«Μεσοτοιχία» με πρόσφυγες

Η Β.Κ. και η οικογένειά της έχουν βιώσει όλες τις πτυχές της μεταναστευτικής - προσφυγικής κρίσης, καθώς ζουν «μεσοτοιχία» με το hotspot στη ΒΙΑΛ. Ζητούν «απλώς να μπει επιτέλους ένα όριο».

«Μέσα σε λίγες ημέρες έφτασαν στο νησί 3-4 ανθρωπιστικές οργανώσεις. Κάποιες φορές οι εργαζόμενοι ήταν περισσότεροι από τους ανθρώπους που εξυπηρετούσαν. Τότε σκέφτηκα ότι δεν χρειαζόμουν άλλο και σταμάτησα να πηγαίνω». Η Β.Κ. θυμάται την εποχή που εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες έφταναν καθημερινά από την Τουρκία στη Χίο και ή ίδια, όπως και πολλοί άλλοι, υιοθέτησε χωρίς δεύτερη σκέψη τον ρόλο του εθελοντή, μαζεύοντας σκουπίδια και συγκεντρώνοντας ρούχα. Για πέντε μήνες, έως ότου ήρθαν οι επίσημοι εθελοντές στο νησί, οπότε οι ντόπιοι σιγά σιγά αποσύρθηκαν στην καθημερινότητά τους.

Δύο χρόνια μετά, η Β.Κ. έχει περάσει στην αντίπερα όχθη: βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς που διαμαρτύρονται για τις συνέπειες της πολύμηνης παραμονής των μεταναστών στο hotspot στη ΒΙΑΛ. Τα σπίτια, το δικό της, των γονιών και της αδελφής της, βρίσκονταν σε προνομιούχο σημείο, αλλά κατά τις προ μεταναστευτικού συνθήκες· μόλις 6 χιλιόμετρα από την πόλη της Χίου στο χωριό Χαλκειός.

Τα κτήματά τους, έξι στρέμματα με κηπευτικά, ξινά και ελαιόδεντρα, χωρίζονται από το hotspot στη ΒΙΑΛ με ένα απλό συρματόπλεγμα που σε ελάχιστα σημεία έχει πλέον μείνει όρθιο. «Από τα κτήματα τρώγαμε όλοι στην οικογένεια. Η μητέρα μου, που είναι αγρότισσα, πουλούσε προϊόντα στη δημοτική λαχαναγορά ως παραγωγός», διηγείται η Β.Κ. «Τώρα, το μόνο που έχει μείνει από την αγροτική της ιδιότητα είναι η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ», συμπληρώνει.

Κάποιοι από τους διαμένοντες στο hotspot κάθε βράδυ κόβουν λαχανικά και φρούτα από το κτήμα της οικογένειας, συχνά καταστρέφοντας την καλλιέργεια, πατώντας ή ξεριζώνοντας όλο το φυτό. Ομως αυτό δεν είναι το χειρότερο. «Σε μια εξέγερση, έβαλαν φωτιά και καταστράφηκε η αντλία νερού που είχαμε στο χωράφι. Αλλη φορά, όταν εξεγέρθηκαν, ξεκίνησαν να κατέβουν στην πόλη. Βγήκαν λοιπόν από το hotspot και πέρασαν όλοι μέσα από το χωράφι μας. Εννοείται πως καταστράφηκε το αρδευτικό σύστημα που είχαμε βάλει», λέει η Β.Κ. Σε μια προσπάθεια να οριοθετήσουν κάπως την περιοχή, έβαλαν περίφραξη στα 6 στρέμματα της ιδιοκτησίας τους. «Αδικος κόπος. Τζάμπα χρήματα. Εδώ η περίφραξη στη ΒΙΑΛ έχει καταστραφεί, η δική μας θα άντεχε;».

«Να υπάρχει έλεγχος»

Πριν από λίγους μήνες, άγνωστοι μπήκαν στην αγροικία στα όρια του κτήματος, σπάζοντας τις πόρτες, τα παράθυρα και τα κεραμίδια... «Το βράδυ φοβάμαι να βγω έξω από το σπίτι. Πολλοί έχουν μαχαίρια και είναι απελπισμένοι. Οταν είσαι σε αυτή την κατάσταση, μπορεί να χτυπήσεις κάποιον με την ελάχιστη αφορμή». Εχει αλλάξει ο τρόπος ζωής μου, μέσα στο ίδιο μου το σπίτι». Η Β.Κ. αισθάνεται την ανάγκη να ξεκαθαρίσει τη θέση της. «Δεν ανέχομαι να μας χαρακτηρίζουν ρατσιστές. Ζητάμε με κάποιο τρόπο να οριοθετηθεί η κατάσταση, να υπάρχει αστυνόμευση, φύλαξη. Να υπάρχει έλεγχος στην είσοδο και να υπάρχει μία είσοδος. Πώς μπαίνει ο καθένας με κλεμμένα αντικείμενα και κανένας δεν δίνει σημασία; Γιατί κυκλοφορούν άνθρωποι που έχουν συλληφθεί επανειλημμένα;».

Ξεκαθαρίζει ότι βοηθάει όσους έχουν ανάγκη στην περιοχή. «Μαζεύουμε ρούχα και παιχνίδια, βοηθάμε τις οικογένειες που ταλαιπωρούνται τόσο καιρό σε δύσκολες συνθήκες. Γιατί εμείς μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποιοι έχουν ανάγκη, δεν τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Οι αρμόδιοι δεν μπορούν και τους έχουν όλους μαζί...».