5.7.2018 13:28

«Τα μεγαλύτερο στοίχημα είναι να αντιληφθεί η διοίκηση την ιδιαιτερότητα της Αμανής»

Μια ώριμη προσέγγιση της κατάστασης στη βορειοδυτική Χίο από την εντεταλμένη δημοτική σύμβουλο, Βιβή Ποταμούση, που ζυμώθηκε γρήγορα με τα κοινά αλλά δεν είναι βέβαιη ότι θα εξακολουθήσει την ενασχόληση της μ’ αυτά.

Παίρνει τη μικρή της ρεβάνς από την εντύπωση που σχηματίστηκε για την συμβολή της στο δημοτικό έργο το πρώτο μισό της δημοτικής θητείας. Όταν από θέση αντιδημάρχου, με αρμοδιότητα τον πολιτισμό και το περιβάλλον, δεν είχε γραφείο, υπάλληλο, πόρους. Με ποιες συνθήκες να παράξεις έργο;

Οι δυνατότητες της Βιβής Ποταμούση αναδείχθηκαν στο πεδίο που επέμενε από την πρώτη στιγμή να τοποθετηθεί. Ως εντεταλμένη δημοτική σύμβουλος Αμανής – και πάλι χωρίς πόρους – αποδεικνύει ότι έχει την ικανότητα ενεργοποίησης του δημοτικού μηχανισμού για μια περιοχή ξεγραμμένη από όλους. Με φιλότιμες προσπάθειες διατηρεί επίκαιρα τα αιτήματα και τις δυνατότητες της Αμανής και κινητοποιεί εθελοντικά αντανακλαστικά όλης της κοινωνίας να μην λησμονούν την περιοχή που αποδεδειγμένα λατρεύει. Η απόφαση μόνιμης διαμονής της στην Παρπαριά δεν σηκώνει αμφισβήτησης.

                               

Τα βιώματα μου…

  • Είμαι το τελευταίο παιδί που γεννήθηκε στην Παρπαριά με μαμή. «Βιάστηκες να βγεις», μου λέει η μητέρα μου κάθε φορά στα γενέθλια μου. Είμαι και το τελευταίο παιδί που τελείωσε Δημοτικό στην Παρπαριά. Γυμνάσιο στην Βολισσό. Πηγαίναμε με το λεωφορείο. Ξύπνημα στις 5.30, χωματόδρομος, επιστροφή με όποιον βρίσκαμε. 
  • Θυμάμαι που περίμενα να έρθουν οι φίλοι μου από Αμερική και  ότι συναγωνιζόμαστε ποιος θα βοηθήσει στο καθάρισμα του χωριού, στο άσπρισμα των στενών , στο σερβίρισμα του φαγητού μετά τη Θεία Λειτουργία στο πανηγύρι μας.  Πόσο περήφανοι είμαστε όταν καθόμαστε τελευταίοι στο τραπέζι και τρώγαμε μαζί με τους μεγάλους όταν έφευγαν οι χορτασμένοι επισκέπτες και συγχωριανοί.                
  • Μου άρεσε πάντα το διάβασμα. Μπορεί να οφείλεται στο μονοθέσιο Δημοτικό της Παρπαριάς,  στους μοναχικούς  χειμώνες στο χωριό. Τα βιβλία  ήταν για μένα πάντα διέξοδος . Στο σχολείο αρίστευα ενώ συγχρόνως ήμουν  πολύ ζωηρό παιδί. Την τελευταία χρονιά στο Λύκειο διάβαζα και ο πατέρας μου έλεγε «τι διαβάζεις; Δεν πρόκειται να πας πουθενά!»   
  • Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και πέρασα στη Φιλοσοφική , χωρίς ούτε μια ώρα ιδιαίτερο, ο πατέρας μου δεν έδωσε και πολλή σημασία. Μέχρι που ένας συνάδελφος του, φίλος που πήγαιναν για κυνήγι μαζί, τον πήρε τηλέφωνο να του πει συγχαρητήρια. Ήταν ο Γιώργος  Καλουτάς  που του άλλαξε γνώμη. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.Όπως δε θα ξεχάσω και δύο καθηγήτριες μου, τη Ροδούλα  Βυζανιάρη και τη Μαντώ Μαλάμου.
  • Έχω διδάξει κομμωτές, αρτοποιούς  και μάγειρες, μετανάστες, στις δικαστικές φυλακές , στις γυναικείες φυλακές, στο Ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού.  Εμπειρίες ζωής.

