μ.. Διαλέγεις και παίρνεις! Αν είσαι άνθρωπος των τύπων, ακολουθείς την πρώτη επιλογή. Αν πάλι νοιάζεσαι για την ουσία, ακολουθείς το δεύτερο μονοπάτι.
Και ένας χειρουργός γιατρός, ως υπάλληλος που είναι, λειτουργεί εντός συγκεκριμένων ωραρίων μέσα στο Νοσοκομείο που εργάζεται, τα οποία ας υποθέσουμε ότι είναι 0.7.00’-15.00’. Εάν κάποια μέρα, στις 4 τα ξημερώματα, καταφθάσει κάποιος βαρύτατα τραυματισμένος στο Νοσοκομείο, ο γιατρός άραγε, στην περίπτωση που αρνηθεί να παράσχει τις ιατρικές του υπηρεσίες, θα επικαλεσθεί το νόμιμον ή το ηθικόν; Ως υπάλληλος νομιμοποιείται εκείνη την ώρα να υπάρξει κοπανατζής, όμως ως λειτουργός της Ιατρικής υποχρεούται να είναι παρών. Εν πάση περιπτώσει, εάν επιλέξει να ακολουθήσει τον τύπο, αυτοακυρώνεται ως λειτουργός. Ο καθένας, τελικά, επιλέγει το στρατόπεδο στο οποίο θέλει να ανήκει. «Ο καθείς και τα όπλα του!».
Στο τέλος τού δημοσιεύματός σας αναφέρετε «να σημειωθεί ότι εκπαιδευτικός στο 2ο Γεν. Λύκειο Χίου – και μάλιστα σε θέση υποδιευθυντή – είναι ο πρόεδρος τής ΕΛΜΕ Χίου Στ. Σταυρινούδης, ο οποίος αδιαμαρτύρητα δέχθηκε την απαίτηση».
Αν διερμηνεύω ορθά τον υπαινιγμό σας, κύριε δημοσιογράφε, ο υποδιευθυντής τού Λυκείου Σταύρος Σταυρινούδης, κατά την άποψή σας, θα έπρεπε «να επαναφέρει στην τάξη» τον διευθυντή Λευκαδίτη, επειδή τάχα ο δεύτερος παρεξέκλινε της «ορθής» οδού; Εσείς πώς αντιλαμβάνεσθε τον συνδικαλισμό; Τον θεωρείτε άραγε δεκανίκι και καταφύγιο των άχρηστων και τεμπέληδων, που – δυστυχώς – υπάρχουν σε κάθε Δημόσια Υπηρεσία, ή τον θεωρείτε εργαλείο και εφαλτήριο για την εξυγίανση των δημόσιων υπηρεσιών και την αποδοτικότερη λειτουργία τους; Γίνομαι σαφέστερος: λέτε «ναι» στην υγιή λειτουργία των Δημόσιων Υπηρεσιών και «όχι» στην κατοχύρωση «ατομικών κεκτημένων»; Ή λέτε «όχι» στην αποδοτική λειτουργία των Δημόσιων Υπηρεσιών και «ναι» στη συνέχιση των «ατομικών κεκτημένων», δηλαδή στη διαιώνιση, για κάποιους, τού «δικαιώματός τους στην τεμπελιά»;
Από την απάντηση που αναμένω να μου δώσετε στο διπλό ερώτημα που προ ολίγου σάς έθεσα, θα φανεί τελικά «σε ποιον Θεό πιστεύετε».
.....................................................................................
Η επί προσωπικού απάντηση του Νίκου Γεωργούλη δημοσιεύεται επίσης στη στήλη "απόψεις".
facebook
youtube
instagram
X
