Από τα Θεοδωράκεια των λαών στο πολιτιστικό καλοκαίρι των ...«αρπαχτών»

«Οι λαοί δεν είναι εχθροί. Εχθρός είναι ο φόβος και αυτοί που καλλιεργούν το φόβο. Όμως ο Τσεσμές και η Χίος δείχνουν ότι δεν φοβούνται!». Είναι 7 Σεπτεμβρίου 2005 και είναι τα λόγια του κορυφαίου Έλληνα Μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη στο αμφιθέατρο του Τσεσμέ παρουσία 8.000 Χιωτών και Τσεσμελήδων, εκεί όπου για πρώτη φορά ανοίγει η αυλαία των «Θεοδωράκειων», μίας σειράς πολιτιστικών δρώμενων που για πάνω από 5 χρόνια έκαναν κάθε καλοκαίρι τη Χίο να φαντάζει ως πολιτιστική πρωτεύουσα όλου του Αιγαίου.

Και τα χρόνια πέρασαν και το όραμα έσβησε. Τα «Θεοδωράκεια» που ξεκινούσαν τον Ιούλιο και ολοκληρώνονταν αρχές Σεπτεμβρίου επισκιάστηκαν από την οικονομική κρίση. Αργά και σταθερά εγκαταλείφθηκαν όπως εγκαταλείφθηκε και η ιδέα για κάθε πολιτιστικό δρώμενο.

Η γλυκιά ανάμνηση από μία Χίο που ήταν υπερήφανη για το επίπεδο του πολιτισμού της ξέφτισε και μαζί με αυτή, η ανάγκη για πολιτισμό μπήκε σε καλούπια. Τούτο κοστίζει παραπάνω να κοπεί, το άλλο κοστίζει πιο πολλά να κοπεί και αυτό, το παράλλο μας βάζει μέσα κόβεται κι αυτό.

Και σταδιακά μετατραπήκαμε σε απόλυτο τίποτα.

Μετατραπήκαμε σε ένα νησί που στηρίζει τα καλοκαιρινά δρώμενα στις ελάχιστες πια πρωτοβουλίες των πολιτιστικών συλλόγων των χωριών μας και στις πολυδιαφημιζόμενες καλοκαιρινές «αρπαχτές» μεγάλων μουσικών σχημάτων που στο δρόμο για τη γειτονική Λέσβο, θυμούνται κάπου και τη Χίο.

Σαββατοκύριακο Ιουλίου 2018. Το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στον Καστρομηνά ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο. Μία ιδιωτική πρωτοβουλία, αυτή του Πανεπιστημίου «Ιωνία» αποτελεί την αιτία για να ξαναπάρει αυτό το θέατρο μία «τζούρα» από τα παλιά. Κόσμος πολύς να παρατηρεί με σχεδόν ευλαβική προσοχή τις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη. Και στο τέλος όλοι όρθιοι να χειροκροτούν με μανία, με τόση μανία που θαρρείς ότι δεν ήθελαν να τελειώσει η παράσταση.

Ο κόσμος διψούσε για πολιτισμό και αυτό φάνηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ο κόσμος δίψασε για μια καλή παράσταση, για ένα μουσικό δρώμενο που θα τον βγάλει από τις σκοτούρες του, τα βάσανά του, που θα τον κάνει για 2 – 3 ώρες να ξεχαστεί, να περάσει όμορφα, να νιώσει ότι από αυτά που δεν του περισσεύουν τελικά άξιζε να δώσει κάτι, για να παρακολουθήσει ένα καλό θέατρο, από αυτά που δεν βρίσκει πια κανείς στην επαρχία.

Και φθάνουμε στο θλιβερό σήμερα. 5 συναυλίες όλες κι όλες ανακοίνωσε το Νομικό Πρόσωπο από το τέλος Ιουλίου μέχρι και τις 28/8. Αυτά μπορούσε να κάνει και αυτά έκανε θα πει κάποιος. Σωστό και μπράβο του. Σκεφτείτε να μην ήταν και ο Παντελής Καμπούρης στο Νομικό Πρόσωπο δηλαδή…

Το θέμα μας όμως είναι τί μπορεί το Νομικό Πρόσωπο ή η πολιτική βούληση της δημοτικής αρχής; Και πολιτική βούληση δεν υπάρχει. Κλειστοί στα καβούκια τους, σε μία θλιβερή διαχείριση της μιζέριας που μαστίζει το νησί, αγνοούν ακόμα και τα βασικά πίσω από το επιχείρημα: «Εδώ δεν έχουμε λεφτά κι εσείς θέλετε πολιτιστικά δρώμενα;».

Και όμως ο κόσμος τα θέλει και αυτά. Γιατί το καλύτερο αντίδοτο στην οποιαδήποτε κρίση είναι η παραγωγή πολιτισμού. Μόνο ένας κοντόφθαλμος, απλός διαχειριστής μίας μιζέριας που παράγει η κεντρική διοίκηση δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη της κοινωνίας για πολιτισμό ή ακόμα και για άρτο και θέαμα.

Προσδοκίες βέβαια από τους κατοικοεδρεύοντες της οδού Δημοκρατίας δεν έχω… Σίγουρα όμως 5 συναυλίες δεν λέγονται πολιτιστικό καλοκαίρι.

Υ.Γ.: Η φωτογραφία του άρθρου είναι από το 2006. Μου τη θύμισε ο φωτογράφος Ν. Ζαχαριάδης (ο κύριος με την κόκκινη μπλούζα), υπενθυμίζοντάς μου ότι τότε ήταν το πρώτο μου ρεπορτάζ σαν δημοσιογράφος από την τηλεόραση της Πατρίδας. Τουλάχιστον αυτό το αρχείο έχει καλές αναμνήσεις... 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.