Η απόφαση μόνιμης διαμονής

  •  Ταξίδεψα αρκετά, εργάστηκα περισσότερο και το 2011 μου έγινε μια πρόταση, μέσω του HellenicLink,  της Ακαδημίας Αθηνών, στο οποίο έχω την τιμή να είμαι μέλος,να εργασθώ στην Αμερική. Δέχτηκα, ήρθα στο χωριό να χαιρετήσω τους δικούς  μου και να κάνω Χριστούγεννα, συνέβη κάτι εκεί που θα εργαζόμουν και μετατέθηκε η  πρόσληψη για έξι μήνες. Έμεινα στο χωριό και αυτό ήταν! Τα χρώματα, οι μυρωδιές, τα βουνά, οι κήποι, οι βόλτες στη θάλασσα. Αποφάσισα να μείνω.
  • Η επιλογή μόνιμης διαμονής στην Παρπαριά κοστίζει σε καριέρα, παρέες, ευκαιρίες. Ισοδύναμο είναι  ότι καμιά μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη σε αυτά που βλέπεις και σε ό,τι προσλαμβάνεις, αν έχεις αισθητήρια να τα «πιάσεις». Αλλάζεις κριτήρια, ζεις πιο απλά, γίνεσαι πιο αυτάρκης και έχεις τη δυνατότητα να αυτοπροσδιοριστείς.
  •  Αγαπώ την Αμανή και τους ανθρώπους της, με την παράξενη ειλικρίνεια ή την ανειλικρίνειά τους, με την αξιοπρέπεια και τη στωικότητα, με την ανοιχτή καρδιά ή  τη μικροψυχία,  για  την προσπάθεια που κάνουν κάθε μέρα να κρατηθούν στην περιοχή και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Είναι  μια απόφαση με στοιχεία ηρωικότητας και δείχνει αγάπη για τον τόπο. Φυσικά δεν αγαπάμε ούτε δείχνουμε την αγάπη μας όλοι με τον ίδιο τρόπο.        

Έχει μέλλον η Αμανή;

