Η βάρδια Δώδεκα- Τέσσερις

Μεσάνυχτα παρά τέταρτο και ξυπνώ με το τηλέφωνο της σκάτζας. Το ξυπνητήρι μου πριν ούτε καν που τ 'άκουσα... Βαθύς ύπνος, ήρεμος...
Λιγάκι νερό στα μούτρα μου κι ανεβαίνω στη Γέφυρα. Να κάμω τον καφέ μου, να ξυπνήσω όμορφα...
Ο Alvin γράφει ημερολόγιο σκυφτός με λιγοστό φως από πάνω του.
-Course 261, no traffic, no currents, everything good… Λίγο σιωπή.... Merry Christmas second.
-Thank you ρε Alvin, Merry Christmas to you, also...

Πίνω λιγάκι καφέ. Ζεστός ακόμα, καυτός και μου καίει τα χείλια. Ανάβω κι ένα τσιγάρο, μέχρι να συνηθίσουν τα μάτια μου στο σκοτάδι.
Πιάνω το VHF στο 16. Η ίδια ευχή κάθε χρόνο... Merry Christmas from M/V CIC PAOLA to all ships and all coastal stations.
Τι τυχερός που είμαι φέτος… Μεσ' τη Μεσόγειο... Ένα σωρό βαπόρια μου απαντήσανε. Κάθε λογής άνθρωποι, κάθε ράτσας, κάθε θρησκείας. Μέχρι κι ένας παράκτιος στην Αλγερία μου ευχήθηκε...
Τι τυχερός… Σε λίγες μέρες θα 'μαστε στον Ατλαντικό. Κι εκεί πάλι την ίδια ευχή θα κάνω στην αλλαγή του χρόνου αλλά δεν θα μου απαντήσει κανείς... Κανείς δεν θα μ' ακούσει καταμεσής του Ωκεανού.
Πως ενώνει τους ανθρώπους τούτη η μέρα… Όλου του κόσμου τις φυλές!

Ο ναύτης μου, μισοκοιμισμένος ακόμα, έρχεται κοντά στο VHF ν' ακούσει.
-Άντε ρε, του λέω, κάτω... λάσκα... Τράβα να πάρεις τηλέφωνο τη φαμίλια... Τώρα ξημέρωσε πια στις Φιλιππίνες, 7 ώρες διαφορά... Άντε να τους πεις πόσο πολύ τους αγαπάς και πόσο πολύ σου λείπουν. Και μετά τράβα στο καπνιστήριο κι άραξε στον καναπέ και πιες τον καφέ σου και το τσιγάρο σου σαν άνθρωπος. Δεν έχει traffic τώρα. Αν σε χρειαστώ θα σε φωνάξω.
-Thank you second... και φεύγει αθόρυβα και βιαστικά μην το μετανιώσω...

Δεν έχει κίνηση, καθαρά είμαι. Ένα conteiner θα με περάσει μόνο σε καμιά ώρα στα 9 στάδια.

Κόβω λιγάκι φρέσκο βασιλικό και βάζω στα κονίσματα της Παναγιάς και του Αγ. Νικόλα.
Τούμπα και το ημερολόγιο που μ' άφηκε ο Γιώργης.
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017.
Σελήνη 8 ημερών. 
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ανάβω άλλο ένα τσιγάρο. Σκύβω και παρατηρώ λίγο τ' αστέρια μέσα απ’ το παλινόριο. Φεγγοβολούνε, λες κι αστράφτουνε σήμερα... Τραβώ και μια γερή με την πλωριά μπουρού... Έτσι,  για μ' ακούσει, να με νοιώσει, πως θέλω να τη χαιρετήσω, να την ευχαριστήσω.

Εξ'  άλλου το ναύτη τον έστειλα κάτω σήμερα για να ‘μαστε μόνο οι δυο μας... Εγώ κι εκείνη…

Σήμερα είναι γαλήνια, μπουνατσαρισμένη. Μια τέτοια μέρα αγαπιόμαστε όσο ποτέ άλλοτε... Όσο κι αν τη μίσησα, μια τέτοια μέρα, όταν είναι έτσι, μόνο να τη λατρεύω μπορώ.
Πόσα πράγματα σκέφτομαι... Το σπίτι μου, τους δικούς μου ανθρώπους, τους φίλους μου. Τέτοια ώρα θα κοιμούνται άλλοι κι άλλοι θα γλεντούν. Κι όσο κι αν μου λείπει μια ζεστή αγκαλιά τέτοια μέρα, είμαι πάλι στη δική της... Μόνοι μας, οι δυο μας...
Πω – πω, πόσα πράγματα σκέφτομαι... Πόσο πολύ μου λείπουν μια τέτοια μέρα το στολισμένο δεντράκι στο σπίτι μου, τα κάλαντα, τα μάτια των παιδιών να λάμπουν, τα μάτια της μικρής μου, οι ζεστές αγκαλιές, τα φιλιά. Τρέχουν τα μάτια μου ποταμός...

Κι όμως καλή μου, είμαι εδώ με σένα, σε σένα... Και μια τέτοια νύχτα θέλω να σου πω, πως, όσο κι αν σε μίσησα, τελικά σε λατρεύω... Και πως θέλω να ‘σαι πάντα έτσι, γαλήνια, ήρεμη, να ακουμπώ πάνω σου μαλακά, να με κρατάς στην αγκαλιά σου. Μα να μ' αφήνεις να γυρνάω σπίτι μου, μέχρι να ξανάρθω σε σένα... Να μ’ αφήνεις να σε ταξιδεύω και να με ταξιδεύεις κι εσύ... Μια τέτοια νύχτα μόνο να σε λατρέψω μπορώ...

Βγαίνω στη βαρδιόλα να τη μυρίσω. Η μυρωδιά της, τόσο όμορφη! Είναι παντού η ίδια τελικά. Από την παραλία του Βροντάδου, μέχρι τον πιο βαθύ ωκεανό. Ίδια είναι η θάλασσα, απρόσμενη, μα και γλυκιά, ερωτεύσιμη!

Έβαλα και λιγάκι ράδιο στον ασύρματο. Έπιανε σήμερα κάπως καλά. Η Φωνή της Ελλάδας. Μια πρωινή εκπομπή σε επανάληψη, αφιέρωμα στο συνθέτη Λίνο Κόκοτο. Κι έτσι άκουσα και λίγο μελοποιημένους στίχους του Ελύτη... 
....σαν λεμονιά τα στήθη της μυρίζουνε, κι όλα τα μπλε στα μάτια της γυαλίζουνε...

Κοντεύει τέσσερις. Ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα και μια κούπα άδεια, στεγνή πια.

Σκατζάρισα και το Γραμματικό. Όπου να 'ναι θ' ανέβει. Γράφω ημερολόγιο κι εγώ με λιγοστό φως. Τα μάτια μου βάρυναν. Θέλω να κοιμηθώ, μα δεν ξέρω αν θα μπορέσω...

Και η εκπομπή στο ράδιο τελειώνει... Εξ' άλλου δεν πιάνει πια καλά. 
Μα πρόλαβα όμως ν' ακούσω την ευχή, Καλά Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο και σε όλο τον πλανήτη. Χρόνια πολλά σε όλους τους ναυτικούς.

Σκατζάρισα, μα με βαστά μια λύπη…

Αντώνης Μουντές

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.