  • Από τον κάτοικο της Αμανής λείπουν σημαντικές παροχές  σε θέματα ιατρικής περίθαλψης, η συχνή συγκοινωνία με την πόλη, δραστηριότητες εξωσχολικές για τα παιδιά που θα  έδιναν διέξοδο στην ενεργητικότητά τους ή και θα αναδείκνυαν τα ταλέντα τους, οι επιλογές  σε πράγματα που για τα  παιδιά της πόλης αλλά και τους γονείς τους είναι αυτονόητα, η ευκαιρία πολιτισμικών και κοινωνικών ερεθισμάτων και αλληλεπίδρασης.Αντισταθμιστικά  μεγαλώνουν σε υγειές φυσικό περιβάλλον, με ασφάλεια, δυνατές  διαπροσωπικές σχέσεις  και ποιότητα ζωής. Επίσης λείπουν οι ευκαιρίες απασχόλησης αλλά και η εξειδίκευση και οι πιστοποιημένοι επαγγελματίες.
  • Σήμερα μόνιμοι κάτοικοι είμαστε περίπου 600-650. Ζούμε με τον μόνιμο εφιάλτη του κλεισίματος του σχολείου και την ανασφάλεια από την  έλλειψη γιατρού και συγκοινωνίας με την πόλη. Υπάρχει έντονα ανεπτυγμένη μια ιδιότυπη αίσθησης διαφορετικότητας, που συνοψίζεται στη φράση «εσείς  εκεί πάνω», που με ενοχλεί πολύ.
  •  Πολλά νέα παιδιά εγκαταλείπουν την προσπάθεια να επιβιώσουν στην Αμανή και μεταναστεύουν. Από το 2011 και μετά ο πληθυσμός έχει μειωθεί κατά 40% έχοντας χάσει και ποιοτικά χαρακτηριστικά, μια που το 60% αποτελείται  στην πλειοψηφία του από συνταξιούχους . Έχει μειωθεί δηλαδή ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός.
  • Πιστεύω ότι η Αμανή έχει προοπτικές αλλά χρειάζεται σκληρή δουλειά και συνεργασίες. Η σύνθεση δυνάμεων είναι το πιο μεγάλο στοίχημα. Θυμάμαι την Αμανή με δήμαρχο τον Γιάννη Μαλαφή να αποκτά  δημοτική ταυτότητα και ανοδική πορεία.  Να υπάρχει όραμα, μια ήπια τουριστική ανάπτυξη και να ξεκινούν έργα πνοής. Υπήρχαν υπηρεσίες, γιατροί, το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης . Υπήρχε και η  αίσθηση ότι έχουμε μέλλον και, το σπουδαιότερο, το καθορίζουμε εμείς. Και αυτό δεν ήταν πριν 100 χρόνια! Αυτή η αίσθηση έχει χαθεί.                 
  • Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η πληθυσμιακή φθορά μπορεί να σταματήσει.  Η λύση είναι η δημιουργία υποδομών  και θέσεων απασχόλησης,  σε συνδυασμό  με την αλλαγή της δικής μας οπτικής.  Παρατηρώ ότι υπάρχει μια φοβία στην ανάληψη πρωτοβουλίας και ευθύνης στα νέα παιδιά, ίσως από τον φόβο της αποτυχίας.  Επίσης δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τον πρωτογενή τομέα αν και όσες θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια δίνοντας απασχόληση σε ετήσια βάση, έχουν δημιουργηθεί στην καλλιέργεια αμπελιών, άνυδρης ντομάτας και σε ένα μικρό θερμοκήπιο.                                                                                             
  • Τα ίδια συμβαίνουν σε όλη τη Βόρεια Χίο.  Ίσως να εξαιρούνται και να αντέχουν τα Καρδάμυλα. Πιστεύω ότι χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο δράσης για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Μια καταγραφή του τι υπάρχει, τι χρειάζεται και πώς μπορεί να αξιοποιηθεί.        

Δημοτικό έργο στην Αμανή

  • Θεωρώ ότι έγιναν βήματα από τη δημοτική αρχή, με καθυστέρηση  αλλά θετικά. Παράδειγμα η συνεργασία του Δήμου και της ΔΗΚΕΧ με την ΚΟΙΝΣΕΠ Αγιασμάτων και η προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων λειτουργίας του υδροθεραπευτηρίου που  έχει θετικό πρόσημο. Ο αγώνας δρόμου για να αναγνωριστεί η πηγή, η οριοθέτηση του ρέματος των Αγιασμάτων και η νομιμοποίηση των υφιστάμενων κτηριακών υποδομών.
  • Το ίδιο ισχύει και για την Μαρίνα των Λιμιών, έργο που έχει αμφισβητηθεί, έχει πολεμηθεί αλλά πλέον έχω δικαίωμα να είμαι αισιόδοξη ότι θα υλοποιηθεί. 
  • Η προσπάθεια που γίνεται από τη ΔΕΥΑΝΧ για την επίλυση του προβλήματος άρδευσης του Κάμπου της Βολισσού, έργο που υλοποιείται με προϋπολογισμό όχι όσο θα θέλαμε εμείς στην περιοχή, αλλά στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της Εταιρίας.
  • Επίσης  σημαντική προσπάθεια, που δεν έχει τελεσφορήσει αλλά δεν έχει εγκαταλειφθεί, είναι η επισκευή της λιμνοδεξαμενής των Κουρουνίων με πόρους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και η κατασκευή Βιολογικού στην Βολισσό.
  • Σημαντικό για την Αμανή είναι και  το έργο που γίνεται στην περιοχή για την ανάδειξή της  σε περιπατητικό τουριστικό προορισμό. Εκεί αξιοποιείται το πάθος και η προσπάθεια ενός ανθρώπου που κατάφερε να ενεργοποιήσει εθελοντές, σε συνδυασμό με τη συνέργια και τη χρηματοδότηση της σήμανσης από το Δήμο. Ο Γ. Χαλάτσης είναι η πρώτη συνάντηση που είχα ως αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και η δημοτική αρχή η πρώτη που πίστεψε, στήριξε και στηρίζει την προσπάθειά του.  Να θυμίσω επίσης ότι τα μονοπάτια της Αμανής έχουν μπει σε διαδικασία πιστοποίησης.   
  • Επιτυχημένη  θεωρώ και την  επίλυση των προβλημάτων της  καθημερινότητας , οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στους υπαλλήλους της καθαριότητας που εκτελούν τα καθήκοντά τους με ευσυνειδησία και δεν φείδονται χρόνου και κόπου, στην μικρή εργολαβία που ξεκίνησε φέτος και στη σωστή λειτουργία της υπηρεσίας ηλεκτροφωτισμού στην περιοχή με την βοήθεια των δύο υπαλλήλων του ΚΕΠ.
  • Το μεγαλύτερο στοίχημα ήταν να αντιληφθεί η διοίκηση την ιδιαιτερότητα της περιοχής και μια αστοχία ήταν - και πρέπει να παραδεχτώ ότι  έχει αναγνωριστεί από το δήμαρχο - ότι η Αμανή δεν είχε χωρικό αντιδήμαρχο αλλά 19 χωριά με προβλήματα και κατοίκους που είχαν συνηθίσει σε διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας με τον αιρετό της περιοχής.
  • Ο εξαιρετικά μειωμένος προϋπολογισμός ΣΑΤΑ που υποχρεωτικά περιορίζεται σε έργα συντήρησης και δεν επαρκεί, η μεταφορά των υπηρεσιών του Δήμου στην πόλη, η απόσταση της Τεχνικής Υπηρεσίας, η μεγάλη καθυστέρηση στην εκτέλεση τεχνικών έργων, απότοκος  μιας απίστευτης γραφειοκρατίας, η δημοπράτηση των έργων και η αναδοχή από εργολάβους  που δεν είναι κάτοικοι της περιοχής, η δυσκολία με την οποία γίνεται και το παραμικρό, είναι προβλήματα που έπρεπε να έχουν λυθεί. Δεν είναι εύκολο και ειδικά για μένα που είμαι φύσει ανυπόμονη κάποιες φορές γίνεται μαρτυρικό.

Ποταμούση και Αυτοδιοίκηση

  • Από τα κοινά αποκόμισα πολλά. Βελτιώθηκα ως  άνθρωπος και έγινα περισσότερο ανεκτική. Έμαθα επίσης ότι  η Αυτοδιοίκηση είναι μια απασχόληση 24/7, θέλει αυτογνωσία, πίστη και προσήλωση, δεν αφήνει χρόνο για προσωπική ζωή και στην περίπτωση της Αμανής, που κανένας δεν περισσεύε , χρειάζεται τεράστια, για τα μέτρα μου, υπομονή.                                 
  • Οι αλλαγές που θα  έκανα στην δομή του Δήμου είναι αλλαγές που έχουν συζητηθεί κατά καιρούς αλλά δεν έχουν υλοποιηθεί για διάφορους λόγους.  Θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε δημοτική ενότητα κλιμάκια τεχνικής υποστήριξης  και εργατικό δυναμικό. Χρειαζόμαστε μόνιμα έναν ηλεκτρολόγο, έναν υδραυλικό και εργάτες.  Φέτος γίνεται μια προσπάθεια να καλυφθούν τα κενά με δύο μικρές εργολαβίες. Όμως εξακολουθούν να υπάρχουν κενά τα οποία καλύπτουν  οι Αμανίτες που αγαπούν τον τόπο τους και εργάζονται εθελοντικά. Παράδειγμα τα παιδιά της Εθελοντικής των Αγιασμάτων, που έβαλαν πολύ χρόνο, ο Δήμος τα υλικά, και επισκεύασαν το παλιό σχολείο και τα μαγειρεία του Κεράμου.  Επίσης θα έπρεπε η έδρα των εργαζομένων του Δήμου να καθορίζεται με βάση την περιοχή που ασκούν τα καθήκοντά τους  και όχι να «χρεώνονται» στους δημότες οι εργατοώρες  της μετακίνησής τους.                                                                               
  • Πιστεύω ότι η Αμανή, και άλλες δημοτικές ενότητες, θα έπρεπε να είναι μικροί Δήμοι. Το λέω παρακολουθώντας την πορεία των έργων και τις χρηματοδοτήσεις  των Δήμων Ψαρών και Οινουσσών αλλά και τα μικρά θαύματα που έχουν επιτευχθεί σε νησιά όπως οι Λειψοί και η Τήλος.  Τα προβλήματα μας  είναι διαφορετικά από τα προβλήματα της πόλης αλλά και του νότιου τμήματος του νησιού. Χρειαζόμαστε ελαφρύνσεις στα δημοτικά τέλη, άλλη χρέωση στις ενοικιάσεις κοινοχρήστων χώρων και παραλιών, προσλήψεις προσωπικού που θα μένει στην Αμανή και θα μπορεί να είναι σε ετοιμότητα 24 ώρες. Αυτά με την κείμενη νομοθεσία, όσο και να θέλει να υλοποιήσει μια δημοτική αρχή, είναι αδύνατον να υλοποιηθούν.

Προσφυγικό και δημοτικό έργο

  • Πεδίο δόξης λαμπρό για καιροσκόπους το προσφυγικό, εξελίχθηκε σε τροχοπέδη της δημοτικής αρχής, άλλαξε την στόχευση μας σε καθημερινή βάση και μας «κόστισε» τη μισή θητεία. Θεωρώ ότι υπήρξαμε κατά κάποιο τρόπο θύματα της πολιτικής μας απειρίας, στοχοποιηθήκαμε  δεξιά και αριστερά γιατί πιστέψαμε σε αναξιόπιστους συνομιλητές και θεωρήσαμε ότι έχουμε το χρέος να το διαχειριστούμε εμείς όταν όλοι οι άλλοι «ένιβαν τας χείρας» και ασκούσαν κριτική εξ’ αποστάσεως.                    
  • Δεν ξέρω πιο είναι το «παραδοτέο»  της δημοτικής αρχής συνολικά, υπάρχει ένα πρόβλημα στην κοινοποίηση του παραγόμενου έργου και το έχουμε εντοπίσει. Αποσπασματικά  το έργο του ΝΠΔΔ  θεωρώ ότι είναι σημαντικό και προς τη σωστή κατεύθυνση.
  • Είμαι πεπεισμένη ότι, αν δεν υπήρχε το προσφυγικό, θα ήταν τελείως διαφορετική η εικόνα του Μανώλη Βουρνού και περισσότερο το παραγόμενο έργο της δημοτικής αρχής. Το διαπιστώνω το τελευταίο διάστημα που  οι ευθύνες αποδίδονται εκεί που αναλογούν, με αποτέλεσμα την οικονομία χρόνου και την αξιοποίηση του για θέματα που είχαν μείνει πίσω.                                                 
  • Εκτός από τους χειρισμούς μας στο προσφυγικό, αυτό που θα άλλαζα είναι η αξιοποίηση του προγράμματος Leaderκαθώς και  των χωρικών αντιδημάρχων.
  • Δεν ξέρω αν θα είμαι ξανά υποψήφια. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες  που επηρεάζουν μια τέτοια απόφαση και πολύ χρόνος μέχρι τις επόμενες εκλογές.  Με ευχαριστεί  η ενασχόληση με τα κοινά αλλά μου στερεί χρόνο από άλλα πράγματα, τα οποία θεωρώ ότι  είναι εξίσου σημαντικά ή και κρίσιμα για μένα και υπάρχει και το θέμα του βιοπορισμού.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